Στη μάχη χωρίς κανένα πλεονέκτημα

Στη μάχη χωρίς κανένα πλεονέκτημα

Δύο ήταν τα στρατηγικά πλεονεκτήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη
το 2019, όταν κατήγαγε περηφανή νίκη έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και του
Αλέξη Τσίπρα: το ένα αφορούσε στο περίφημο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ
μέτωπο», που είχε δημιουργήσει μία αντισυσπείρωση σε βάρος
του ΣΥΡΙΖΑ πυροδοτώντας εν πολλοίς και ένα κύμα πολιτικής
αλλαγής. Το δεύτερο ήταν ένα προφίλ «αριστείας» που είχε
οικοδομήσει για τον εαυτό του και το κόμμα του ο νυν
πρωθυπουργός, προβάλλοντας ως διαχειριστικά επαρκέστερος,
τεχνοκράτης κ.α.
Σε ό,τι αφορά στο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», η φράση «περσινά ξινά
σταφύλια» περιγράφει πλήρως το πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή το
«στρατήγημα» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κι αν, εξάλλου, υποτεθεί
ότι υπήρχε ακόμη τέτοιο πράγμα, το σκάνδαλο των υποκλοπών
ήρθε να διαλύσει ακόμη και τα τελευταία υπολείμματά του.
Αναφορικά με την διαχειριστική επάρκεια του πρωθυπουργού,
χάθηκε κάπου στις στάχτες των Τεμπών. Το προφίλ του Κυριάκου
Μητσοτάκη ως «τεχνοκράτη», «μεταρρυθμιστή», «καλού
διαχειριστή» έχει τρωθεί ανεπανόρθωτα, αφού τα Τέμπη και όσα
αποκαλύφθηκαν για τα αίτια της τραγωδίας ήρθαν να προστεθούν
στο πώς πέρασε η κυβέρνηση κάτω από την βάση σε πλημμύρες,
χιονιάδες, πυρκαγιές. Η απροσχημάτιστα ρουσφετολογική
μετάταξη του μοιραίου σταθμάρχη, η αδυναμία της κυβέρνησης να
προχωρήσει τις συμβάσεις που υποτίθεται ότι καρκινοβατούσαν
και το χάος στους σιδηρόδρομους έχουν εκκωφαντικές επιπτώσεις
στο προφίλ του πρωθυπουργού –και ο αποπροσανατολιστικός
«χαρτοπόλεμος» για τις παρατάσεις που ζητούσε η κυβέρνηση του
ΣΥΡΙΖΑ και άλλα ηχηρά παρόμοια δεν μπορούν να κρύψουν το

μπάχαλο των νυν κυβερνώντων. Όπως, βεβαίως, και οι
ανακρίβειες και τα ψεύδη Γεραπετρίτη στη Βουλή για την
τηλεδιοίκηση που υποτίθεται ότι λειτουργούσε με… μανιβέλες.
Με αυτά τα δεδομένα, όλα δείχνουν ότι η εκλογική μάχη που
έρχεται θα δοθεί με πολύ διαφορετικούς όρους από τις εκλογές του
2019. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πλέον δεν μπορεί να πείσει ότι
διεκδικεί την εξουσία επειδή είναι «άριστος» και φέρνει σε πέρας τη
δουλειά που έχει αναλάβει –γιατί απέτυχε να το κάνει με τρόπο
τρανταχτό σε όλες τις κρίσιμες περιστάσεις.
Στον αντίποδα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ο ηγέτης που κουβαλά
τις «αυταπάτες» του –είναι εκείνος που και επενδύσεις έφερε και
το Μακεδονικό έλυσε και το κτηματολόγιο προχώρησε και γεμάτα
ταμεία άφησε. Για τον λόγο αυτό, αυτή τη φορά οι εκλογές δεν είναι
«περίπατος» για κανέναν. Θα κερδίσει όποιος πείσει και η
σύγκριση θα είναι σκληρή, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μην
απολαμβάνει πια την «αχλύ» του «άριστου».