Η σύγκριση που επεχείρησε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, της εξέλιξης στο τελευταίο Eurogroup, με τη γνωστή και ως «ενδιάμεση συμφωνία» της 20ης Φεβρουαρίου 2015, καθιστά επίκαιρη την πρόσφατη αφήγηση του πρωταγωνιστή εκείνης της συμφωνίας, πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη.
Ο κ. Βαρουφάκης υπεραμύνθηκε, όπως ήταν φυσικό, εκείνης της συμφωνίας, παραδέχθηκε, όμως, με εμφανή αυτοκριτική διάθεση, ότι η συμφωνία εκείνη ανατράπηκε από τους δανειστές μας, λίγες μέρες μετά. Ξεχνά, ωστόσο, ο πρώην υπουργός Οικονομικών μια κρίσιμη λεπτομέρεια, χρήσιμη όσο και επίκαιρη, εν όψει της, νέας, δύσκολης διαπραγμάτευσης. Ότι η συμφωνία εκείνη, όπως ο ίδιος είχε παραδεχθεί, περιείχε αμφίσημες διατυπώσεις. Ο κ. Βαρουφάκης, τότε, είχε υποστηρίξει πως αυτή η αμφισημία λειτουργούσε υπέρ μας, επινοώντας μάλιστα τον όρο «δημιουργική ασάφεια». Αποδείχθηκε, όμως, στην πράξη, πως η ασάφεια (δημιουργική ή μη) αποτελεί όπλο στα χέρια των ισχυρών, εν προκειμένω των δανειστών που, όπως ήταν φυσικό, επέβαλαν τη δική τους ερμηνεία, ότι, δηλαδή, η συμφωνία εκείνη, δεν παρέπεμπε σ` ένα νέο πρόγραμμα, όπως ισχυριζόταν ο τότε υπουργός Οικονομικών, αλλά ενσωμάτωνε το σύνολο των μνημονιακών υποχρεώσεων, που είχαν αποδεχθεί οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Επιβεβαιώθηκαν έτσι εκείνοι που-και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ-ασκούσαν κριτική στην «ενδιάμεση συμφωνία», υποστηρίζοντας ότι αποτελούσε το προοίμιο της «συνθηκολόγησης», της 12ης Ιουλίου 2015. Υπήρχε, άλλωστε, το προηγούμενο του Νοεμβρίου 2012, όταν το Eurogroup είχε αποφασίσει, ότι θα προχωρούσε σε ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους, εφόσον η χώρα πετύχαινε πρωτογενή πλεονάσματα. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου πέτυχε, πράγματι (χάρη στον ΕΝΦΙΑ και τη γενικότερη φορολογική αφαίμαξη των πολιτών), πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά οι εταίροι-δανειστές μας, ακόμη να υλοποιήσουν την απόφαση που έλαβαν, ξεχνώντας την αρχή του, ότι οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα.
Πολύ φοβούμαστε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια επανάληψη του ίδιου έργου. Βλέπουμε, επί παραδείγματι, ότι οι εκπρόσωποι των θεσμών, αλλά και το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών έσπευσαν να δώσουν-όπως και τότε-τη δική τους ερμηνεία, σε μια συμφωνία, που στην ουσία, περιοριζόταν στην προαναγγελία επανέναρξης των διαπραγματεύσεων. Μέχρι και ότι οι παρεμβάσεις στο συνταξιοδοτικό, δηλαδή οι περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις, εντάσσονται στο παρόν πρόγραμμα, απεφάνθη ο κ. Σόιμπλε δια της εκπροσώπου του. Το αποκορύφωμα ήταν η προχθεσινή συμφωνία Μέρκελ-Λαγκάρντ, που, ας μη γελιόμαστε, σημαίνει παραπομπή στις καλένδες, της ρύθμισης για το χρέος…