Η αρχή έγινε με την επέτειο του Πολυτεχνείου: εκεί που η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ είδε «την πρώτη φορά που 17 Νοεμβρίου δεν έπεσε ούτε μία μολότοφ», η αντικειμενική και διεισδυτική δημοσιογραφική έρευνα διαπίστωσε κρούσματα αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, προκλητικές συμπεριφορές αστυνομικών που έδερναν και κλοτσούσαν πολίτες επειδή είχαν κάνει το «έγκλημα» να τρώνε ή να κυκλοφορούν στα Εξάρχεια, αλλά και έναν «ρεβανσισμό» να υπάρχει στον «αέρα», με πολλούς αστυνομικούς να αφήνουν να εννοηθεί ότι «παίρνουν το αίμα τους πίσω».
Την περασμένη Παρασκευή, η εικόνα ολοκληρώθηκε και η φρικτή υποψία επιβεβαιώθηκε από την πραγματικότητα: ορισμένοι αστυνομικοί επιχειρούν όντως να πάρουν το αίμα τους πίσω. Συλλαμβάνουν πολίτες επειδή βιντεοσκοπούν με το κινητό τους, βιαιοπραγούν σε βάρος διαδηλωτών, τους εξευτελίζουν ξεγυμνώνοντάς τους, προβάινουν ακόμη και σε βασανιστήρια –η καταγγελία του συνθέτη Δημου Μούτση για τις κραυγές που ακούγονταν το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη από το αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων είναι κάτι παραπάνω από ενδεικτικές.
Εξάλλου, εκτός από τον φακό των φωτορεπόρτερ (όπως της Τατιάνας Μπόλαρη, που «έπιασε» τον εξευτελισμό και το ξεγύμνωμα του πολίτη στα Εξάρχεια) υπάρχει και η δημοσιογραφική έρευνα που κατέγραψε απρόκλητη βία, αστυνομική αυθαιρεσία και άνδρες των ΜΑΤ να «γυαλίζει το μάτι τους». Άλλωστε, το έλεγαν και οι συνδικαλιστές τους: «δεν περάσαμε καλά επί ΣΥΡΙΖΑ», ομολογούσαν.
Και κάπως έτσι, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα: προφανώς δεν είναι ο εκάστοτε υπουργός αρμόδιος να σβήσει τις φωτιές των μολότοφ ή να προσάγει κάθε φορά τους μπαχαλάκηδες. Ούτε αποφασίζει ο κάθε υπουργός πότε θα βγάλει το γκλοπ από την ζώνη. Ωστόσο, οι οδηγίες και το «δόγμα» που συγκροτούν τις «πολιτικές εντολές» που παίρνουν τα Σώματα Ασφαλείας, φτάνουν ως τον δρόμο. Για τον λόγο αυτό, επί ΣΥΡΙΖΑ οι αστυνομικοί ήταν «μαζεμένοι» και δεν έδιναν δικαιώματα. Για τον ίδιο λόγο τώρα εμφανίζονται ως «πραίτορες» που θέλουν να πάρουν το αίμα τους πίσω. Και για όλους αυτούς τους λόγους φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, για όσα φρικτά είδαμε και για όσα ενδεχομένως δεν έχουμε δει ακόμη.