Του ΚΩΣΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
Εχουμε ή αναφερθεί, σε παράπλευρες στήλες, για την ακατανόητη άρνηση του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας και της προκατόχου του, να δοθούν στη δημοσιότητα τα πρακτικά της περιώνυμης σύσκεψης, της 6ης Ιουλίου 2015.
Θα προσθέταμε ότι με τη, μερική έστω, δημοσίευση των πρακτικών έμειναν μετέωροι και κάποιοι επηρμένοι νεοσσοί του κλάδου μας, που με το φανατισμό του νεοφώτιστου διατείνονταν ότι δεν υπάρχουν καν πρακτικά, φτάνοντας μέχρι τη διαστρέβλωση των όσων επ` αυτού είχε πει ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Επί του περιεχομένου τώρα θα σταθούμε, απ` όσα δημοσιεύτηκαν, στα όσα είπε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, μεταβατικός πρόεδρος της ΝΔ, που καλά-καλά δεν είχε αναλάβει τα καθήκοντα του.
Γνωστός για την ευθύτητα του λόγου του, ο νυν ευρωβουλευτής της κυβερνώσας παράταξης, αναφέρθηκε ευθέως στην……εκβιαστική τακτική των δανειστών, που ασκήθηκε και στην περίοδο της διακυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά, γνωστής και ως κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.
Ισως σ` αυτή τη διαπίστωση να είχε έρεισμα και η ανεκδοτολογικού χαρακτήρα παρατήρηση, ότι…..ενδεχομένως και ο ίδιος να ψήφιζε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, στην οποία στάθηκε.
Αποκτά δε ιδιαίτερη σημασία αυτή η παρατήρηση, καθώς καταρρίπτει, αν δεν γελοιοποιεί την, κυβερνητικής επίνευσης, διακινούμενη εκδοχή των γεγονότων, στην οποία η πλευρά των εταίρων-δανειστών, εμφανίζεται περίπου ως θύμα του…..τυχοδιωκτισμού της κυβέρνησης Τσίπρα. Λες και όλοι μας βρισκόμασταν αλλού εκείνα τα χρόνια και δε νιώσαμε στο πετσί μας, τη βαναυσότητα των δανειστών, πρωτοστατούσης της κας. Μέρκελ, της οποίας κάποιοι ανέλαβαν το rebradink.
Δεν ξέρουμε αν και κατά πόσο θα διαφοροποιηθεί η εντύπωση, από την, πιθανή έως βέβαιη πλέον (εν όψει και των όσων έχει πει ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στο Νίκο Χατζηνικολάου) δημοσίευση του συνόλου των πρακτικών, αλλά με βάση τα μέχρι τώρα δημοσιευθέντα, μεγαλύτερο ενδιαφέρον και απ` όσα λέει παρουσιάζει και το τι υπονοεί ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης.
Γιατί όλοι ξέρουμε, όπως έχει αναφερθεί κατ` επανάληψη στη στήλη αλλά και σε εμπεριστατωμένα ρεπορτάζ, όπως της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, εκείνης της εποχής, ότι, προσωπικά ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είχε φτάσει στα όρια του, με τις διαρκώς κλιμακούμενες απαιτήσεις των δανειστών, που διαρκώς…..μετακινούσαν τα γκολπόστ, όπως έπρατταν και το πρώτο εξάμηνο του 2015.
Ειδικά δε μετά τις ευρωεκλογές του 2014, που προμήνυαν μια βαριά ήττα της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ, στις επικείμενες εθνικές εκλογές, ο τότε πρωθυπουργός……κατέβασε τα μολύβια, αρνούμενος να εφαρμόσει τα προαπαιτούμενα του μνημονιακού προγράμματος, έτσι ώστε να μην κλείνει η έκτη και τελευταία αξιολόγηση.
Ο ίδιος ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, άλλωστε, γνωρίζει πολύ καλά, ως πρόεδρος της Βουλής την περίοδο εκείνη, ότι απόρροια αυτής της στάσης ήταν η επίσπευση της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Επρόκειτο για ένα «σάλπισμα απόδρασης», αλλά ταυτόχρονα και μια προσπάθεια παγίδευσης της επόμενης κυβέρνησης, με τον εγκλωβισμό της σε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα (ο ίδιος ο Σόιμπλε απόρησε γιατί ο κος. Σαμαράς δε δέχθηκε την εξάμηνη παράταση του προγράμματος, που του προτάθηκε, αλλά επέμενε στην τρίμηνη) και τα άδεια ταμεία.
Ηταν το σχέδιο της «αριστερής παρένθεσης» που ακυρώθηκε με τι αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος….
