Αποκλιση κατά 2,2% από το στόχο στα έσοδα σημειώθηκε έως τώρα στον κρατικό προϋπολογισμό του 2016, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, με τον Ιούλιο να είναι, ως συνήθως, ο κακός μήνας, αφού τα δημόσια έσοδα ήταν κατά 755 εκατ. ευρώ λιγότερα από τον μηνιαίο στόχο και τα έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού ήταν χαμηλότερα κατά 354 εκατ. ευρώ.
Στο ίδιο εφιαλτικό έργο θεατές επί σαράντα χρόνια. Δεν υπάρχει κανένας σχεδόν κρατικό προϋπολογισμός μετά το 1974 ή προγράμματα σύγκλισης που να μην παρουσιάζουν αποκλίσεις από τους μηνιαίους ή ετήσιους στόχους στα δημόσια έσοδα και τις δημόσιες δαπάνες, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται αποκλίσεις και από τους στόχους για το δημόσιο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος. Οι οδυνηρές επιπτώσεις στους φορολογούμενους και τα νοικοκυριά ήταν πάλι τα ίδια: νέα σκληρά πακέτα μέτρα λιτότητας και αύξησης υπαρχόντων και επιβολή νέων φόρων. Τώρα μάλιστα, με το τρίτο Μνημόνιο επικρέμαται επί των κεφαλαίων μας και ο εφιαλτικός «κόφτης».
Αλλά είτε υπάρχει «κόφτης» είτε όχι, οι προηγούμενες αποκλίσεις στους προϋπολογισμούς κατά την περίοδο του πρώτου και του δεύτερου Μνημονίου ήταν οδυνηρές. Αναφέρω ως παράδειγμα τις αποκλίσεις του 2011 και του 2012 οι οποίες, παρά τα προηγούμενα δραματικά μέτρα, τη συνεχώς επιδεινούμενη ύφεση από τις επιδρομές στο εισόδημα και τις φορολογικές καταιγίδες και την τραγική διστακτικότητα, ανικανότητα και ολιγωρία της τότε κυβέρνησης για ανάσχεση της ολοένα συρρικνούμενης απελπιστικά φορολογικής αποδοτικότητας , για τον εξορθολογισμό των δαπανών και την υλοποίηση των δεσμεύσεων απέναντι στην τρόικα, σηματοδότησαν νέα επίθεση στην ελληνική οικονομία και τα ελληνική νοικοκυριά Έτσι, όταν ήρθαν οι ελεγκτές της τρόικας περί το τέλος Φεβρουαρίου του 2013 διαπίστωσαν σημαντικές αποκλίσεις κατά την «εκτέλεση» του κρατικού προϋπολογισμού του 2012, όπως τουλάχιστον προέκυπτε από τα επίσημα οριστικά στοιχεία για την περίοδο Ιανουαρίου – Δεκεμβρίου 2012, με αποτέλεσμα να ζητούν πρόσθετα «ισοδύναμα», πέρα από εκείνα που είχαν αποφασισθεί για το 2013 και για την περίοδο 2013-2016, όταν λεηλατήθηκαν η ελληνική οικονομία και τα ελληνικά νοικοκυριά. Το 2013, όπως και το 2011 και το 2012, κληρονόμησε δυσβάσταχτες αποκλίσεις όχι μόνο των αρχικών αλλά και των αλλεπάλληλων αναθεωρημένων στόχων. Τα αίτια είναι μόνιμα και γνωστά, αλλά, ματαίως, συνετίζουν τους αρμόδιους διαχειριστές των εθνικών, δανειακών και κοινοτικών πόρων. Είναι η κατ΄επίφασιν, με μονόπλευρη επίθεση (περικοπές εισοδημάτων και φορολογικές επιδρομές κλπ ), «δημοσιονομική προσαρμογή», η οποία έχει οδηγήσει τη χώρα σε εφιαλτική ύφεση με ανακυκλούμενα, με ολοένα ιλιγγιώδη ρυθμό, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Σημειώνεται ότι η «εκτέλεση» του προϋπολογισμού του 2012 με αυτές τις αποκλίσεις έγινε παρά τα μέτρα που είχαν ανακοινωθεί και εφαρμόσθηκαν ποσού άνω των 30 δις. ευρώ.
