Tου ΣΠΥΡΊΔΩΝA Γ.ΧΡΙΣΤΌΦΙΛΟY για την κυριακάτικη Kontranews
Τ ι αποδεικνύει περίτρανα η καρικατούρα ραδιουργίας – συνομιλίας Βγενόπουλου επί της
οποίας αποπειράθηκαν να επενδύσουν πάρα
πολύ πολιτικά, συγκεκριμένα ΜΜΕ, μέχρι που την
εξαφάνισαν μετά από σαφείς και καθαρές απαντήσεις, που τους έθεταν ενώπιον απροσπέλαστων λογικών και πραγματικών αντιφάσεων και προ των
ευθυνών τους. Ότι στα κορυφαία ζητήματα περί τηv
δικαιοσύνη που είναι και εθνικά ζητήματα, ο δημόσιος διάλογος που κατασκευάζουν έχει φθάσει
στην απόλυτη εξαχρείωση, που όπως λέει ο Πλάτων «η αισχρότερη οίηση (ξιπασιά) της αδικίας …
υπάρχει όταν οι άδικοι παρουσιάζονται ως ευεργέτες και γίνονται τιμητές του δικαίου και κατηγορούν» {Πολιτεια. 360}. Οι υποθέσεις Βγενόπουλου
δεν αφορούσαν απλώς δικαστικές υποθέσεις με
τεράστιες οικονομικές προεκτάσεις. Πρόκειται κυριολεκτώντας, για μείζον εθνικό θέμα, αφού συνδέεται κατά πολλούς με τη χρεωκοπία και τα δεινά
τόσο του ελληνικού λαού όσο και του ανάδελφου
κυπριακού ελληνισμού.
Απέκρυψαν συγκεκριμένα μέσα να αναφέρουν
ότι o Βγενόπουλος, στη συνομιλία αναφέρεται σε
υπόθεση που ήτο κατηγορούμενος στην Κύπρο για
τεράστιο τραπεζικό σκάνδαλο, σύμφωνα με το κατηγορητήριο και πάμπολλα δημοσιεύματα, για ενεργό δωροδοκία δημοσίων αξιωματούχων, δεκασμό
δημοσίου λειτουργού, νομιμοποίηση εσόδων από
παράνομες δραστηριότητες κ.α.
Λησμόνησαν να πουν ότι ένα μόνο δάνειο σχετιζόμενο με την υπόθεση αφορούσε ποσό επτακοσίων εκατομμυρίων ευρώ!
Απέκρυψαν την απόφαση καταπέλτη του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου (ICSID) με αναφορά σε δάνεια δισεκατομμυρίων ευρώ! Απόφαση που
στις 158 σελίδες της παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για τις τραπεζικές πρακτικές του επιχειρηματία.
Λησμόνησαν, όλως τυχαίως, και δεν ανέφεραν
ότι σε άλλη υπόθεση του Βγενόπουλου στην Ελλάδα του ασκήθηκαν κακουργηματικές κατηγορίες από
την Εισαγγελία Διαφθοράς για απιστία και ξέπλυμα
χρήματος που και πάλι αφορούσαν πακτωλούς κι
εκατοντάδες εκατομμυρίων!
