«Οι μεταρρυθμΙσεις πρέπει να υλοποιηθούν, όχι επειδή το ζητούν οι πιστωτές, αλλά επειδή είναι απαραίτητες προκειμένου να έχουμε ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα.
Επειδή χρειαζόμαστε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα στο οποίο όλοι όσοι έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν, πληρώνουν όσα οφείλουν. Οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες για να τονώσουμε τη δυναμική της ανάπτυξης…». Αυτά, μεταξύ άλλων «πρέπει» και «χρειαζόμαστε» ανάφερε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιάννης Στουρνάρας σε αποκλειστική συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα “Il Sole 24 ore”. Και διαβάζοντας όλα αυτά νόμιζα ότι είχα μπροστά μου αντίστοιχες σελίδες των ετήσιων εκθέσεων όλων των διοικητών της ελληνικής Κεντρικής Τράπεζας κατά την τελευταία τριακονταετία. Νόμιζα, για παράδειγμα, ότι έχω μπροστά μου την ετήσια έκθεση του τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Λουκά Παπαδήμου για τη χρήση 2000, δηλαδή όταν είχε εγκριθεί η ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ για το 2001, και, ειδικότερα, τις σελίδες 59-66, όπου διαβάζω τα ίδια «πρέπει» και «χρειαζόμαστε». Παραθέτω μερικά:
-«Οι προσπάθειες της οικονομικής πολιτικής και των κοινωνικών εταίρων πρέπει να εστιαστούν στην αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας και την ολοκλήρωση της διαδικασίας της δημοσιονομικής εξυγίανσης…»
-«Ο περιορισμός του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ είναι αναγκαίος, διότι…»
-«Η σχεδιαζόμενη φορολογική μεταρρύθμιση και η αναμόρφωση του συστήματος ελέγχου των δημόσιων δαπανών μπορούν και πρέπει, διότι…».
-«Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος πρέπει όχι μόνο να βασίζεται σε θεωρητική αντιμετώπιση, αλλά και να διασφαλίζει τον αποτελεσματικό τρόπο λειτουργίας του στην πράξη, διότι…»
-«Η εξασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος απαιτεί παρεμβάσεις, διότι…».
-«Πρέπει να αποτελέσει άμεση προτεραιότητα ο περιορισμός της εισφοροδιαφυγής, διότι…»
-«Η γήρανση του πληθυσμού και η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος θα απαιτήσουν τη διάθεση πρόσθετων πόρων, διότι…».
-«Η αύξηση των φορολογικών εσόδων, που είναι αναγκαία, πρέπει να προέρχεται από την άνοδο της οικονομικής δραστηριότητας, διότι…».
Και η «δεοντολογία» συνεχίζεται…
