Πρώτη φορά που ακούσαμε για το “Αφήστε με να ζήσω” ήταν όταν κατόπιν ενεργειών τους η Ιερά Σύνοδος καθιέρωσε πέρυσι ημέρα κατά των εκτρώσεων την οποία “βάφτισε” «Ημέρα του αγέννητου παιδιού». Βγήκε και η σχετική εγκύκλιος ενώ συγκροτήθηκε και όλο το αφήγημα αντιμετώπισης του δημογραφικού ζητήματος, γιατί ως γνωστόν οι γυναίκες ήρθαν στον κόσμο για να λειτουργούν – θέλουν δεν θέλουν – ως αναπαραγωγικές μηχανές.
Όλα ωραία και καλά, στον Μεσαίωνα, και ως ημέρα υπόμνησης της θέσης της Εκκλησίας κατά των εκτρώσεων επελέγη η πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα.Τότε, είδαμε και το κατάπτυστο πρωτοσέλιδο αθλητικής εφημερίδας, με το “pro-life” σύνθημα “Αφήστε με να ζήσω”… γιατί όλα συνδέονται.
Σημειωτέον, το πρωτοσέλιδο που δεν μας μέτρησε απλά τον ποδόγυρο αλλά επιχειρεί να κάνει κουμάντο στα σώματα μας, χαιρέτισε με σχετικό ριτουίτ και ο αντιπρόεδρος και υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης και ένα στέλεχος του ΚΙΝΑΛ.
Με μια βόλτα στην σελίδα του afistemenaziso.gr όπου εκτός από αντιεπιστημονικά κείμενα και αντιγραφές των λογύδριων της Σάρα Πέιλιν, υπάρχει και η ενότητα “Ποιοί είμαστε” μαθαίνουμε ότι η πρωτοβουλία συγκροτείται από μια σειρά ορθοδόξων χριστιανικών σωματείων και από την Aνωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος.
Και σαν να μην έφταναν αυτα, το afistemenaziso.gr είπε να στολίσει με τις αντιεπιστημονικές του μπούρδες και τους σταθμούς του μετρό. Η ανεπαρκής απάντηση της ΣΤΑΣΥ επιχειρεί να δικαιολογήσει τ’ αδικαιολόγητα υποστηρίζοντας μία business as usual προσέγγιση και ισχυρίζεται ότι καλώς επέτρεψε την καμπάνια καθώς “πρόκειται για φορέα βραβευμένο που δημιουργήθηκε από πολύτεκνους” ενώ θυμίζει πως “πρόσφατα φιλοξενήθηκε αφίσα και του βίγκαν κινήματος” που βέβαια δεν καταστρατηγεί τους νόμους του κράτους όπως ετούτη αλλά προκάλεσε αντιδράσεις “από την άλλη πλευρά”. Άρα, όλα καλά.
Όλο αυτό, έν έτει 2020. θα ήταν αστείο αν δεν ήταν επικίνδυνο. Ο νεοσυντηρητισμός, το εγχώριο Tea Party είναι εδώ, με τα κοστούμια του, τα γυαλισμένα του παπούτσια και τις εθνικοπατριωτικές του κορώνες, θέλει τις γυναίκες αναπαραγωγικές μηχανές, θέλει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να “αλλοιώνουν τον (μ)πολιτισμό μας”, θέλει να τρώμε σουβλάκια και να πίνουμε μπύρες δίπλα σ’ εκείνους που πεινάνε, θέλει να τελούμε υπό την “απειλή της λαθροεισβολής” την οποία πρέπει να πολεμήσουμε. Σ’ αυτό το νεοσυντηρητικό αφήγημα, δεν χωράει καμία αμφιβολία πως κάποιοι επιχειρούν να καταστρατηγήσουν το νομοθέτημενο εδώ και 34 χρόνια δικαίωμα στην άμβλωση ενώ παράλληλα προσφέρουν “χάντρες και καθρεφτάκια” ή αλλιώς διχίλιαρα για την ανάσχεση της υπογεννητικότητας… Άλλωστε ο φίλος τους ο Όρμπαν που θέλει “παιδιά Ούγγρων” χαρίζει αιώνια φοροαπαλλαγή σε όσες κάνουν τέσσερα παιδιά κι ο βραζιλιάνος Μπολσονάρο, του οποίου τη νίκη “απέναντι στους λαϊκιστές” πανηγύριζαν έχει πει ότι θα προτιμούσε ο γιός του να είναι τοξικοεξαρτημένος από ομοφυλόφιλος και άλλα ωραία για τη θέση της γυναίκας…
Δεν θα τους αφήσουμε να κάνουν κουμάντο στα σώματα μας. Εδώ δεν είναι Κολοκοτρωνίτσι, ούτε παίζουμε στο Handmaid’s Tale.
