Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι «Σαμαροβενιζέλοι»

Όταν έγιναν οι εκλογές και η κυβέρνηση Μητσοτάκη άρχισε να κάνει τα πρώτα στραβοπατήματά της, το Κίνημα Αλλαγής φαινόταν να αναπροσανατολίζει την στρατηγική του. Ενώ, δηλαδή, ακόμη και στην αρχή μετά τις εκλογές συνέχιζε την αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορική του, κάποια στιγμή, έστω και με χαρακτηριστική  καθυστέρηση, ανακάλυψε ότι δεν  κυβερνά πια ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. 

Όταν, λοιπόν, άρχισε να ασκεί στοιχειώδη αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, τότε οι κραδασμοί στο εσωτερικό του έδειξαν πως το «χνώτιασμα» του ΠΑΣΟΚ με την Δεξιά, έτσι όπως έλαβε χώρα κατά τις κυβερνήσεις συνεργασίας Παπαδήμου και, κυρίως Σαμαρά, έχει αφήσει πολλά και μεγάλα κατάλοιπα στη Χαριλάου Τρικούπη. 

Τελοσπάντων, η Φώφη Γεννηματά συνέχισε, έστω και με ήπιο τρόπο, να αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, αυτό φαίνεται να αλλάζει. Εδώ και κάμποσο καιρό, η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ εμφανίζεται να στρίβει εκ νέου δεξιά το τιμόνι του κόμματός της, παρότι αυτό δεν έχει καμία πολιτική λογική. 

Το κάνει επειδή το φάντασμα των «σαμαροβενιζέλων» και η συνεργασία κορυφής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έχει πλέον αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στο πολιτικό σώμα του ΚΙΝΑΛ; 

Το κάνει επειδή αυτό πιστεύει; Ή επειδή βλέπει πως και στις επόμενες εκλογές, που θα διεξαχθούν με απλή αναλογική, η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα; 

Όποια κι αν είναι η απάντηση, τα γεγονότα δεν αλλάζουν: για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, η Φώφη Γεννηματά έχει αρχίσει να επιστρέφει στην αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορική, στην πρώτη δύσκολη στιγμή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όταν αρχίζει να αχνοφαίνεται στον ορίζοντα ο Αρμαγεδδώνας που έρχεται το φθινόπωρο. 

Η κ. Γεννηματά μπορεί να έχει τους λόγους της και αυτοί αφορούν την ίδια. Όμως, η στάση της πρέπει να αξιολογηθεί και από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, που πρέπει να προβληματιστεί σοβαρά αν έχει νόημα η στρατηγική της «συμπόρευσης των προοδευτικών δυνάμεων» και τα διαρκή καλέσματα προς τη Χαριλάου Τρικούπη για διάλογο, συνεργασία και τα συναφή. 

Θα πείτε, «μα τί θα γίνει στις εκλογές με την απλή αναλογική;». Όντως, εύλογος προβληματισμός. Από την άλλη, η ίδια η πραγματικότητα δεν δείχνει ότι η «αριστερή στροφή» πέφτει κομματάκι δύσκολη στην κ. Γεννηματά και την ηγετική ομάδα του κόμματός της;