Tου Νικόλα Φαραντούρη *
Στο λυκαυγές ενός νεότευκτου πολυπολικού κόσμου, που αλλάζει ραγδαίως σε σχέση με το πώς τον γνωρίζαμε έως τώρα όπου η τετραπλή κρίση έχει ενσκήψει πάνω από τον πλανήτη (κλιματική, επισιτιστική, ενεργειακή και γεωστρατηγική) και η Ε.Ε. μαστίζεται από την άνοδο τόσο της ακροδεξιάς όσο και από την επικράτηση πολιτικών του ακραίου νεοφιλελεύθερου κέντρου σε βάρος των λαών, είναι λογικό να κλυδωνίζονται και τα παραδοσιακά κόμματα στη χώρα μας. Η κρίση διαπερνά οριζόντια όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου ενώ ακραίες φωνές βρίσκουν ευήκοα ώτα στις λαϊκές τάξεις, που χειμάζονται από τις αναποτελεσματικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Κυβέρνησης.
Σε αυτό το μεταβαλλόμενο πολιτικό οικοσύστημα κλυδωνίζεται και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το κόμμα της Δημοκρατικής – Προοδευτικής Παράταξης, της Αριστεράς, που μέχρι χθες πρωταγωνιστούσε όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, ειδικά μετά την αποχώρηση του φυσικού ηγέτη της, του Αλέξη Τσίπρα. Όμως η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έρχεται από μακριά και θα πάει πολύ μακριά. Οφείλει, όμως, να αναγεννηθεί και να καταστεί ο πρωταγωνιστής της νέας εποχής των Δημοκρατικών δυνάμεων στην Ελλάδα ως ο εμβρυουλκός ενός καθαρού συλλογικού υποκειμένου, που θα αγκαλιάζει όλες τις δημιουργικές, προοδευτικές, δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου. Αλλά η κάθε γέννα ενίοτε έχει και πόνο.
Σε αυτή την προσπάθεια για έναν ΣΥΡΙΖΑ της συμμετοχής, της συμπερίληψης, της συναπόφασης και της συνευθύνης, οφείλουμε με αίσθημα ευθύνης, όχι μόνο απέναντι στην Παράταξη αλλά κυρίως τον τόπο, να «δώσουμε το παρόν» ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης μέρας να πάρει πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση των υγιών Προοδευτικών Δημοκρατικών Δυνάμεων της Χώρας. Και αυτό να γίνει με όρους αυτοπεποίθησης αλλά όχι αλαζονείας. Σε αυτό το ταξίδι λοιπόν, η συμμετοχή μου στην κούρσα για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, αν έχει κάποιο ρόλο να διαδραματίσει, είναι αυτός των κεντρομόλων δυνάμεων.
Θέλω να ενώσω. Βάζω πλάτη για να ενώσω, πέρα από «εγώ», προσωπικές στρατηγικές και διχαστικές λογικές με σεβασμό πάντα στις συλλογικές αποφάσεις των οργάνων του κόμματος, προκειμένου να ξαναμπούμε σε μια τροχιά εξωστρέφειας.
Να μιλήσουμε πολιτικά…
Αποφάσισα, λοιπόν, να διεκδικήσω την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για να μιλήσουμε επιτέλους πολιτικά και σοβαρά και να αντιπαρατεθούμε δυνατά, στιβαρά και με αυτοπεποίθηση απέναντι σε μια Κυβέρνηση η οποία χάνει καθημερινά τη νομιμοποίηση της στα μάτια του ελληνικού λαού. Που κλείνει Πανεπιστήμια, Νοσοκομεία και σχολεία, αφήνοντας τα καρτέλ να αλωνίζουν στην αγορά και την ακρίβεια να καλπάζει. Σε αυτή την αντιπαράθεση δεν χωρούν ούτε εξώδικα ούτε ποινικοποίηση ούτε απειλές εισαγγελέων. Ο αντίπαλος είναι μόνο ένας. Είναι η Κυβέρνηση που οδηγεί στην απαξίωση την ελληνική κοινωνία, την ύπαιθρο, τον αγρότη, το νέο, τον εργαζόμενο, το συνταξιούχο. Και σε αυτόν το αγώνα για τον τόπο καλώ σε συστράτευση όλους τους προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες αυτού του τόπου. Με τον #ΣΥΡΙΖΑ_ΜΠΡΟΣΤΑ.
