Με το που εμφανίστηκε ο κορωνοϊός στη ζωή μας, οι επιστήμονες ήταν κατηγορηματικοί μόνο για ένα πράγμα: ότι θα πρέπει να μάθουμε δια μακρόν να ζούμε μ ‘αυτόν, αφού το εμβόλιο ή ένα αποτελεσματικό φάρμακο θα έπαιρναν χρόνο ώσπου να βρεθούν. Έτσι, πριν καν εκδηλωθεί το πρώτο κύμα, στην κυβέρνηση είχαν την πολυτέλεια να γνωρίζουν πως θα έρθει και δεύτερο κύμα.
Θεωρητικά, λοιπόν, η Ελλάδα είχε τις καλύτερες προοπτικές από πολλές χώρες για να βγει αλώβητη από την κρίση: κλειστήκαμε νωρίς στα σπίτια μας, επιδείξαμε όλοι απαράμιλλη ατομική ευθύνη και τηρήσαμε τα μέτρα ασφαλείας, με αποτέλεσμα η χώρα να καταφέρει να διαχειριστεί αποτελεσματικά το πρώτο κύμα. Το σύστημα υγείας δεν δοκιμάστηκε, το διεθνές προφίλ της Ελλάδας ήταν αυτό μιας ασφαλούς χώρας και ταυτοχρόνως, η κυβέρνηση είχε περιθώριο από τον Απρίλιο ως τον Σεπτέμβριο –σχεδόν μισό χρόνο δηλαδή- να προετοιμαστεί για το δεύτερο κύμα. Αυτό, άλλωστε, το έκαναν και άλλες χώρες –ειδικά οι πληγείσες από την πανδημία, όπως η Ιταλία: εδώ και μήνες, η ιταλική κυβέρνηση έψαχνε να βρει σχολικές αίθουσες για να «σπάσει» τα τμήματα, είχε παραγγείλει μονοθέσια θρανία προκειμένου να διεξάγεται με ασφάλεια το μάθημα στις τάξεις, ενώ είχε επίσης προχωρήσει στην ενίσχυση των δρομολογίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για να αποφευχθεί ο συνωστισμός στις ώρες αιχμής. Ταυτοχρόνως, η Ιταλία, η Γερμανία, η Γαλλία και άλλες πολλές χώρες έκαναν και κάτι ακόμη, που φαντάζει αυτονόητο: ενίσχυσαν το σύστημα υγείας τους ,προσέλαβαν γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, δημιούργησαν νέες μονάδες εντατικής θεραπείας, πολλαπλασίασαν τις κλίνες ΜΕΘ και, γενικώς, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να οχυρωθούν για το δεύτερο κύμα.
Εδώ, τα πράγματα είναι διαφορετικά: μόλις προχθές ο υπουργός Μεταφορών θυμήθηκε να προαναγγείλει προμήθεια νέων λεωφορείων και προσλήψεις οδηγών, ώστε να βρεθεί τρόπος για περισσότερα δρομολόγια των ΜΜΜ στις ώρες αιχμής. Μόλις την περασμένη εβδομάδα το υπουργείο Υγείας προκήρυξε 400 θέσεις γιατρών, ενώ ταυτοχρόνως έληξαν και δεν ανανεώθηκαν συμβάσεις άλλων γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία. Σαν να μην έφταναν αυτά, τα σχολεία λειτουργούν με τις ίδιες αίθουσες, δεκάδες χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης, ο υπουργός Εσωτερικών πετά στην ΚΕΔΕ την ευθύνη για την διενέργεια του διαγωνισμού προμήθειας μασκών για την εκπαιδευτική κοινότητα και όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι σαν να μην υπήρχε κορωνοϊός τον περασμένο Μάρτιο ή σαν να μην ήξερε κανείς ότι μετά το καλοκαίρι θα αντιμετωπίζαμε το δεύτερο κύμα. Με άλλα λόγια, χάθηκαν οι 5 πιο πολύτιμοι μήνες που είχε στη διάθεσή της η κυβέρνηση. Και αντί να προετοιμαστεί για τα χειρότερα, απολάμβανε τις διθυραμβικές περιγραφές των φιλικών της ΜΜΕ για τον «πρωθυπουργό-Μωυσή» και άλλα ηχηρά παρόμοια.
