Έσβησε μεν από τον χάρτη αξίες κάπου 10 δις ευρώ – το καημένο το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών κινείται πια με συνολική κεφαλαιοποίηση κάτω από 30 δις, τη στιγμή που το σύνολο των παγωμένων (λόγω capital controls) καταθέσεων στην Ελλάδα βρίσκεται κάπου στα 120 δις, τα διακρατούμενα ρευστά γύρω στα 40-50-60 δις – αλλά αυτά είναι, όπως λένε οι άνθρωποι της αγοράς “μια στιγμιαία αποτύπωση, μια φωτογραφία της στιγμής”. Το σημαντικό είναι άλλο: ότι σιγά-σιγά γίνεται κατανοητό, ή τουλάχιστον μπορεί να ελπίσει κανείς ότι θα γίνει κατανοητό και απ’ όσους έχουν την ευθύνη των πραγμάτων, πόσο μακριά έχει πάει η ζημιά απο την Βαρουφακιάδα και τα capital controls απο πλευράς εμπιστοσύνης στον – όσον εναπομένει! – ιστό της Ελληνικής οικονομίας.
Υπάρχει όμως και η άλλη πτυχή, κι αυτή σημαντική: ότι αναδεικνύονται, ανεβαίνουν στην επιφάνεια οι παρενέργειες των ζημιών – παρενέργειες που πάνε ακόμη πιο μακριά. Δείτε ήδη μια: η καχυποψία που χτίστηκε, μια με τις δηλώσεις της εποχής Βαρουφάκη περί μετάβασης σε μια οικονομία με ηλεκτρονικές μόνο συναλλαγές (cash-less society τύπου Δανίας κοκ),μια με τις απόψεις Νάντιας Βαλαβάνη/ Π. Πολάκη περί νομιμότητας των ποσών που τηρούνται σε θυρίδες, τα όποια ρευστά παραμένουν στα χέρια κοινών ανθρώπων διστάζουν να πάνε προς το Χρηματιστήριο, όπου θα παρείχαν πολύτιμη στήριξη. Την ίδια στιγμή, απαγορεύονται (αλήθεια!) οι αγορές μέσω υφιστάμενων τραπεζικών λογαριασμών, ιδιωτών ή και π.χ. Ασφαλιστικών Ταμείων που βλέπουν τις υπολειπόμενες μετοχικές θέσεις τους να λιώνουν. (Γιατί απαγορεύονται; Για να μην παρακαμφθεί η “τραπεζική αργία” και υπάρξει διαρροή κεφαλαίων προς το εξωτερικό).
Τελικό αποτέλεσμα; Απλούστατο! Μονον οσοι τυχαίνει να διαθέτουν ήδη εξωχώριους λογαριασμούς μπόρεσαν να λάβουν θέσεις μετά την κατολίσθηση. Α, ναι, ιδιαίτερα στις τράπεζες προσήλθαν και “φόρτωσαν” μετοχές των δικών μας τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Χτίζοντας ήδη θέσεις που δείχνουν πώς ακριβώς θα πορευθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών: το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που πολλοί στην σημερινή Κυβέρνηση το ονειρεύονταν πλήρως κρατικοποιημένο (σε μια λογική δεκαετίας του ΄50, άντε του ΄70-΄80), τώρα “απλώς” θα περάσει στα χέρια των ξένων. Όπως και ο,τιδήποτε άλλο στην Ελλάδα. Αυτο είτε γίνει μέσω της ανακεφαλαιοποίησης στα χέρια ESM (και μέσω του “νέου ΤΑΙΠΕΔ” υπό αυστηρότερο ξένο έλεγχο) είτε τώρα, μέσω του ξεπουλήματος του Χρηματιστηρίου, λίγη διαφορά κάνει. Όχι;
[Αποτελούν τα παραπάνω επίκριση για το ότι άνοιξε το Χρηματιστήριο; Με τίποτε! Το να μένει μια αγορά κλειστή είναι λάθος, προξενεί ακόμη μεγαλύτερη ζημιά απο το να φανεί και να καταγραφεί η ζημιά που ήδη έγινε. Σωστά άνοιξε το ΧΑΑ, σωστό που είδαμε τι έχει καταστραφεί, σωστό και που αντεστράφη η κατολίσθηση – όπως αντεστράφη. Τώρα, αν τάχαν σκεφτεί λίγο πιο ευμέθοδα – το ότι “συμφώνησε με τους περιορισμούς σε αγορές με new money only” η ΕΚΤ, ειλικρινά, λίγο μας συγκινεί! – καλό θα είχε κάνει. Π.χ. θα μπορούσαν οι αγορές απο χρήμα υπαρχόντων λογαριασμών να επιτρέπονται, αλλά να είναι δεσμευμένες. Ούτως ή άλλως, σε παλιές, λησμονημένες δεκαετίες επιστρέφουμε…]
