Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ανάμεσα στον φόβο για την πανδημία και τον εφιάλτη της φτώχειας και της ανεργίας είναι απειροελάχιστη.
Αυτό δείχνουν οι κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων επαγγελματιών της εστίασης των καλλιτεχνών και των εργαζομένων στη μοναδική βιομηχανία που διαθέτει η χώρα, στον τουρισμό.
Ήδη έχουν αρχίσει να διεκδικούν έμπρακτη στήριξη από το κράτος, γιατί ο κίνδυνος να βρεθούν στον δρόμο είναι ορατός.
Δεν μιλάμε για 160.000 νέους ανέργους γιατί πρόκειται για το λεγόμενο καλό σενάριο.
Αυτοί που γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει στην αγορά μιλούν τουλάχιστον για ακόμα πεντακόσιες χιλιάδες εργαζόμενους που θα προστεθούν τους επόμενους μήνες στη μεγάλη στρατιά των ανέργων.
Για τους εργαζόμενους στον τουρισμό η μάχη για την επιβίωση είναι δύσκολη.
Γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι θα λειτουργήσουν οι ξενοδοχειακές μονάδες με συνθήκες νοσοκομείων, ούτε στα παραμύθια για δήθεν τουριστικό ρεύμα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Τα συνέδρια που είχαν προγραμματιστεί και τα οποία αποτελούν βασική πηγή εσόδων για τα μεγάλα ξενοδοχεία ακυρώθηκαν.
Οι tour operators, όσοι έχουν απομείνει, απαιτούν εκπτώσεις και μετάθεση των πληρωμών στο αβέβαιο μέλλον.
Η λύση της ενίσχυσης μέσω του εσωτερικού τουρισμού παγιδεύει το ίδιο το κράτος, αφού τα λεφτά βγαίνουν από τον δημόσιο κορβανά.
Οι εργαζόμενοι στην τουριστική βιομηχανία απαιτούν λύσεις μακράς πνοής, όπως επιδότηση της εργασίας για ολόκληρο τον χρόνο.
Σε διαφορετική περίπτωση τα λουκέτα στα ξενοδοχεία είναι αναπόφευκτα.
Οι άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού, ξεχασμένοι και αυτοί από το κράτος διαδήλωσαν χθες στην πλατεία Συντάγματος.
Απαιτούν και αυτοί επιδόματα επιβίωσης, γιατί στον χώρο της τέχνης δεν είναι μόνο οι επώνυμοι οι οποίοι έχουν οικονομικές αντοχές αλλά δεκάδες χιλιάδες μεροκαματιάρηδες.
Για δέκα ολόκληρα χρόνια την εποχή των εφιαλτικών μνημονίων είχαν υποστεί οικονομική αφαίμαξη αλλά έστω και με δυσκολία έβγαζαν ένα μεροκάματο για επιβίωση.
Τώρα βρίσκονται σε κατάσταση απόγνωσης.
Δικαιολογημένα μεγάλα ονόματα της τέχνης, όπως ο Σταύρος Ξαρχάκος κατηγορούν ανοιχτά την κυβέρνηση γιατί δεν είχε κάνει καμία αναφορά στους ανθρώπους της τέχνης.
Για να περισώσει τα προσχήματα η αρμόδια υπουργός, υποσχέθηκε να διαθέσει εκατό εκατομμύρια ευρώ, ποσό το οποίον δεν φτάνει να καλυφθούν ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί.
Στον τομέα της εστίασης που βρίσκεται κλειστός για 2,5 μήνες τα πράγματα είναι τραγικά,
Οι τετρακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι στον κλάδο μαζί με αυτούς που δούλευαν εποχιακά, αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης.
Τα έξοδα από τις επιχειρήσεις συσσωρεύονται και οι αντοχές έχουν τελειώσει προ πολλού.
Ακόμα και αν αποφασίσουν να ανοίξουν την 1η Ιουνίου, οι ζημιές θα είναι τεράστιες, αφού θα μπορούν να σερβίρουν μόνο σε εξωτερικούς χώρους και με τα μισά τραπέζια.
Γι΄ αυτό με τη συμβολική διαμαρτυρία τους στο Σύνταγμα που γέμισε από άδειες καρέκλες έστειλαν το μήνυμα στην κυβέρνηση.
Η κοινωνία αρχίζει να συνέρχεται από το φοβικό σύνδρομο και διεκδικεί τα αυτονόητα.
Γνωρίζοντας την οικονομική κατάσταση της χώρας απαιτεί δίκαιη κατανομή των βαρών αλλά και των ενισχύσεων που θα διατεθούν για την επανεκκίνηση της οικονομίας.