Διερωτάται κανείς τί δικαιοσύνη επιθυμούν
συγκεκριμένα ΜΜΕ; Τί πρέπει να πει κανείς για
τους δικαστές και τους εισαγγελείς αυτών των υποθέσεων; Μήπως ήσαν ήρωες που χωρίς να διαβρωθούν, εξύψωσαν το δικαστικό ήθος απέναντι στην
υψηλότερη πρόκληση που αντιμετωπίζει στη σύγχρονη δικαιϊκή πραγματικότητα, που είναι να σταθεί ακέραιο απέναντι σε κολοσσιαία ποσά και οικονομικά συμφέροντα που συντρίβουν και ολόκληρα
κράτη ακόμα; Ή θα ήθελαν συγκεκριμένα ΜΜΕ να
βγαίνουν τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα που ταλανίζουν χρόνια τώρα την Ελλάδα, λάδι κατά την έκφραση, από τη Δικαιοσύνη;
Ας μας πουν ευθέως τι θέλουν να πράττει η ελληνική δικαιοσύνη για όποιους κρίνει ότι νοσφίστηκαν
τα εκατομμύρια του ελληνικού λαού που τα πληρώνει
ακόμα σε ανακεφαλαιοποιήσεις και στην αποπληρωμή του εθνικού χρέους. Έφθασαν στην απόλυτη
ύβρη κατά της Δικαιοσύνης να αναπαράγουν συνομιλία που ο ίδιος ο κατηγορούμενος αποκαλεί «τέρας»
την πρόεδρο του Αρείου Πάγου, γιατί δεν συγκάλυψε όλες αυτές τις κατηγορίες σε Ελλάδα και Κύπρο
για κάποιον ή κάποιους που κατηγορούντο ότι σφετερίστηκαν, ότι άρπαξαν και «τα τσιμέντα» από την
περιουσία του ελληνικού λαού μέσω των τραπεζών.
Λησμόνησαν επίσης, να συζητήσουν ότι η υποκλοπή συνομιλίας συνιστά ποινικό αδίκημα, άρ.
370 Α παρ. 3 ΠΚ περί παραβίασης απορρήτου προφορικής συνομιλίας, για το οποίο ασκείται αυτεπαγγέλτως ποινική δίωξη. Είναι διακριτό το ζήτημα της
διερεύνησης του περιεχομένου της συνομιλίας από
την Εισαγγελία, γεγονός που με χαροποιεί. Η αυτεπάγγελτη δίωξη της υποκλοπής επιβάλλεται, ιδίως δε, αφού η υπόθεση αυτή είναι εθνική υπόθεση, για να βγουν όλα στο φως, για να βγάλει από τις
σκιές το δόλιο εκείνο πρόσωπο που επί χρόνια είχε
στο συρτάρι του τη συνομιλία κι εκτίμησε ίσως ότι
οι ενεστώσες πολιτικές συγκυρίες μπορεί να ευνοήσουν αυτή την καρικατούρα ραδιουργίας που τόσα
χρόνια απέκρυπτε. Η ενεστώσα σκευωρία αφορά σε
μεγάλο βαθμό το πρόσωπο αυτό, με ποιους και πόσο
υψηλά ιστάμενους είχε προσυνεννοηθεί; Ο ίδιος ο
Βγενόπουλος ποτέ δεν επικαλέστηκε αυτή την αθλιότητα, πιθανόν συνειδητοποιώντας ότι με τις κραυγαλέες αντιφάσεις που εμπεριέχει επιβάρυνε μόνον
τη δική του θέση.
Όσον αφορά εμένα προσωπικά, τα πραγματικά
περιστατικά και την ουσία, απέκρυψαν τις δηλώσεις
μου που είχαν δημοσιοποιήσει {προς τιμήν τους}
πλείστα μέσα ηλεκτρονικού τύπου.
Δηλώσεις που αποκάλυπταν με ενάργεια, πεντακάθαρα, γιατί επρόκειτο για κακέκτυπο βυζαντινής
συνωμοσίας. Για τρεις προφανείς λόγους και απλούς,
λογικούς συνειρμούς. Τόσο εις τη συνομιλία όσο
και στη μήνυση περιγράφεται εμφατικά, ότι η συνομιλήτρια είναι υπάλληλος, αμειβομένη του Βγενόπουλου που της έχει εκχωρήσει μέρος του catering
της MIG ενδεχομένως προσχηματικά, με πάμπολλες
επισκέψεις και σχέσεις μεταξύ τους, ήτο καταφανώς
δική του φίλη κι όχι ετέρου προσώπου. Δεύτερο και
κυριότατο. Ο ίδιος ο Βγενόπουλος γράφει στη μήνυσή του ότι μήνες πριν την συνομιλία είχε συνομιλήσει μαζί μου. Η συνομιλήτριά του μου είχε παρουσιαστεί τότε και αφού μου πρότεινε να αναλάβω υποθέσεις άλλων προσώπων μου είπε ότι είναι φίλη και
του Βγενόπουλου κι ότι έχει αναλάβει κι ένα μέρος
του catering των εταιρειών του κι αν μπορώ να του
τηλεφωνήσω γιατί ήθελε να με ρωτήσει για κάποιο
νομικό θέμα. «Γειά σας, είμαι ο Σ. Χριστόφιλος, η
φίλη σας.. μου είπε ότι με θέλατε για κάποιο νομικό
θέμα.» – «Είμαι στο εξωτερικό, θα σας καλέσω όταν
επιστρέψω». Αυτό ήτο, δεν συνομιλήσαμε ποτέ ξανά.
