Να σταθούμε για μιαν ακόμη μέρα στα μέτωπα προβληματισμού που άνοιξε το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών το περασμένο ΠεμπτοΠαρασκευοΣαββατοΚύριακο. Είχε ενδιαφέρον να σημειώσει κανείς ότι απο τις κυβερνητικές παρουσίες (Δραγασάκης – Κατρούγκαλος – Κονιόρδου – Ξυδάκης – Παππάς), οι οποίες ήταν αρκετά “συγκρατημένες”, πιο προωθημένη υπήρξε η παρέμβαση του σημερινού Προέδρου του ΚΕΠΕ (αλλά με συμμετοχή στην διαπραγμάτευση με τους “εταίρους” στην φάση του 2015…) Νίκου Θεοχαράκη. Χαρακτηριστικό, έδωσε την παραβολή του σημερινού στίγματος των διαπραγματεύσεων ως του ασθενούς εκείνου που βρίσκεται στην εντατική ή πάει να βγει απ’ αυτήν (αυτή είναι η Ελληνική οικονομία) και οι προσερχόμενοι ως θεράποντες γιατροί επιμένουν ότι πρέπει να δώσει προτεραιότητα στο να κόψει το κάπνισμα ή να χάσει βάρος. Να δεχθεί κανείς το καλοπροαίρετο, αλλά διάβολε άλλες είναι οι προτεραιότητες!
Είχε ενδιαφέρον να σημειώσει κανείς ότι σ’ ένα άλλο πάνελ – που ασχολούνταν με τις προοπτικές των επενδύσεων και της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης… – ο εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Τράπεζας Dirk Reinermann χρησιμοποίησε την ίδια παραβολή της εντατικής, αλλά… με διαφορετική προδιάθεση. Είναι, εξήγησε, η Ελλάδα ο ασθενής που βγαίνει από την εντατική και τώρα χρειάζεται μεγάλη φροντίδα, χρειάζεται ενδυνάμωση και φυσικοθεραπεία. Προερχόμενο από τον Όμιλο της World Bank, από το οποίο τώρα επιχειρεί η Κυβέρνηση να αντλήσει και τεχνογνωσία αλλά και χρηματοδότηση, ειδικά για μια πιο κοινωνική προσέγγιση αυτό είχε την δική του αξία.
Ίσως όμως την πιο ενδιαφέρουσα συναίρεση αυτών των εκδοχών παραβολής όσον αφορά την εντατική και την Ελληνική περίπτωση, να την έδωσε ένας από το ακροατήριο ο οποίος είχε σημειώσει την ίδια σύγκλιση τοποθέτησης που αναφέρουμε κι εμείς. Αλλά, πέρα από την σαφώς διαφορετική τροπή του επιχειρήματος, παρατήρησε ότι γενικώς η εντατική – και η μακρά παραμονή σ’ αυτήν, ο εθισμός στα μηχανήματα υποστήριξης κοκ – δεν κάνει πολύ καλό στον άνθρωπο. Από ένα σημείο και πέρα, μάλιστα, μειώνει τις πιθανότητες να ανακάμψει ο οργανισμός.
Θα προσθέταμε και το άλλο: όσοι έχουμε το δυσάρεστο προνόμιο να ζούμε στην σημερινή Ελλάδα, γνωρίζουμε ότι ένα πέρασμα από την εντατική έχει κι άλλους κινδύνους: εκεί ελλοχεύουν δυσάρεστες – φορές-φορές μάλιστα ολέθριες – ενδονοκοσομειακές λοιμώξεις…
Πάντως, επιστροφή και στην πολιτική διάσταση του Φόρουμ Δελφών. Δίπλα, στην “συγκροτημένη” ως προς το ύφος και την ένταση παρουσία των κυβερνητικών (να πούμε την αλήθεια, εκείνη που κράτησε την προσοχή πλην Θεοχαράκη ήταν η μπαταριά Νίκου Ξυδάκη εναντίον της απογοητευτικής ΕΡΤ), είχε ενδιαφέρον να καταγράψει κανείς αυτοσυγκράτηση και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Όπως λέγαμε και χθες, η φόρμα συζήτησης Κυριάκου Μητσοτάκη – Niall Ferguson έδωσε μάλλον αχνό στίγμα. Ντόρα Μπακογιάννη συνειδητά “εντός πλαισίων”, Νικος Δένδιας μέχρι και χαλινάρι στην ρητορική περί πρόωρων εκλογών, Χρ. Σταϊκούρας χαμηλών τόνων – ακόμη και ο Άδωνις είχε τελικά μαζεμένες τις κορώνες… Σαν η δημοσκοπική απογείωση να τους κάνει να βάζουν χαλινάρι στον εαυτό τους, θάλεγε κανείς.
