Στην τελική ευθεία η διαπραγμάτευση για την έξοδο από το μνημόνιο!

Στις 26 Φεβρουαρίου επιστρέφουν στην Αθήνα οι θεσμοί, με το κουαρτέτο (Πίτερ Ντόλμαν- ΔΝΤ, Ντέκλαν Κοστέλο- Κομισιόν, Φραντσέσκο Ντρούντι- ΕΚΤ και Νικόλα Τζιαμαρόλι- ESM), να επιστρέφει στα γνωστά «λημέρια» του Χίλτον, για να συμφωνηθεί ο οδικός χάρτης της εξόδου από του μνημόνιο, και το πως θα κλείσουν τα πιο σημαντικά προαπαιτούμενα. Μετά θα αποχωρήσουν, για να επιστρέψουν το Πάσχα για τις τελικές διαπραγματεύσεις, που ανάμεσα σε άλλα θα περιλαμβάνουν και την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Κυβερνητικά στελέχη, λένε πως η επόμενη ημέρα, θα μοιάζει με μία περίοδο αυξημένης εποπτείας, που θα εστιάζει στην ανάπτυξη και την ανάκαμψη λύνοντας μεγάλα προβλήματα όπως αυτό της ανεργίας. Αυτή η περίοδος, αναμένεται να κρατήσει περίπου πέντε χρόνια και θα περιλαμβάνει στενότερη εποπτεία, από ότι είχαν οι άλλες χώρες που βγήκαν από τα προγράμματα.

Ειδικά στο κοινωνικό σκέλος οι στόχοι έχουν στόχο την αναβάθμιση του κράτους πρόνοιας με δράσεις κλειδιά, όπως τη στελέχωση των νοσοκομείων, τα επιδόματα, την αύξηση κατώτατου μισθού και άλλα.

Κλειδί για την συμφωνία και την βιωσιμότητά της Οικονομίας μετά τη λήξη του προγράμματος, θα είναι μία δίκαιη συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους. Αν και ακόμα δεν είναι γνωστή η στάση που θα κρατήσει το ΔΝΤ, κυβέρνηση και Ευρώπη, συμφωνούν ότι θα πρέπει να βασίζεται στο γαλλικό μοντέλο. Αυτό σημαίνει σύνδεση των πληρωμών προς τους δανειστές, με την ανάπτυξη της ελληνικής Οικονομίας, έως ότου αποπληρωθεί το 75% του δημοσίου χρέους (το 2060 αναμένεται να έχει υποχωρήσει στο 96,4% του ΑΕΠ).

Αυτό σημαίνει ότι εάν ο ρυθμός ανάπτυξης πέσει, τότε θα  μειώνονται και τα ποσά που θα δίδονται για τοκοχρεολύσια. Παράλληλα, όλες οι σημαντικές παρεμβάσεις για την μείωση του χρέους, θα συνδεθούν με προαπαιτούμενες μεταρρυθμίσεις. Αυτός είναι ένας τρόπος, ώστε οι δανειστές, να διασφαλίσουν ότι οι κυβερνήσεις στο μέλλον, δεν θα κάνουν πίσω στην κατεύθυνση που έχει συμφωνηθεί, ούτε θα αναιρέσουν τις προηγούμενες μεταρρυθμίσεις που έγιναν από το 2010 μέχρι σήμερα.   

Όλα αυτά θα προβλέπονται λεπτομερώς στην τελική συμφωνία που αναμένεται να έχει κλείσει έως το Eurogroup του Ιουνίου. Μέχρι τότε, η Αθήνα έχει πολύ δουλειά, καθώς εκτός από τις εκδόσεις ομολόγων έχει στην ατζέντα και τα 88 προαπαιτούμενα, της δ’ αξιολόγησης.

Επίσης, μεγάλη σημασία θα έχει και η διαπραγμάτευση για τα δημοσιονομικά που θα γίνει κάπου κοντά στο Μάιο, όταν θα έχουν βγει και τα τελικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2017. Εκεί, οι θεσμοί με πρώτο το ΔΝΤ,  θα δουν αν η Ελλάδα πετυχαίνει τους στόχους της ή χρειάζεται να έρθουν γρηγορότερα τα μέτρα του 2020 (μείωση αφορολόγητου).

Παρά τις κατά παράδοση συντηρητικές προβλέψεις του ΔΝΤ, τόσο τα στοιχεία, αλλά και οι προβλέψεις, κυβέρνησης, Βρυξελλών και οίκων αξιολόγησης, δείχνουν επιτυχία. Από εκεί και πέρα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, θα πέσουν και οι αλλαγές στον ΕΝΦΙΑ μετά την αλλαγή των αντικειμενικών αξιών, ο νόμος Κατσέλη (αυστηρότερος και άνοιγμα λογαριασμών), ο νέος γύρος ιδιωτικοποιήσεων και η αναμόρφωση των αναπηρικών επιδομάτων. Το ΔΝΤ δείχνει πως μάλλον θα παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, αν και χωρίς να έχει την επέμβαση που είχε στο παρελθόν.