Συνέντευξη του Γραμματέα της Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, Βουλευτή Επικρατείας Πάνου Σκουρλέτη στον Χρήστο Κυμπιζή και στην Κυριακάτικη Kontranews
Με βάση τα τελευταία γεγονότα και τηνκατάθεση Αγγελή στην προανακριτική θεωρείτε πως ο κόσμος θα μάθει τελικά την αλήθεια για το σκάνδαλο Novartis;
Θεωρώ ότι η σύσταση προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής περί σκευωρίας για ένα σκάνδα-λο που κανείς δεν αμφισβητεί και το οποίο ακόμη βρίσκεται υπό δικαστική έρευνα, μόνο προ-βλήματα μπορεί να προκαλέσει στη διερεύνησή του. Είναι μια παρωδία που βλάπτει την πραγματική υπόθεση. Το σκάνδαλο Novartis έχει διεθνείς προεκτάσεις, έχει σχέση με τη διαμόρφωση των τιμών των φαρμάκων και τα ποσά είναι τεράστια. Όποιος πιστεύει ότι η έρευνα για μια τέτοια υπόθεση μπορεί να ευδοκιμήσει με εκ των προτέρων αποκλεισμούς τομέων διερεύνησης και κατηγοριών προσώπων είναι ή αφελής ή πονηρός. Και δεν είναι αφελής η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Επί ΣΥΡΙΖΑ πρώτο μας μέλημα ήταν η διευκόλυνση της Δικαιοσύνης ώστε να κάνει τη δουλειά της απρόσκοπτα. Εάν το κατορθώσει κι εμείςεπιμένουμε σε αυτή την κατεύθυνση, πιστεύω ότι ο κόσμος θα μάθει τελικά την αλήθεια. Όσο γιατον κ. Αγγελή, υπέπεσε σε αντιφάσεις, παλινωδίες και ψέματα που αναγκάστηκε να ανασκευάσει αργότερα. Έστω κι έτσι αποκαλύφθηκαν κι άλλες σοβαρές πτυχές του σκανδάλου.
Ανησυχείτε για την τουρκική προκλητικότητα; Πώς κρίνετε την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης;
Πρόκειται για μια κατάσταση αυξανόμενης έντασης και την αντιμετωπίζουμε ανάλογα, δεν χωρά
καμία υποτίμηση. Γι’ αυτό και διατυπώνουμε συγκεκριμένες προτάσεις. Δυστυχώς η κυβέρνηση ξεκίνησε με αμηχανία και λάθη. Άλλαξε στρατηγική απέναντι στην Τουρκία με το δόγμα της «λεπτής γραμμής», που συνδέει το προσφυγικό με τα ελληνοτουρκικά, το Συριακό και την Ανατολική Μεσόγειο. Στη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Τουρκίας για πρώτη φορά δεν τέθηκε το θέμα των παραβιάσεων στο Αιγαίο. Δημιουργήθηκε σύγχυση για το θέμα της διεξαγωγής Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας με την Τουρκία. Έγιναν δηλώσεις περί ένδειξης “καλής θέλησης” και από τις δύο πλευρές, όταν είμαστε εμείς οι θιγόμενοι από τις τουρκικές προκλήσεις. Δεν αξιοποιήσαμε εγκαίρως το μεγάλο διπλωματικό όπλο των κυρώσεων από την ΕΕ, που έχουν ήδη ψηφιστεί επί της αρχής. Είναι ανάγκη να αναδείξουμε τον διάλο-
γο και τις διπλωματικές διεργασίες ως την προσφορότερη επιλογή διεξόδου από την υφιστάμενη κατάσταση.
Ασκήσατε σφοδρή κριτική για τον προϋπολογισμό. Ποια ήταν τα βασικότερα σημεία της διαφωνίας σας;
Ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός είναι το επιστέγασμα μιας σειράς αρνητικών επιλογών της κυβέρνησης που ξεκίνησαν με τα πρώτα αντεργατικά μέτρα και συνεχίστηκαν με τον δήθεν αναπτυξιακό νόμο, τον νόμο για τη ΔΕΗ, ακόμη και με την ακύρωση του «Φιλόδημου». Όλα αυτά επιδρούν στην καθημερινότητα και στο εισόδημα μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας. Θα έλεγα ότι είναι στο πεδίο της οικονομίας το αντίστοιχο του αυταρχισμού που βλέπουμε στο κοινωνικό πεδίο, με στόχο κυρίως τη νεολαία. Έτσι και ο προϋπολογισμός, παρουσιάζει βίαιες πλευρές μιας ταξικής μεροληψίας. Με όξυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων. Με μείωση των πόρων για την κοινωνική αλληλεγγύη, με φοροαπαλλαγές για τους λίγους ισχυρούς, με ουσιαστική άρνηση στήριξης της μεσαίας τάξης, παρά τα μεγάλα λόγια προεκλογικά. Αν και ο κύκλος των μνημονίων έκλεισε, η κυβερνητική πρόταση δεν αντανακλά τις νέες απαιτήσεις και δυνατότητες. Πώς θα διανεμηθεί και που θα κατευθυνθεί το δρομολογημένο εδώ και μήνες προϊόν της ανάπτυξης; Με ποιες θέσεις εργασίας; Με ποια δικαιώματα; Με ποιο ρυθμό; Με τον διαρκώς μειούμενο από το 4% προεκλογικά στο 2,8% μετεκλογικά; Η κυβέρνηση κοιτάει στο παρελθόν και επιλέγει αποτυχημένες συνταγές.
