Όσον αφορά στους φορολογούμενους που, παρόλα αυτά, στέλνουν, για διαφόρους λόγους, τα παιδιά τους να φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία, ας επωμισθούν, αφού το κράτος έχει τα δικά τους σχολεία και, φυσικά δεν τους πιέζει κανείς, το βάρος της οποιαδήποτε δαπάνης από την επιλογή τους αυτή. Αλλά, δεν είναι πρώτη φορά που η επιβολή χαμηλών ή υψηλών συντελεστών ΦΠΑ οφείλεται σε επονείδιστες κομματικές σκοπιμότητες και σε μιαν αβάσταχτη, όπως πάντα, ελαφρότητα γελοίου λαϊκισμού, όπως και στην περίπτωση του υψηλού ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία, τον οποίο αναγκάσθηκε να αναστείλει η κυβέρνηση, ύστερα από τις γνωστές λυσσαλέες αντιδράσεις πάλι μειοψηφίας πολιτών και κομμάτων. Οι αλλότριες αυτές σκοπιμότητες και αντιδράσεις για τον υψηλό αυτόν ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία μού θύμισαν ένα παρόμοιο περιστατικό που συνέβη κατά την πρώτη εισαγωγή και εφαρμογή του ΦΠΑ στη χώρα μας το 1987. Θυμήθηκα ότι τότε ο υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Τσοβόλας είχε καθορίσει το χαμηλότερο ΦΠΑ (6%) για τις σκυλοτροφές και το υψηλότερο (τότε) συντελεστή ΦΠΑ (18%) για τις παιδικές τροφές! Όλοι τότε νόμιζαν ότι επρόκειτο για τυπογραφικό λάθος στην απόφαση, αλλά από συζήτηση στη Βουλή («Ποντίκι» 6 Φεβρουαρίου 1987) προέκυψε ότι η επιλογή αυτή, η οποία εξασφάλιζε φθηνότερη τροφή για σκυλιά και γάτες από ό,τι στα παιδιά μας, καθορίζοντας συντελεστή ΦΠΑ 6% έναντι 18% αντίστοιχα στις παιδικές τροφές, ήταν ηθελημένη!!!. Υπεραμυνόμενος της απόφασης αυτής, ο Δημήτρης Τσοβόλας τόνισε τότε στη Βουλή, όταν βουλευτές ζήτησαν να διορθώσει το «λάθος»: «Δεν διόρθωσα και ούτε θα το διορθώσω! Γιατί, ενώ είχαμε εισαγωγή σκυλοτροφών κατά 100% άρχισαν να γίνονται κι εδώ βιομηχανίες. Πρέπει ή δεν πρέπει να ενισχύσουμε αυτήν προσπάθεια;». Τότε, λοιπόν, προτεραιότητα ήταν η εγχώρια παραγωγή σκυλοτροφών και όχι Ελληνοπαίδων (το δημογραφικό πρόβλημα είχε αρχίσει από τότε να είναι εφιαλτικό!), ενώ τώρα είναι η αύξηση του αριθμού των μαθητών στα …ιδιωτικά σχολεία…
