Όπως ήταν αναμενόμενο, η εισβολή του όχλου στο Καπιτώλιο στην Ουάσινγκτον, στην καρδιά της αμερικανικής δημοκρατίας, τροφοδότησαν παγκόσμιες αντιδράσεις και καταδίκες. Μεταξύ τους κι εκείνες του Έλληνα πρωθυπουργού και του επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Δύο τοποθετήσεις, δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι κόσμοι.
Στη δήλωσή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει λόγο για τον «προβληματισμό» του για τη «βία και τα φρικτά γεγονότα» στην Ουάσινγκτον. Ο ίδιος παρατήρησε ότι η «αμερικανική Δημοκρατία είναι ανθεκτική, βαθιά ριζωμένη και θα ξεπεράσει την κρίση». Από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας δεν διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να μιλήσει για «ακροδεξιά βία» στο Καπιτώλιο, λέγοντας ότι πρόκειται για «απαράδεκτες εικόνες». Τονίζοντας παράλληλα ότι αυτές οι εικόνες «αποδεικνύουν πόσο σημαντικό είναι να προστατεύουμε τη δημοκρατία κάθε μέρα και παντού». Μια ξεκάθαρη τοποθέτηση που θέτει στο επίκεντρο το μείζον ζήτημα παγκοσμίως της προάσπισης της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών.
Κάθε άλλο παρά τυχαία είναι λοιπόν η μάλλον γενικόλογη αντίδραση του Πρωθυπουργού, που αποφεύγει να χαρακτηρίσει τις ενέργειες ακροδεξιών εξτρεμιστών που επιχείρησαν να παρεμποδίσουν την σε εξέλιξη δημοκρατική διαδικασία ανάδειξης του 46ου Προέδρου των ΗΠΑ, ύστερα μάλιστα από τον εμπρηστικό και διχαστικό λόγο του απερχόμενου Προέδρου Τραμπ, λίγη ώρα πριν από την εισβολή στο Καπιτώλιο. Μια λεκτική επιφυλακτικότητα με προσεγμένα λόγια, που όμως δεν ακολούθησαν άλλοι ηγέτες, με χαρακτηριστική την περίπτωση του Εμανουέλ Μακρόν, που τόνισε ότι «δεν θα εκχωρήσουμε τίποτε στη βία μερικών, οι οποίοι θέλουν να θέσουν υπό αμφισβήτηση τη δημοκρατία», παρατηρώντας ότι «απειλείται σήμερα στις δημοκρατίες μας η αναγνώριση ότι η ελευθερία είναι υπεράνω όλων». Όταν ο πολιτικός θέλει, βρίσκει τις σωστές λέξεις, όπως στις περιπτώσεις Μακρόν και Τσίπρα. Όταν δεν θέλει, καταφεύγει σε γενικόλογες τοποθετήσεις, όπως αυτή του Έλληνα πρωθυπουργού…