Θεωρείτε πως η κυβέρνηση σας, με δεδομένο ότι είχε απαλλαγεί από τα μνημόνια από
τον Αύγουστο του ‘18, θα έπρεπε να είχε προχωρήσει νωρίτερα και σε περισσότερες φοροαπαλλαγές και ελαφρύνσεις;
Οι πρώτες ανακοινώσεις έγιναν τον Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ από τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσί-
πρα. Ο προϋπολογισμός του 2019 ενσωμάτωνε αυτά τα πρώτα, άμεσα μέτρα. Αργότερα κατηγό-
ρησαν την κυβέρνηση ότι τα «δίνει όλα» λόγω του εκλογικού 2019. Η προσαρμογή μας στο νέο
τοπίο, που διαμορφώσαμε χάρη στις θυσίες του ελληνικού λαού, ήταν άμεση και δεν είχε να κάνει μόνο με τις φοροαπαλλαγές. Σήμερα τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας και των μεσαίων στρωμάτων πλήττονται από έναν συνδυασμό μέτρων. Ο δικός μας συνδυασμός, το δικό μας «μείγμα», είχε θετικό πρόσημο. Σας θυμίζω μερικά. Αποτροπή της μείωσης των συντάξεων και επαναφορά της 13ης σύνταξης έως τα 500 ευρώ και ποσοστό της από εκεί πάνω. Κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, αύξηση του κατώτατου. Αύξηση αποδοχών μέσα από τις νέες ρυθμίσεις για την ισχύ των κλαδικών συλλογικών συμ-
βάσεων εργασίας. Επιδότηση ενοικίου. Μείωση του ΕΝΦΙΑ, μεσοσταθμικά 10% και 30%για τις χαμηλές και μεσαίες περιουσίες. Ρύθμιση που άλλαξε η σημερινή κυβέρνηση αφαιρώντας από τη μείωση
των μικρότε ρων για να εξασφαλίσει μειώσεις και για τις μεγάλες περιουσίες. Κατάργηση της προβλε-
πόμενης μείωσης του αφορολογήτου, μείωση κατά 50% της προκαταβολής φόρου και κατάργηση της
εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα μέχρι 20.000 ευρώ. Ωστόσο βλέποντας τα πράγματα εκ των υστέρων, τα μέτρα που πήραμε μετά την έξοδο από τα μνημόνια θα μπορούσαν να αρχίσουν να υλοποιούνται νωρίτερα. Χάσαμε πολύτιμο χρόνο ασχολούμενοι με τους ΑΝΕΛ, μια συνεργασία που ήδη είχε κλείσει το κύκλο της.
Ποια είναι η μεγαλύτερη σας ανησυχία στην πορεία προς τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ; Με ποιους ανθρώπους δεν θα μπορούσατε ποτέ να συνυπάρξετε στο ίδιο κόμμα;
Μα με όσους δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στη διακήρυξη κάλεσμα προς το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την ευθύνη διαμόρφωσης μιας προγραμματικής πρότασης που θα βρεθεί στον αντίποδα των σκληρών, νεοφιλελεύθερων επιλογών. Ταυτόχρονα πρέπει να δημιουργήσει τις συνθήκες για την επικράτηση αυτής της πρότασης, η οποία οφείλει να εκφράζει την κοινωνική πλειοψηφία που υποφέρει χρόνια τώρα από την οικονομική κρίση και από φαινόμενα πολιτικής οπισθοδρόμησης. Επομένως πρέπει να μιλήσου με με περισσότερους, να συνεργαστούμε με περισσότερους και να γίνουμε περισσότεροι, στους συνδικαλιστικούς φορείς, στους επαγγελματικούς, στους επιστημονικούς συλλόγους, παντού όπου υπάρχει ζωή, προβλήματα, δράση. Πάνω σε αυτά τα ζητούμενα εδράζεται η ανησυχία αλλά και η αισιοδοξία μου. Τα υπόλοιπα είναι ζήτημα συλλογικής προ-
σέγγισης, δημοκρατίας, διαλόγου.
