«Μωυσής τέλος»

Ο κύβος ερρίφθη, λοιπόν: εκλογές στις 21 Μαΐου. Το ανακοίνωσε
χθες ο πρωθυπουργός και πλέον, μας χωρίζουν 54 ημέρες ως τις
κάλπες. Μάλιστα, αυτές οι κάλπες θα είναι πρωτόγνωρες, αφού θα
είναι η πρώτη φορά μεταπολιτευτικά που θα δοκιμαστεί η απλή
αναλογική ως εκλογικό σύστημα. Συν τοις άλλοις, η ίδια η απλή
αναλογική, αλλά και ο τρόπος που ο πρωθυπουργός διαχειρίζεται
τις ερχόμενες εκλογές δημιουργούν ακόμη περισσότερες
αστάθμητες μεταβλητές: γιατί, μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να
προαναγγέλλει δεύτερες εκλογές στις 2 Ιουλίου προκειμένου να
στηρίξει το αφήγημά του περί αυτοδυναμίας, όμως αυτό μπορεί να
αποδειχθεί παγίδα. Προεξοφλώντας, δηλαδή, στα μάτια της κοινής
γνώμης ότι θα πάμε σε «εκλογές δύο γύρων», ο Κυριάκος
Μητσοτάκης διακινδυνεύει να μην «πιάσουν» τα σκληρά διλήμματα
που ο ίδιος θα θέλει να θέσει και να θεωρήσουν οι απογοητευμένοι
ψηφοφόροι ότι οι πρώτες κάλπες είναι για να… στείλουν μήνυμα:
είτε ψηφίζοντας με «χαλαρό» τρόπο, είτε απέχοντας. Η δε αποχή
αποτελεί χαρακτηριστικό τρόπο διαμαρτυρίας των συντηρητικών
και δεξιών ψηφοφόρων, που μετακινούνται σε άλλα ψηφοδέλτια
πιο δύσκολα από τους ψηφοφόρους άλλων πολιτικών χώρων.
Εξάλλου, αν δει κανείς τα ποσοστά και τους απόλυτους αριθμούς
των εκλογών του Οκτωβρίου του 2009, θα διαπιστώσει ότι το
ΠΑΣΟΚ τότε κατήγαγε περηφανή νίκη όχι γιατί αύξησε τους
ψηφοφόρους του, αλλά διότι πολλοί δεξιοί αποφάσισαν να
κάτσουν σπίτι τους, περιορίζοντας την ΝΔ του Κώστα Καραμανλή
στο 33% -πρωτοφανώς χαμηλό ποσοστό έως τότε.
Με άλλα λόγια, ούτε πώς θα συμπεριφερθούν οι ψηφοφόροι
ξέρουμε, ούτε αν θα «πιάσουν» τα διλήμματα, ούτε αν η ΝΔ θα
πληγεί από την αποχή πολύ ή λίγο, ούτε αν το κύμα διαμαρτυρίας
σε βάρος της κυβέρνησης θα κατευθυνθεί προς τον έτερο
διεκδικητή της εξουσίας επαναφέροντας το κλασικό
μεταπολιτευτικό «εκκρεμές».

Με άλλα λόγια, οι εβδομάδες που μεσολαβούν ως τις κάλπες της
21 ης Μαΐου έχουν μόνο αβεβαιότητες. Εκτός, όμως, από μία
συγκεκριμένη προοπτική, που είναι από τώρα βέβαια: ότι ο
Κυριάκος Μητσοτάκης όπως τον ξέραμε, τελείωσε. Ο δρόμος ως
τις εκλογές της 21 ης Μαΐου και μετά, αν προκύψουν, ως εκείνες της
2ας Ιουλίου, έχει μόνο πολλά «αν» για τον νυν πρωθυπουργό: η
πολιτική τύχη του Κυριάκου Μητσοτάκη εξαρτάται από το «αν» θα
είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ στις 21 Μαΐου, από το «αν» το
αποτέλεσμα της απλής αναλογικής θα είναι τέτοιο που θα
«επιτρέψει» στον πρωθυπουργό να σύρει τη χώρα σε δεύτερες
εκλογές, από το «αν» θα καταφέρει να βγει πρώτος και στις
δεύτερες εκλογές, αλλά και από το «αν» θα πειθαναγκάσει τον
Νίκο Ανδρουλάκη να αποδεχθεί να «δώσει» την πρωθυπουργία
στον άνθρωπο που τον παρακολουθούσε.

Με δεδομένο, δηλαδή, ότι η προοπτική της αυτοδυναμίας έχει
χαθεί οριστικά, το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης,
ακόμη κι αν απαντηθούν με θετικό τρόπο για τον ίδιο όλα τα
παραπάνω «αν», δε θα θυμίζει σε τίποτα τον «Μωυσή» της
παρούσης περιόδου, που με το επιτελικό κράτος παραγκώνιζε
τους υπουργούς του, κυβερνούσε με λουβοδίκειο τρόπο, αγνοούσε
τη Βουλή και επιχειρούσε να «πνίξει» τις Ανεξάρτητες Αρχές όταν
δεν τον «βόλευε» η δράση τους. Θα είναι ένας αδύναμος και
φθαρμένος πρωθυπουργός –στο καλύτερο για εκείνον σενάριο.