Η Δικαιοσύνη, ο όχλος και οι τηλεκαταδίκες

Η Δικαιοσύνη ασχολείται ήδη με το δράμα της Πάτρας, ενώ η Αστυνομία έχει διερευνήσει ενδελεχώς το όλο θέμα. Οι εικόνες όμως που βλέπουμε εδώ και βδομάδες, δείχνουν ότι το κυνήγι μαγισσών, είναι πάντα επίκαιρο. Όπως και οι… τηλεδίκες και τηλεκαταδίκες.

Τα έως τώρα γνωστά στοιχεία που έχουν στα χέρια τους οι ανακριτικές αρχές, δείχνουν ότι πρόκειται για ένα δράμα, με μια μητέρα να κατηγορείται για τον θάνατο του ενός παιδιού της. Όμως ο χειρισμός του θέματος από μέρος των ΜΜΕ, δυστυχώς παραπέμπει σε μια κοινωνία αγριότητας που δεν έχει σχέση με το κράτος δικαίου.

Τα περί τεκμηρίου της αθωότητας της Ρούλας Πισπιρίγκου είναι παραμύθια από την ώρα που η ενοχή της μητέρας έχει προαναγγελθεί και το μόνο που μένει πλέον είναι η εξαγγελία της ποινής πάλι από δημοσιογράφους, δημοσιολόγους και… αστυνομικούς. Οι οποίοι μάλιστα προαναγγέλλουν ότι υπάρχουν συνένοχοι και άλλα στοιχεία τα οποία είναι υπό διερεύνηση. Το κλίμα αυτό οδηγεί και πάλι στο γνωστό προσφιλές θέμα της ΝΔ. Μήπως πρέπει να αυστηροποιήσουμε όλες τις ποινές. Μήπως να ξαναθυμηθούμε και την ποινή του θανάτου; Η μανία του όχλου έχει πάντα κάποιες εξηγήσεις.

Η μανία ανθρώπων που έχουν εξουσία στα χέρια τους είναι όμως πάντα ύποπτη. Έχουμε Δικαιοσύνη; Ή μήπως όχι;