Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΥΠΌΤΊΘΕΤΑΊ ΌΤΊ ΖΗΤΕΊ ΝΑ ΠΕΣΌΥΝ ΌΊ ΤΌΝΌΊ και ισχυρίζεται πως θέλει να καλλιεργεί συνθήκες και κλίμα εθνικής ομοψυχίας. Εξάλλου, πέρυσι τέτοιες μέρες, το βράδυ της εκλογικής του νίκης, ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει ότι έρχεται «για να ενώσει και όχι να διχάσει», αναπαράγοντας το γνωστό δίπολο του «ενωτικού Μητσοτάκη απέναντι στον διχαστικό Τσίπρα».
Η αλήθεια είναι πως με τα ελληνοτουρκικά να βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού, η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο, είτε θέλει πραγματικά είτε όχι, να καλλιεργεί τη συναίνεση. Ή, έστω, να μην τορπιλίζει τη διαδικασία διαμόρφωσης ενός ομαλού πολιτικού κλίματος στη χώρα πολλώ δε μάλλον όταν έχει απέναντί της μία αξιωματική αντιπολίτευση που έχει δείξει ότι δεν κερδοσκοπεί πολιτικά ούτε επί του κορωνοϊ- ού, ούτε επί του προσφυγικού, ούτε επί των διαρκών αστοχιών στην εξωτερική πολιτική, όπως η «επένδυση» στον «τελειωμένο» Χάφταρ, που υποδεχόμασταν στο Σύνταγμα σαν πλανητάρχη.
Κι όμως: ενώ οι συνθήκες είναι τέτοιες που σχεδόν «επιβάλλουν» στον Κυριάκο Μητσοτάκη μετριοπάθεια, το Μαξίμου κάνει ό,τι μπορεί για να τορπιλίζει όχι απλώς το κλίμα συναίνε- σης, αλλά ακόμη και την ίδια την πολιτική ομαλότητα. Δεν αναφερόμαστε μόνο στην πολιτική «επένδυση» της κυβέρνησης στο ηχητικό Μιωνή -άλλωστε, για το εσωκομματικό «μπλέξιμο» με τους «σαμαρικούς» μόνο συμπάθεια και κατανόηση μπορεί να δείξει κανείς στον Κυριάκο Μητσοτάκη, μαζί με την ευχή για «καλά ξεμπερδέματα».
Όμως, ο πρωθυπουργός αρνείται πεισματικά -σχεδόν σνομπάρει- το αίτημα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΚΙΝΑΛ για σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και, σαν να μην έφτανε αυτό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέγει να φέρει τώρα στη Βουλή το νομοσχέδιο για το περιορισμό των διαδηλώσεων, που προ- φανώς δεν χρειαζόταν να είναι κανείς μάντης για να προβλέψει ότι θα πυροδοτούσε μείζονες πολιτικές συγκρούσεις. Δεν μπορούσε, άραγε, το νομοσχέδιο αυτό να περιμένει μερικούς μήνες, έως ότου βελτιωθούν -αν γίνει αυτό- οι ελληνοτουρκικές σχέσεις; Κι όμως, φαίνεται ότι αυτό είναι αδιάφορο στην κυβέρνηση.
Κατά συνέπεια, το ερώτημα παραμένει επί- καιρο και αμείλικτο: στην αντιπολίτευση -και ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ, που ώρες ώρες αντιπολιτεύεται με το… γάντι σε βαθμό παρεξηγήσεως- είναι σίγουροι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει συναίνεση και ομαλότητα;