Τι αποδεικνύει όμως αυτό περίτρανα και για τη
μήνυση και για τη συνομιλία; Ότι είναι απολύτως
στημένες! Στην συνομιλία ρωτάει δήθεν ο Βγενόπουλος δέκα φορές και μάλιστα δυνατά, «ο γιός ξέρει
κάτι;», «ο γιός ξέρει κάτι απ’ αυτά που μου λες;» ξανά
και ξανά απευθυνόμενος στην.. Εφόσον είχε το τηλέφωνό μου και είχε μιλήσει προσωπικά ο ίδιος μαζί
μου, πώς και δεν λέει σε μία τυχάρπαστη που δήθεν
του λέει τέτοιες τρομερές ιστορίες «τον καλώ τώρα
{εμένα} να μου πει ο ίδιος αν λες αλήθεια»! Άλλωστε και ο ίδιος με δημόσια δήλωση του δικηγόρου
του την χαρακτήρισε με ιδιαίτερα απαξιωτικό τρόπο
Πώς και δε με κάλεσε, έστω μία φορά, ώστε να διαπιστώσει αν αυτά τα αισχρά που δήθεν του μετέφεραν ήταν αληθινά; – Δε με κάλεσαν ποτέ διότι όλη
αυτή η κακοσχεδιασμένη ραδιουργία ήταν προσχηματική για να στραφούν κατά εντίμων κι ακέραιων
δικαστών. – Δεν με κάλεσε ποτέ διότι ήξερε ότι αν θα
μου ζητούσαν οι ίδιοι κάτι παράνομο θα τους έστελνα στον… εισαγγελέα. Τούτα βέβαια, ετέθησαν υπ’
όψιν της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου και αξιολογήθηκε τι αναδεικνύεται προφανέστατο ψέμα. Η
δημοσιοποίηση της συνομιλίας ήρθε να αποκαλύψει ακόμα πιο ξεκάθαρα ότι πρόκειται για καρικατούρα πλεκτάνης όπου τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον
είχε ο ίδιος ο Βγενόπουλος αφού ανά πάσα στιγμή
θα μπορούσε να γνωρίζει από εμένα ο ίδιος την αλήθεια και δε θα χρειαζόταν να υποδύονται ρόλους σε
αυτή τη στημένη συνομιλία. Η δημοσιοποίησή της
είναι που ξεκαθάρισε πλήρως το τοπίο και τους έπνιξε στα ψέματα τους.
Aκόμη και εντός της καταγεγραμμένης συνομιλίας ομολογούν πολλές φορές (το λένε 3- 4 φορές) ότι
οι ίδιοι μετ’ επιτάσεως ήθελαν να κανονίσουν συνάντηση μεταξύ εμού και του Βγενόπουλου, πιθανόν για
να επιδιώξουν κάποια βρωμοδουλειά για να επιτύχουν ευνοϊκή μεταχείριση από τη δικαιοσύνη. Συνάντηση την οποία δεν πραγματοποίησα ποτέ διότι είχα
απόλυτο κώλυμα στο πρόσωπο της μητέρας μου. Δεν
ετολμησε να μου προτείνει ποτέ βέβαια, η συνομιλήτριά του οτιδήποτε για διεφθαρμένα βιβλία διότι γνώριζε ότι θα τους τα πέταγα στα μούτρα. Η μόνη σχέση που έχω εγώ με τα βιβλία είναι ότι συγγράφω και
τα διαβάζω. Ένα θα πω ενδεικτικά, που το καταδεικνύει : ας αναζητήσει κάποιος στο google το λήμμα
«ιδέα του δικαίου» και θα δει μέρος βιβλίου και της
διατριβής μου που η ποιότητά του το ανέδειξε πρώτο
έναντι πολύ σπουδαίων και σεβαστών προσώπων.
