ΑΠΟΛΥΤΩΣ δικαιολογημένο είναι το ξέσπασμα του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, κατά ορισμένων εισαγγελέων και δικαστικών, που όπως φαίνεται δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, με αποτέλεσμα οι αρχιερείς της μίζας και της διαφθοράς να παραμένουν στο απυρόβλητο και η κοινωνία να χάνει κάθε εμπιστοσύνη τόσο απέναντι στη Δικαιοσύνη, όσο και απέναντι στο πολιτικό σύστημα.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ του Γιάννου Παπαντωνίου είναι η πλέον χαρακτηριστική. Το δεξί χέρι του Σημίτη, κατέθεσε ψέματα στους ανακριτές για το 1,2 εκατομμύρια ευρώ, που εντοπίστηκαν σε ένα από τους λογαριασμούς του.
ΒΕΒΑΙΑ ο κάθε ύποπτος και ο κάθε κατηγορούμενος μπορεί να λέει όσα ψέματα θέλει για να γλιτώσει τη φυλακή. Το ζήτημα είναι γιατί οι αρμόδιοι δικαστές δεν τον παρέπεμψαν από τότε για το αδίκημα του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος, που είναι διαρκές και δεν υπόκειται σε καμία παραγραφή.
ΟΙ ΜΑΥΡΟΙ λογαριασμοί του Γιάννου Παπαντωνίου όπως και του Άκη Τσοχατζόπουλου και του Σμπώκου, δεν έχουν σχέση με φοροδιαφυγή. Γιατί οι εν λόγω κύριοι, δεν ήταν επιχειρηματίες που έκλεβαν την εφορία και στη συνέχεια ξέπλεναν τα κλεμμένα σε προσωπικούς τους λογαριασμούς.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για υπουργούς και στελέχη του κρατικού μηχανισμού, που διαχειρίζονταν συμβάσεις δισεκατομμυρίων και όπως φαίνεται με τον καλύτερο γι΄ αυτούς τρόπο, αφού κατάφεραν να τιγκάρουν με τις μίζες, τις ελβετικές τράπεζες.
ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ είχαν στα χέρια τους τα εργαλεία για να αποδώσουν δικαιοσύνη. Στην περίπτωση του Γιάννου Παπαντωνίου έπρεπε να ακολουθήσουν τις ίδιες διαδικασίες με αυτές του Άκη Τσοχατζόπουλου, ο οποίος προφυλακίστηκε παρά το γεγονός ότι τα αδικήματα της απιστίας είχαν παραγραφεί, εξαιτίας του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
ΤΟ ΞΕΠΛΥΜΑ βρόμικου χρήματος έφτανε για να αποδοθεί δικαιοσύνη, αφού επισείει ποινές ισοβίων. Βέβαια κάποια ισχυρά λόμπι προστάτευαν και εξακολουθούν να προστατεύουν τον Γιάννο Παπαντωνίου και καλά κάνουν αφού συνδέονται με δεσμούς αίματος από την περίοδο που ήταν υπουργός Οικονομίας και στη συνέχεια υπουργός Άμυνας.
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ είναι οι δικαστές για ποιο λόγο τον προστατεύουν. Γιατί όταν κάποιος απλός πολίτης βρεθεί αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη, κάποιοι, ευτυχώς ελάχιστοι δικαστές εξαντλούν τα όρια της αυστηρότητας και τον δικάζουν σύμφωνα με το γράμμα του νόμου.
ΑΥΤΟ όμως δεν φαίνεται να ισχύει για τους αρχιερείς της διαπλοκής και τους βαρόνους της μίζας, που ευθύνονται για τη χρεοκοπία της χώρας.
«Κ»
