Κανένας δεν μας δώρισε τίποτε και από κανέναν δεν φάγαμε τίποτε
ΠΡΟΧΘΕΣ συνάντησα ένα φίλο μου ναυτικό, τον Νικόλα, μηχανικό στα πλοία, με υπηρεσία πάνω από 35 χρόνια και ακόμα ΔΟΥΛΕΥΕΙ και φυσικά αποδίδει περισσότερο από τους νέους σε ηλικία συναδέλφους του, γιατί εκτός από τη συνέπεια και τις ικανότητες, είναι και αυτή η… ευλογημένη ΠΕΙΡΑ, που δίνει πάντοτε λύσεις σε κάθε μεγάλο ή μικρό πρόβλημα.
-ΠΩΣ πας Νίκο, τον ρωτάω. Κακά ψυχρά και ανάποδα μου λέει… Καταστρεφόμαστε…
-ΓΙΑ πες ρε Νίκο τον ρωτάω, για πες μου με ειλικρίνεια, ΤΙ ΕΧΕΙΣ κάνει στη ζωή σου;
-ΑΚΟΥ να δεις Γιώργο μου, μου λέει. Δούλευα επί ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ σε ένα φίλο σου εφοπλιστή – στα Γκαζάδικα – μου είπε το όνομά του – και έπαιρνα ΕΝΝΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ευρώ το μήνα όλα στην τσέπη… Σπούδασα δύο αγόρια, τον έναν Μηχανολόγο –Ηλεκτρολόγο και τον άλλον Οικονομολόγο και δόξα τω Θεώ δουλεύουν και οι δύο σε πολύ καλές δουλειές. Έχω φτιάξει ΤΕΣΣΕΡΙΣ ορόφους, σπίτια τα οποία νοικιάζω, μένω κι εγώ σε ιδιόκτητο σπίτι και έχω και 5 δεκάρες στην Τράπεζα για ώρα ανάγκης.
-ΔΗΛΑΔΗ είσαι… πλούσιος του λέω και γκρινιάζεις;
ΚΑΠΩΣ έτσι, σε καλή οικονομική κατάσταση ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ το 80 ή το 90% των Ελλήνων.
ΟΙ περισσότεροι τα ΕΧΟΥΜΕ ΒΟΛΕΨΕΙ όχι γιατί μας χάρισε κάποιος κανένα σακί με λίρες, αλλά γιατί ΟΛΟΙ δουλέψαμε ΣΚΛΗΡΑ στη μαύρη ξενιτιά – 15-16 ώρες σκληρή δουλειά την ημέρα, χωρίς να κάνουμε ποτέ «διακοπές», ή να σταματήσουμε για να ξεκουραστούμε.
ΔΕΚΑΔΕΣ δε, χιλιάδες, Έλληνες ναυτικοί, έχουν οργώσει και έχουν θαλασσοπνιχτεί στους 5 ωκεανούς.
ΜΕ όλο αυτό το… τρεχαλητό, με όλη αυτή τη δουλειά, με όλο αυτό το μόχθο και τον κόπο, είναι λογικό που όλοι οι Έλληνες είμαστε «φτιαγμένοι».
ΣΚΛΗΡΟ και ΑΔΙΚΟ είναι να προσπαθούν οι ξένοι τοκογλύφοι δανειστές να μας ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ και να μας παίρνουν τα λεφτά, που είχαμε βγάλει με πολύ δουλειά στο ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ και εμείς οι Κεφαλλονίτες, μέσα από την τσέπη μας…
ΓΙΑΤΙ εμείς, στο κράτος πάντοτε ΔΙΝΑΜΕ, ΠΟΛΥΤΙΜΟ συνάλλαγμα και ποτέ δεν παίρναμε ΤΙΠΟΤΕ, ανάλογα με την προσφορά μας…
ΦΥΣΙΚΑ το ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ συμβαίνει με τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων που δουλεύαμε στο εξωτερικό σαν σκλάβοι και φέρναμε μέσα τον κόπο μας και το μόχθο μας και δεν πρόκειται να αφήσουμε να μας τα φάει κανένας…
«Κ»