Το πρόβλημα του περιβάλλοντος είναι ένα ζήτημα που δεν πρέπει να το αγνοούμαστε, γιατί είναι άμεσα συνυφασμένο με τη διατροφή μας και γι’ αυτό έχει προκαλέσει μεγάλη αγωνία στην κοινή γνώμη και κυρίως στο καταναλωτικό κοινό. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας έχει επιβαρυνθεί, από διάφορα βιομηχανικά ατυχήματα, από τη χρήση ενεργειακών υλικών για καύση, συντηρητικά υλικά για μεγαλύτερη διάρκεια των τροφίμων και τα φυτοφάρμακα επιβαρύνουν τη γη και οδηγούν σταδιακά στην αλλαγή του κλίματος και της υγείας των ανθρώπων και η κατάσταση θα επιδεινωθεί για τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων αλλά το κυριότερο της υπαίθρου αν δεν παρθούν συγκεκριμένα μέτρα και τα οποία να εφαρμοστούν.
Για να βελτιωθούν κάποια πράγματα πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στην γεωργία, το περιβάλλον και το έδαφος. Μια ισορροπία που να κατοχυρώνει την υγεία των πολιτών αφού είναι βέβαια ότι όλος ο κόσμος τρέφεται από τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Είναι γεγονός ότι μετά την εκβιομηχάνιση στις πόλεις και σε ορισμένες ζώνες κάθε βιομηχανικής χώρας προέκυψαν μερικά συμπεράσματα που φανερώνουν ότι χρειάζεται προσοχή προκειμένου να προχωρήσουμε σε μια ανεπτυγμένη γεωργία, αλλά προστατευόμενη από το περιβάλλον.
Είναι όμως αυτό δυνατό; Ασφαλώς και είναι αν λάβει κάποιος υπ’ όψη ότι πρέπει να υπάρξει πολιτική θέληση και πρόγραμμα που να διευκολύνει αυτή την κατάσταση, δηλαδή της «ασφαλούς» γεωργία έτσι ώστε και η απόφαση να είναι θετική και για την υγεία των ανθρώπων και να ληφθεί σοβαρά υπ’ υπόψη.
Χρειάζεται συνεπώς μια νέα αγροτική – κτηνοτροφική πολιτική που θα λάβει υπ’ όψη της, την έρευνα και τους πειραματισμούς για τις νέες τεχνολογίες, την εξασφάλιση επαρκών ποσοτήτων νερού για αρδευτικά έργα, έτσι ώστε να μην χρησιμοποιείται το νερό των ποταμιών και των λιμνών που έχουν μολυνθεί από τα εργοστάσια.
Το πρόβλημα γίνεται πολύ πιο δύσκολο αν αντιληφθεί κάποιος ότι δεν αρκεί μόνο να προστατεύουμε την ατμόσφαιρα από την μόλυνση, αφού από χημικές ουσίες που βρίσκονται στον αέρα επικάθονται τελικά πάνω στη γη, στα φυτά και στα δένδρα.
Είναι απαραίτητο να λάβουμε υπ’ όψη και την ποιότητα του νερού που χρησιμοποιείται για την γεωργία και την κτηνοτροφία. Έχει διαπιστωθεί ότι πολλές γεωργικές τροφές είναι μολυσμένες και αυτό αποτελεί μια δυσάρεστη εξέλιξη για τον αγροτικό πληθυσμό. Αν λάβουμε υπ’ όψη ότι το κρέας τα γαλακτοκομικά είδη είναι πιθανόν να έχουν μολυνθεί και αυτά από την ατμόσφαιρα, τότε το πράγμα γίνεται ακόμη πιο δύσκολο.
Εδώ, όμως πρέπει να προσθέσουμε και τις χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται κατά την βιομηχανική επεξεργασία της τροφής, λόγο της ανάγκη που προέκυψε για κονσερβοποίηση και κατάψυξη των αγροτικών προϊόντων από την μεγάλη αύξησης του πληθυσμού. Δεν μπορούμε να ζήσουμε πλέον χωρίς τα εργοστάσια παρασκευής τροφών.
Με άλλα λόγια δημιουργήσαμε μια κατάσταση που για να την αντιμετωπίσουμε πρέπει να κάνουμε πολλά και ποικίλα.
Αλλά όταν ανοίξουμε ένα λογαριασμό με μια μόνη πλευρά του συστήματος περιβάλλον βγαίνουν μπροστά μας και άλλοι λογαριασμοί ( όπως το κόστος, τα φυτοφάρμακα κατά πόσο πρέπει να χρησιμοποιούνται κ.α) και το όλο θέμα γίνεται πιο περίπλοκο ακόμη.
Με δυο λόγια θέλουμε να πούμε ότι όλοι πρέπει ενδιαφερόμαστε πλέον με αυστηρούς νόμους για το περιβάλλον, είτε θέλουμε, είτε όχι. Και δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά .
Η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό για τον άνθρωπο, αλλά σήμερα η υγεία έχει ένα κόστος και ο άνθρωπος δεν μπορεί να αγνοεί όταν ζει σε μια πόλη και κάνει μια εργασία κάτω από δυσμενής οικολογικές συνθήκες που εκθέτουν τον οργανισμό του σε κινδύνους να αδιαφορεί για το ζωή του που εξαρτάται από το περιβάλλον.
