Κάτω από τη βάση παίρνει η κα Κεραμέως, για το νομοσχέδιό της που ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή. Ένα νομοσχέδιο που γυρίζει το χρόνο στη δεκαετία του 1950 και που δέχεται συντονισμένα πυρά όχι μόνο από την αντιπολίτευση αλλά και από τους καθ ύλην αρμόδιους, δηλαδή τους εκπαιδευτικούς. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα βρίσκεται χθες και σήμερα στους δρόμους, διαδηλώνοντας κατά των κυβερνητικών προθέσεων οπισθοδρομικής μεταρρύθμισης της παιδείας, τονίζοντας ότι αυτό μετατρέπει τα σχολεία σε εξεταστικά κέντρα, ενισχύει τους κοινωνικούς αποκλεισμούς και υπονομεύει τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.
Κατά του νομοσχεδίου βάλλει και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, που σχολίασε μεταξύ άλλων το άρθρο 5, που αφορά την αναγραφή της… διαγωγής στους απολυτήριους τίτλους σπουδών – μια ενέργεια που χαρακτηρίζεται ως στιγματισμός των νέων! Έτσι η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής εξέφρασε τον προβληματισμό της για το κατά πόσο το περιεχόμενο της ρύθμισης αντίκειται στις ρυθμίσεις του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων, θέτοντας παράλληλα θέμα κατά πόσο η διάταξη εξυπηρετεί “θεμιτό σκοπό δημόσιου συμφέροντος” και “τηρεί την αρχή της αναλογικότητας”.
Άλλο ένα “μαύρο” σημείο, εξόχως συμβολικό του αναχρονιστικού χαρακτήρα του νομοσχεδίου, είναι και η κατάργηση της κοινωνιολογίας και η επιστροφή των… Λατινικών – η υπουργός είχε δώσει δείγματα υπερσυντηρητικής γραφής από τις πρώτες μέρες της θητείας της.
Το σημερινό νομοσχέδιο συμπυκνώνει τη σύγκρουση μεταξύ της συντήρησης κατά των νέων και της προόδου που θέλει να διασφαλίσει το μέλλον τους. “Στην εκπαίδευση και στο μέλλον της νέας γενιάς συγκρούονται διαφορετικά πολιτικά σχέδια. (…) Το αυταρχικό μοντέλο της διαγωγής και της τιμωρίας με ένα δημοκρατικό σχολείο που προετοιμάζει συνειδητούς και υπεύθυνους πολίτες”, τόνισε χαρακτηριστικά ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Φίλης. Εις ώτα μη ακουόντων…
