Όχι κι έτσι, κύριοι συνδικαλιστές

Δεν υπάρχει πιο περίεργη εικόνα από το να βλέπεις τα όργανα της τάξης να ζητούν… τάξη! Οι συνδικαλιστές (ειδικά του δημόσιου τομέα) έχουν κάνει αρκετές φορές κακό σε αυτούς που εκπροσωπούν. Όμως οι συνδικαλιστές των Ενόπλων υποτίθεται ότι αντιλαμβάνονται κάπως αλλιώς τα πράματα.

Δεν μπορεί ο πυροσβέστης να αναζητά δικαιολογίες σε όλους τους άλλους για τη φωτιά, δεν μπορεί οι εκπρόσωποι των αστυνομικών να διαδηλώνουν κατά του…εαυτού τους. Θυμόμαστε τρομοκράτες να μπαίνουν σε αστυνομικά τμήματα, να αρπάζουν όπλα και να δένουν αστυνομικούς, θυμόμαστε πολλά περιστατικά επιθέσεων κατά αστυνομικών τμημάτων ή στόχων, με τους φρουρούς να είναι με το… φανελάκι.

Τα ένοπλα σώματα, δεν είναι γραφιάδες που κοιτάνε το ρολόι για να φύγουν. Γι’ αυτό και αναγνωρίζουμε στους ένστολους άλλες αξίες. Και στο θέμα των μικρών ποινών ή της άμεσης απελευθέρωσης, συλληφθέντων, επειδή τα αδικήματα είναι πταίσματα η πλημμελήματα, είμαστε και εδώ με τους ένστολους. Όμως τα φτηνά συνδικαλιστικά κόλπα, δεν αρμόζουν στην περίσταση.

Το «βουητό» των 70 μπαχαλάκηδων είχε ακουστεί ώρα πριν φτάσουν στην Βερανζέρου. Εκτός αν κάποιος από τους συνδικαλιστές – πολιτευτές, θέλει να μας πει ότι υπάρχουν εντολές να μην συλλαμβάνονται οι μπαχαλάκηδες. Κάτι που δεν συμβαίνει…