Αυτή είναι η μοναδική σχέση που έχω κι εγώ αλλά
και η οικογένειά μου με τα βιβλία. Αυτά είναι τα δικά
μου εκατομμύρια και η δικιά μου κληρονομιά, το ότι
είμαι στον κόσμο μου, στον κόσμο δηλαδή, των ιδεών, όπως είπα και στις ανακοινώσεις μου, του Πλάτωνα, του Κάτωνα και του Επαμεινώνδα. Εις αυτό το
άρθρο θα πω ένα ακόμα, για να μαθαίνουν τα λαμόγια
και κάτι αληθινό από τα βιβλία. Ρωτούν τον Ρουσσώ,
«ποιος είναι ο σημαντικότερος άνθρωπος που έζησε
ποτέ;» {Εγώ, θα απαντούσα ο Σωκράτης, αλλά ποιός
είμαι εγώ απέναντι στον φιλόσοφο εκείνο που αποκλήθηκε «θείος.»} Απαντά λοιπόν, ο Ρουσσώ στους
«Λόγους» – «Ο Κάτων ! », «το ζωντανό άγαλμα της αρετής!». Από αυτά τα πρότυπα αντλεί κανείς αρετή και
περιφρονεί τα «βιβλία» των κάθε Βγενόπουλων και
τους αποφεύγει όταν επιβάλλεται.
Υ.Γ. Το μείζον θέμα φυσικά, δεν είμαι εγώ. Το
σοκαριστικό και μείζον εθνικό θέμα, είναι το πως
επιχειρούν συγκεκριμένα ΜΜΕ να χειραγωγούν
την κοινή γνώμη, φθάνοντας στην αισχρότερη οίηση της αδικίας που ανέφερα. Τους προτείνω λοιπόν,
ένα πιο ξεκάθαρο σενάριο, απολύτως φανταστικό.
Θα παρουσιάσουν τη συνομιλία ενός μεγαλεμπόρου ναρκωτικών με έναν από τους διακινητές του. Θα
λέει ο μεγαλέμπορος ναρκωτικών μεγαλόφωνα στο
βαποράκι, ηχογραφώντας: «ώστε σου ζήτησε ο Χριστόφιλος και γιος της προέδρου του ΑΠ, δύο σακούλες ηρωίνης;». – «Ε, όχι, όχι, ε, δηλαδή κάτι για τον
Πυθαγόρα μου είπε αλλά δεν το κατάλαβα, αλλά ναι,
μου ζήτησε για να τις πουλήσει» θα απαντάει το βαποράκι. – «Πώ, πω, που έχει φθάσει η ελληνική κοινωνία!» θα αποφαίνεται ο μεγαλέμπορος ναρκωτικών.
Την επόμενη ημέρα θα σχολιάζουν μεγαλόσχημα,
συγκεκριμένα δελτία ειδήσεων με τα λοιπά μέλη της
συνομοταξίας του μεγαλεμπόρου «Πω πω που είχε
φθάσει η κοινωνία και οι θεσμοί την εποχή διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – Αν.Ελ.».
… Είναι να απορεί κανείς σε τί εκφαυλισμό περιήγαγαν το δημόσιο λόγο στην Ελλάδα που κάποτε
εκφραζόταν στην τελειότερη μορφή που πήρε ποτέ
ο Λόγος.
