Χθες, τρία ήταν τα πρώτα θέματα της επικαιρότητας, έτσι όπως καταγράφηκαν στα δελτία ειδήσεων: η εξάπλωση του κορωνοϊού στην Ιταλία, τα επεισόδια στο κτήριο της πρώην ΑΣΟΕΕ και, βεβαίως, η μετατροπή των νησιών του Βορείου Αιγαίου σε πεδίο πολέμου. Τα δύο, λοιπόν, από τα τρία πρώτα θέματα έχουν έναν ισχυρό συνδετικό κρίκο: τα «κατορθώματα» των ΜΑΤ. Στην ΑΣΟΕΕ, όπως κατήγγελλαν χθες παριστάμενοι, η δράση των ΜΑΤ είχε στοιχεία «εκδικητικότητας» ή, έστω, αντεκδίκησης, σε σχέση με το προχθεσινό ατυχές περιστατικό, όταν ένας ελλιπώς εκπαιδευμένος ειδικός φρουρός είχε την ατυχή έμπνευση να τραβήξει στο προαύλιο του Οικονομικού Πανεπιστημίου το υπηρεσιακό του πιστόλι. Τα ΜΑΤ, λοιπόν, χθες, μπήκαν στην πρώην ΑΣΟΕΕ, η παρουσία τους δυναμίτισε έτι περαιτέρω το κλίμα και η Πατησίων μετατράπηκε σε «πεδίο μάχης» -όσο αφόρητα κλισέ κι αν φαίνεται πλέον αυτή η φράση.
Μάλιστα, αν το κλισέ για το «πεδίο μάχης» ίσχυε χθες μία φορά για το κτήριο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών στην Πατησίων, τότε ισχύει στο πολλαπλάσιο για τα «προσφυγονήσια». Η κυβέρνηση έδειξε τις διαθέσεις της ήδη από το βράδυ της Δευτέρας, όταν έγινε γνωστό ότι έστελνε πολλές διμοιρίες ΜΑΤ «στα μουλωχτά» στην Λέσβο και τη Χίο, μαζί με τα ειδικά οχήματα που απωθούν διαδηλωτές καταβρέχοντάς τους με ισχυρότατη πίεση.
Φυσικά, τα δύο θέματα δεν έχουν σχέση μεταξύ τους -αν εξαιρέσει κανείς την έντονη παρουσία των ανδρών των ΜΑΤ και τις έκρυθμες καταστάσεις που αυτή πυροδότησε. Όμως, έχουν και κάτι άλλο κοινό, που φάνηκε στην υπόθεση της ΑΣΟΕΕ, αλλά αποκαλύφθηκε σε όλες τις φρικιαστικές του διαστάσεις στην Λέσβο και τη Χίο: ο λόγος για το δόγμα «νόμος, τάξη και ξύλο» που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Πρόκειται για ένα δόγμα που προφανώς δεν μας αξίζει. Και, φυσικά, διερωτάται κανείς, αν μία κυβέρνηση αρχίζει να κυβερνά με ΜΑΤ πριν καν περάσει ένας χρόνος από την εκλογική της νίκη και ενόσω συνεχίζει να απολαμβάνει την περίφημη «περίοδο χάριτος», τότε τί είναι διατεθειμένη να κάνει και έως πού μπορεί να φτάσει αν πάρει την κάτω βόλτα;
