Γιατί δεν λένε καθαρά τι προσπαθούν να κάνουν με τα «Ελγίνεια»; Η μυστική
επικοινωνία του Μητσοτάκη με τους Βρετανούς, κρύβει την παράνοια επιδίωξης μιας
«εθνικής επιτυχίας» – επί των ερειπίων. Προεκλογικό και αρρωστημένο ταυτόχρονα.
Ο πασπαρτού Γιώργος Γεραπετρίτης κλήθηκε, δίκην «ιππικού», να στηρίξει το
εγχείρημα που καταρρέει στη δημόσια συζήτηση- μιλώντας για «πολύ δημιουργική
συζήτηση» με το Βρετανικό Μουσείο. Δηλαδή;
Αφού υπάρχουν «απαγορευτικές γραμμές, που συνιστούν εθνική στάση» και «δεν
αποδεχόμαστε ιδιοκτησία του Βρετανικού Μουσείου», τι μένει να συζητήσουν «στο
πλαίσιο αμοιβαίας κατανόησης»; Τι είδους σχήμα συζήτησης είναι αυτό, ανάμεσα σε
μια κυβέρνηση και ένα …Μουσείο; Ποιο ακριβώς είναι το «νομικό ένδυμα» για την
επιστροφή «στο πλαίσιο μιας δημιουργικής λογικής»; Πώς θα εξαπατήσουν την κοινή
γνώμη στην Ελλάδα και στη Βρετανία, όπως αναφέρουν οι φιλικοί τους
αρθρογράφοι;
Τα πράγματα είναι άπλα. Δέχονται οι Βρετανοί να επιστρέψουν τα κλεμμένα;
Προφανώς όχι. Δεχόμαστε να μας τα δανείσουν, σαν να είναι δικά τους; «Όχι» λέει ο
Γεραπετρίτης. Αλλά μούγκα η Μενδώνη και φληναφήματα για «επανένωση» ο
Μητσοτάκης. Αφού δεν τίθεται θέμα επιστροφής, από καμία πλευρά, πώς θα γίνει
αυτή η «επανένωση»; Τμηματικά και εκ περιτροπής, όπως ακούγεται;
Για πόσο διάστημα; Όταν θα τελειώνουν οι προθεσμίες, θα τα ξεκολλάμε και θα τους
τα στέλνουμε πίσω; Ή θα τους τη φέρουμε και θα τους πούμε «Μολών λαβέ», όπως
προτείνει μια συντηρητική εφημερίδα; Ο μόνος δρόμος είναι να επιστρέψουν, όλα. Τι
θα τα κάνουμε εμείς, είναι δικό μας θέμα. Δια του υπουργού Επικρατείας, η
κυβέρνηση αναγκάσθηκε να παραδεχθεί πως οτιδήποτε άλλο, θα είναι «απεμπόληση
δικαιώματος».
Τότε τι ακριβώς συζητούν; Να στείλουν «ορισμένες άλλες ελληνικές αρχαιότητες…
στο Βρετανικό Μουσείο για περιοδικές εκθέσεις», που λέει ο Γεραπετρίτης; Και δεν
τις στέλνουν; Τα Μάρμαρα πού κολλάνε; Γιατί τα βάζουν στο παζάρι; Σύμφωνα με
τη βρετανική Telegraph, με τη συμφωνία δανεισμού η Ελλάδα θα αποδεχθεί ότι η
κατοχή από το μουσείο «είναι νόμιμη». Ο παροδικός, κατά τμήματα, δανεισμός θα
γίνει με ανταλλάγματα, ως… εγγύηση. Ξεφτίλα.
Η υπόθεση μπάζει από παντού. Κάτι πολύ άσχημο κρύβεται – χειρότερο από την
νομιμοποίηση αρχαιοκαπηλίας της «συλλογής Στερν». παρέμβαση Γεραπετρίτη
βαθαίνει τις υποψίες. Την πάτησαν και τον έβαλαν να σφυρίξει οπισθοχώρηση, ή
ρίχνει στάχτη στα μάτια; Μάλλον το δεύτερο. Ο -απελπισμένος- Μητσοτάκης
χρειάζεται ένα «εθνικό κλέος», για τις εκλογές. Δεν τον ενδιαφέρει το κόστος για τη
χώρα. Το μήλο έχει πέσει κάτω από τη μηλιά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε για τον
παλιό Μητσοτάκη: «Δεν θα πουλήσει απλώς και τη Ακρόπολη, θα τη δώσει και
μισοτιμής».
