Η απόφαση για υποχρεωτικό εμβολιασμό άνω των 60 ετών μετά την 16η Ιανουαρίου, είναι κίνηση πανικού και ομολογία αποτυχίας. Είναι δυστυχώς η τελευταία κίνηση της κυβέρνησης η οποία απέτυχε στον εμβολιασμό με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να καταρρεύσει το ΕΣΥ.
Μπροστά στην διαμαρτυρία των γιατρών της πρώτης γραμμής, ειδικά στην Θεσσαλονίκη και στην βόρεια Ελλάδα γενικότερα, και στον μεγάλο αριθμό θανάτων, η κυβέρνηση μεταφέρει το πρόβλημα δημιουργώντας διαχωριστικές γραμμές. Ίσως και ακόμη μεγαλύτερη άρνηση. Από εκκλησιαστικούς παράγοντες, από πιστούς, από θρησκόληπτους, από διαφωνούντες σε όλα ή ακόμη και από ανοησία (ένα μικρό μέρος). Η κυβέρνηση αρνήθηκε να πάρει μέτρα εγκαίρως πριν μπούμε στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα.
Αποφεύγει εδώ και μήνες να ενισχύσει πραγματικά το Εθνικό Σύστημα Υγείας, γιατί εφαρμόζει μία άλλη πολιτική. Αρνήθηκε όμως και να εντάξει όλο τον ιδιωτικό τομέα υπό τον ενιαίο σχεδιασμό του υπουργείου Υγείας. Έτσι οι υγειονομικοί γονάτισαν και οι υποδομές του ΕΣΥ δεν επαρκούν. Ομως και για τον εμβολιασμό δεν έγιναν όλα όσα έπρεπε, πέρα από το γενικό προσκλητήριο. Δεν υπήρξαν ειδικές δράσεις, η Εκκλησία πιέστηκε να συνεργαστεί με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, αφού όμως είχε γίνει διαμορφωθεί ένα αρνητικό κλίμα.
Ταυτόχρονα υπήρξε ο διαχωρισμός με τους καλούς και τους κακούς πολίτες, με τους σοβαρούς και τους ψεκασμένους. Ετσι φτάνουμε τώρα στην υποχρεωτικότητα.
Και ο… Θεός βοηθός!
