Μαρία Ελένη Λυκουρέζου: «Έλεγα ότι θέλω να με λένε Αίθρα αλλά τελικά δεν θέλω»
Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου βρέθηκε καλεσμένη στην στο «Καλημέρα είπαμε;» της ΕΡΤ και μίλησε για τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ζωής της. Αναφέρθηκε στη μάχη της απεξάρτησης από τα ναρκωτικά και στον θάνατο της μητέρας της, που άλλαξε την καθημερινότητά της.
Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου ξεκίνησε από το όνομά της. «Έχω μια παρόρμηση ως Μαρία Ελένη, έλεγα ότι θέλω να με λένε Αίθρα αλλά τελικά δεν θέλω. Μ’ αρέσει να με λένε και Αίθρα, μου αρέσει να με λένε και Μαρία Ελένη», δήλωσε αρχικά.
Όταν η κουβέντα πήγε στα παιδικά χρόνια, θυμήθηκε πλούσιες εικόνες από θέατρα, γραφεία, δικαστήρια, καλλιτέχνες, δεξιώσεις και ένα σπίτι πάντα ανοιχτό. «Σίγουρα η παιδική μου ηλικία δεν ήταν η συνηθισμένη, ήταν έντονα χρόνια, αλλά τι θα πει συνηθισμένη ζωή. Ο καθένας στη δική του οικογένεια ζει τη δική του πραγματικότητα. Μικρή χαιρόμουν πολύ την έντονη ζωή, μου άρεσε. Βέβαια έμενα πολύ μόνη μου, αυτό έχει και τα κάτω του», δήλωσε η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου για να συμπληρώσει: «Η ζωή μου όλη ήταν μέσα σε ένα καμαρίνι, έχω μεγαλώσει μες στα καμαρίνια, δεν ξέρω πώς είναι να μην σε ξέρουν».
Δεν απέφυγε ούτε τα δύσκολα κεφάλαια της ζωής της, όπως τα δημοσιεύματα της εποχής. «Όταν ήμουν μικρότερη μπορεί να με ενοχλούσαν ορισμένα πράγματα που έλεγε ο Τύπος για τους γονείς μου, επειδή έκαναν έντονη ζωή. Εννοείται ότι σε επηρεάζει ως παιδί».
Εν συνεχεία η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου αναφέρθηκε στην απεξάρτησή της: «Έφτασα στον πάτο για να απεξαρτηθώ από τις ουσίες… Στα 25 μού γύρισε, είδα τι γίνεται και είπα “αλλάζω τώρα τη ζωή μου, ειδάλλως θα μείνω στάσιμη και αυτό θα καταλήξει”. Όλα αυτά προέρχονται από την οικογένεια, όλοι κάτι θα κάνουμε, σπάνια να μην κάνει κάποιος κάτι. Τα σταμάτησα από εσωτερική ανάγκη να με θεραπεύσω».
«Κανένας δεν μπορεί να σε θεραπεύσει με το ζόρι. Πρέπει να πιάσεις πάτο». Δεν έκρυψε ότι οι γονείς της δεν γνώριζαν όλες τις λεπτομέρειες τότε. «Ο πατέρας μου δεν είχε ιδέα, του τα είπα όταν σταμάτησα».
Κλείνοντας αναφέρθηκε στη Ζωή Λάσκαρη. «Όταν πέθανε η μητέρα μου, η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες… Μια ζωή θα υπάρχει αυτό το κενό». Με λόγια γεμάτα αγάπη και θαυμασμό μίλησε για τη γυναίκα που τη σημάδεψε όσο κανείς. «Μου λείπουν οι συζητήσεις μας, το γέλιο της, η αγκαλιά της, η μυρωδιά της, το χιούμορ και το δέσιμο που είχαμε. Καταλαβαινόμασταν με ένα βλέμμα».
Πηγή: zappit.gr
Σχετικά Άρθρα
Δείτε επίσης