Το «σχέδιο Μάρσαλ» κρύβει μυστικά 

Είναι νωρίς για πανηγυρισμούς, λένε τώρα οι προσεκτικοί αναγνώστες των όσων ανακοίνωσε η Κομισιόν για την στήριξη της ευρωπαϊκής οικονομίας, ιδίως των χωρών του λεγόμενου Νότου. Το λένε ακόμα και αξιωματούχοι της Κομισιόν που προσπαθούν να κατεβάσουν τους τόνους και να διαμηνύσουν ότι η πρόταση της Κομισιόν για το λεγόμενο Ταμείο Ανάκαμψης είναι «απλά η πρόταση». Δεν έχει περάσει ακόμα από κανένα «σώμα» και «δεν υπάρχει καν η πρώτη γραπτή αντίδραση από τα κράτη-μέλη της ΕΕ, που εντέλει είναι αυτά που θα διαμορφώσουν την τελική μορφή». Τονίζουν δε ότι το σχέδιο διάσωσης «δεν πρέπει να γίνει υποχείριο πολιτικών φιλοδοξιών της κάθε χώρας-μέλους» και ότι πρέπει να υπάρχουν «έλεγχοι» γι’ αυτό. Στα απλά ελληνικά η πρόταση ακόμα και αν εγκριθεί ως έχει σήμερα, προϋποθέτει περιορισμούς και ελέγχους. Δεν αλλοιώνει δε τις βασικές αρχές δημοσιονομικής πειθαρχίας. Πολύ δε περισσότερο προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι οδεύουμε προς ένα συμβιβασμό με τους σκληρούς του Βορρά. Άρα θα υπάρχουν ποσά χρηματοδότησης (τζάμπα χρήμα ας πούμε) που συνοδεύονται όμως από δάνεια (είναι η εθνική συμμετοχή όπως στο ΕΣΠΑ) και τα δάνεια  ως γνωστόν ελέγχονται. Η βοήθεια συνδέεται με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις άσκησης πολιτικής καθώς και με πλήρη συμμόρφωση στους κανόνες (επιβολή δομικών μεταρρυθμίσεων, απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, ευελιξία στην αγορά εργασίας,  «υγιή δημόσια οικονομικά», μείωση κόκκινων δανείων,  κλπ, κλπ