Και αυτό το στοίχημα μπορούμε να το κερδίσουμε όλοι μαζί ενεργοποιώντας όλες εκείνες τις υγιείς δυνάμεις του τόπου, που κάποια στιγμή απογοητεύτηκαν και μπορεί να κάθισαν σπίτι τους, νοιώθοντας ότι δεν έχουν πολιτική εστία ότι είναι ανέστιοι. Τώρα είναι η ώρα ώστε η Αριστερά να ξαναγίνει κυρίαρχη στο τόπο μας. Χωρίς κλειστά δωμάτια, παρασυναγωγές και «συντροφικά μαχαιρώματα», με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και τα μέλη μπροστά όπου το τρίπτυχο μέλη – όργανα – ηγεσία θα μπορούν να συμμετέχουν, να συναποφασίζουν και τελικά να έχουν και τη συνευθύνη των συλλογικών αποφάσεων. Όπου το κόμμα δεν θα υπηρετεί τον Πρόεδρο αλλά ο Πρόεδρος θα υπηρετεί το κόμμα όχι ως primus solus δηλαδή ως πρώτος και κυρίαρχος αλλά ως primus inter pares δηλαδή ως πρώτος μεταξύ ίσων, έχοντας επίγνωση της ιστορικότητας και κυρίως της συλλογικότητας του χώρου.
Μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη
Επομένως απέναντι στη φοβική και ηττοπαθή λογική της δαιμονοποίησης του προγραμματικού διαλόγου, προχωράμε στην περιφερειακή συγκρότηση και ολοκλήρωση του μετασχηματισμού του κόμματος μας σε μια μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη από την Αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο. Μια πατριωτική Αριστερά με αυτοπεποίθηση, εξωστρέφεια, πρωτοβουλίες, διεθνές κύρος και ευρωπαϊκή παρουσία στο κέντρο λήψης των αποφάσεων. Που θα εμπνέει σεβασμό στους αντιπάλους και ενθουσιασμό στους πολίτες.
Αλλά όλα τα παραπάνω πρέπει να γίνουν με την πολιτική στο προσκήνιο και τον πολίτη στο επίκεντρο και να βασίζονται σε ένα σαφές, εύληπτο και κοινωνικά αναγκαίο πολιτικό σχέδιο.
Αυτό είναι το πολιτικό 10 βασικούς άξονες προς μία νέα προοδευτική διακυβέρνηση:
1. Κοινωνική και εισοδηματική δικαιοσύνη: με δίκαιο φορολογικό σύστημα & επαναφορά συλλογικών συμβάσεων.
2. Ανθρωποκεντρισμός και κοινωνία. Αειφορία, αγροτοδιατροφικός τομέας και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος καθώς και διαφύλαξη των αναγκών των μελλοντικών γενεών.
3. Η ενέργεια ως κοινωνικό αγαθό. Ενεργειακή δημοκρατία με ενεργειακές κοινότητες και χαμηλό και βιώσιμο ενεργειακό κόστος.
4. Δημοκρατικοί θεσμοί, κράτος δικαίου, εκδημοκρατισμός της διοίκησης της δικαιοσύνης, αποκέντρωση.
5. Δημογραφικό, κοινωνική πρόνοια και προστασία της οικογένειας και του παιδιού.
6. Παιδεία και εκπαίδευση: τεχνητή νοημοσύνη, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και όχι προσχηματική αξιολόγηση με επανένταξη μαθημάτων κοινωνιολογίας και ψυχολογίας στο πρόγραμμα της εγκυκλίου.
7. Πλήρες και αποτελεσματικό εθνικό σύστημα υγείας για όλους.
8. Οικονομία της ευημερίας και βιομηχανική πολιτική: Προστασία στρατηγικών ελληνικών βιομηχανικών μονάδων. Καταπολέμηση των Καρτέλ. Συγχώνευση όλων των συναρμόδιων Αρχών για τον Ανταγωνισμό (ΡΑΕ, ΕΕΤΤ) στην Επιτροπή Ανταγωνισμού με ενίσχυση αρμοδιοτήτων και πόρων.
9. Ψηφιακή ανάπτυξη και τεχνητή νοημοσύνη: ευκαιρία αλλά και πρόκληση για τα ατομικά δικαιώματα, τα εργασιακά δικαιώματα, την καλλιτεχνική δημιουργία και την προσωπικότητα του ανθρώπου.
10. Εθνική κυριαρχία και διεθνής συνεργασία. Με εξωστρεφή, ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική.
Αυτό πρέπει είναι το όραμά μας για τον ΣΥΡΙΖΑ της νέας εποχής, τον ΣΥΡΙΖΑ του μέλλοντός μας και της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης.
* Υποψήφιος Πρόεδρος
ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
