Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχει προχωρήσει το αντίστοιχο νομοσχέδιο ώστε να ενσωματωθεί η οδηγία 2016/97/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Εθνικό Δίκαιο .
Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο μετά από παρεμβάσεις και προτάσεις που έχει καταθέσει, έχει ετοιμάσει το μητρώο.
Στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο θα φαίνεται τα στοιχεία του άμεσου συνεργάτη της ασφαλιστικής επιχείρησης ,αλλά και του εμπλεκόμενου άμεσα με τον ασφαλισμένο.
Τα θέματα που προκύπτουν είναι η επιλογή και κατάταξη στην κατηγορία η μετάβαση του Ασφαλιστικού διαμεσολαβητή σε πράκτορα.
Η υποχρέωση δημιουργία επαγγελματικής έδρας ( και όχι μέρους οικίας ) όπως μέχρι τώρα οι περισσότεροι δήλωναν.
Η ύπαρξη αδείας για τους υπαλλήλους που εξυπηρετούν ασφαλιστήρια συμβόλαια. Τέλος η σοβαρότητα που προκύπτει στην φορολογική αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού πρακτορείου.
Ως φορολογικός σύμβουλος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου θα είμαι στην διάθεση των μελών για να ξεπεράσουν τις πρώτες δυσκολίες και την διερεύνηση της δημιουργίας συνεργείων ή εταιρικών ή άλλων μορφών για τον κλάδο μας.
Τρεις κατηγορίες διαμεσολάβησης, μέσω συγχώνευσης του ασφαλιστικού συμβούλου με τον ασφαλιστικό πράκτορα και βελτίωση του Νόμου 1569/85 για την προστασία των διαμεσολαβητών έναντι έκθεσης σε… «βαρύ παράπτωμα», προβλέπει το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου για την εφαρμογή της Οδηγίας IDD.
Στις προωθούμενες αλλαγές της ασφαλιστικής οδηγίας, που τίθεται σε δημόσια διαβούλευση στις επόμενες 2 με 3 εβδομάδες, προβλέπονται τρεις κατηγορίες διαμεσολάβησης στην ασφαλιστική αγορά: α) οι Ασφαλιστικοί Πράκτορες, β) οι Συντονιστές Ασφαλιστικών Πρακτόρων και γ) οι Μεσίτες Ασφαλίσεων.
Και για τρεις αυτές κατηγορίες, το σχέδιο νόμου προβλέπει «υποχρεώσεις, ενημέρωση και δεοντολογία ίδιας βαρύτητας και σπουδαιότητας, με μέγιστη δυνατή διαφάνεια έναντι του καταναλωτή». Όπως επεξηγούν στελέχη της αγοράς «Εφόσον ο καταναλωτής βρίσκεται στο επίκεντρο της IDD, η φιλοσοφία της Οδηγίας ορίζει ότι θα πρέπει να δέχεται ισότιμη ενημέρωση και συμβουλή, από όλα τα δίκτυα διανομής. Συνεπώς, η Οδηγία δεν θα μπορούσε να διακρίνει άλλη κατηγοριοποίηση που ενδεχομένως να δημιουργούσε ερωτηματικά».
α) Ο Ασφαλιστικός Πράκτορας είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ασκεί τη δραστηριότητα διανομής, στο όνομα και για λογαριασμό μίας ή περισσοτέρων εταιρειών
β) Ο Μεσίτης Ασφαλίσεων είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατ’ εντολή του πελάτηασκεί τη δραστηριότητα διανομής προϊόντων και
γ) Ο Συντονιστής Ασφαλιστικών Πρακτόρων είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ασκεί τη δραστηριότητα μέσω ομάδας πρακτόρων που επιλέγει, προτείνει και επιβλέπει.
Η συνεργασία μεταξύ Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών, επιτρέπεται μόνο όταν είναι εγγεγραμμένοι στην ίδια κατηγορία διαμεσολάβησης του ειδικού Μητρώου.
Αυτό δικαιολογείται από τον προσδιορισμό της έννοιας και του ορισμού του κάθε διαμεσολαβητή: ο Ασφαλιστικός Πράκτορας εκπροσωπεί εταιρεία, ο Μεσίτης εκπροσωπεί πελάτη. Αυτό σημαίνει πως ο πράκτορας εκπροσωπεί πάντοτε εταιρεία. Άρα, δεν μπορεί να έχει τη σύμβαση που είχε μέχρι τώρα με Μεσίτες.
Οι διαφορές που προβλέπονται μεταξύ Πρακτόρων και Μεσιτών, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση που συνοδεύει το σχέδιο νόμου, αφορούν: α) τον βαθμό ανεξαρτησία τους από την ασφαλιστική επιχείρηση με την οποία συνεργάζονται και β) τον τρόπο αμοιβής τους.
Παρόλα αυτά, προβλέπεται μια μεταβατική διάταξη σύμφωνα με την οποία, οι Ασφαλιστικοί Σύμβουλοι που έχουν εγγραφεί στα Μητρώα μετά την 1η Οκτωβρίου 2017 και παραμένουν εγγεγραμμένοι σε αυτή την κατηγορία μέχρι την έναρξη του νόμου, θα μεταφερθούν στην κατηγορία του Ασφαλιστικού Πράκτορα αφού συμπληρώσουν δύο έτη από την εγγραφή τους στο Μητρώο.
Ωστόσο, εάν το επιθυμούν, μπορούν να «μεταφερθούν» άμεσα, εφόσον δώσουν εξετάσεις είτε για Πράκτορες, είτε για Μεσίτες.
Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο επιτρέπεται να εγγράφεται σε μια μόνο κατηγορία, εκτός από τους Συντονιστές που πρέπει να έχουν και την άδεια του Πράκτορα. Όσοι λοιπόν είναι εγγεγραμμένοι σε περισσότερες από μια κατηγορία, κατά την ημέρα δημοσίευσης του Νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως θα υποχρεωθούν μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου 2018 να δηλώσουν την κατηγορία που επιθυμούν να παραμείνουν εγγεγραμμένοι.
Σε περίπτωση που δεν μεριμνήσουν σχετικά, τότε τα αρμόδια Επιμελητήρια είναι υποχρεωμένα μέχρι την 1η Οκτωβρίου 2018 να διαγράψουν τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές που δεν συμμορφώθηκαν στις κατηγορίες.
“Βαρύ παράπτωμα” μόνο το Ποινικό Αδίκημα
Μια επιπλέον σημαντική αλλαγή που προβλέπεται στο σχέδιο νόμου για την Διαμεσολάβηση, είναι η προστασία σε περίπτωση λύσης μιας σύμβασης ενός Διαμεσολαβητή με μια Ασφαλιστική Εταιρεία.
Στις νέες διατάξεις παρέχεται προστασία στα μεσαία ή μικρά χαρτοφυλάκια που μπορούν να βρεθούν αντιμέτωπα με κακές πρακτικές, βελτιώνοντας στην ουσία τον σχετικό Νόμο 1569/85 που προέβλεπε πως «σε περίπτωση διακοπής της σύμβασης, λόγω υπαιτιότητας ή επιλογής του διαμεσολαβητή, δεν υπάρχει δικαίωμα προμηθειών». Όταν η λύση της σύμβασης γινόταν από πλευράς της εταιρείας και εφόσον επικαλούνταν «βαρύ παράπτωμα», τότε ο διαμεσολαβητής έχανε πάλι το δικαίωμα προμηθειών. Στη μοναδική περίπτωση που προέβλεπε δικαίωμα προμηθειών ήταν εφόσον η ασφαλιστική εταιρεία προχωρούσε σε λύση της σύμβασης δίχως να επικαλεστεί «βαρύ παράπτωμα».
Κύκλοι της αγοράς σχολιάζουν χαρακτηριστικά πως «υπήρχαν πολλές περιπτώσεις όπου συνέβαινε καταχρηστικά η επίκληση σε βαρύ παράπτωμα, για ευνόητους λόγους».
Απομακρύνοντας πλέον το «βαρύ παράπτωμα» και εισάγοντας στη θέση του την έννοια «Ποινικό Αδίκημα» και τους ξεκάθαρους όρους του, πλέον μια εταιρεία πρέπει να προσφύγει δικαστικά για να απομακρύνει διαμεσολαβητή και μόνο σε περιπτώσεις που υπάρχουν σοβαρά στοιχεία για ποινικό αδίκημα .
Οι προβλέψεις της IDD
Ως προς τη νέα Οδηγία, η IDD αφορά τη διανομή των προϊόντων και «αγκαλιάζει» όλα τα κανάλια διανομής. Διανομέας είναι τόσο η ασφαλιστική εταιρεία όσο και ο διαμεσολαβητής της κάθε κατηγορίας.
Ο λόγος που οδήγησε στην αναζήτηση νέων αυστηρών κανόνων στην επαφή της ασφαλιστικής αγοράς με τον πελάτη, ήταν η διαπίστωση των Εποπτικών Αρχών, για τις σοβαρές συνέπειες των καταναλωτών -σε παγκόσμιο επίπεδο- από αγορές υπηρεσιών και προϊόντων που είτε ήταν ακατάλληλα, είτε δεν ήταν επαρκώς κατανοητά.
Οι Εποπτικές Αρχές, έχοντας στο επίκεντρο την ανάγκη προστασίας του καταναλωτή, δημιούργησαν την συγκεκριμένη Οδηγία, που θα σηματοδοτήσει μεγάλες αλλαγές στην ανάληψη και άσκηση δραστηριοτήτων διανομής ασφαλιστικών προϊόντων. Οι οδηγίες εφαρμόζονται σε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι εγκαταστημένο σε κράτος μέλος, στα κανάλια διανομής, στις απευθείας πωλήσεις και στις ιστοσελίδες σύγκρισης τιμών.
Η Οδηγία, είναι ελάχιστης εναρμόνισης. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να θέσουν κανόνες που είναι αυστηρότεροι από τις απαιτήσεις, εάν αυτό κρίνουν πως είναι αναγκαίο και σκόπιμο.
Τι παραμένει…
Στα περισσότερα άρθρα του σχεδίου νόμου, επαναλαμβάνονται ρυθμίσεις που δεν εισάγονται για πρώτη φορά. Ίσχυαν δηλαδή και στην IMD, όπως για παράδειγμα το Κεφάλαιο που αφορά την επάρκεια γνώσεων.
Η Οδηγία αναφέρεται σε υψηλού επιπέδου επαγγελματικές και οργανωτικές απαιτήσεις, όπως ετήσια επανεκπαίδευση και αξιολόγηση. Διατηρείται το 15ωρο της επαγγελματικής κατάρτισης σε προϊοντικά, θεσμικά και θέματα πώλησης και επιβάλλεται η ανάδειξη της επάρκειας του διαμεσολαβητή μέσα από γενικές έννοιες εντιμότητας, αμεροληψίας, χρήσης κατανοητής γλώσσας, απαγορεύοντας τη χρήση μεθόδων αθέμιτου ανταγωνισμού, παράνομων ή παραπλανητικών πρακτικών.
Όλα τα παραπάνω και με ιδιαίτερα αναλυτικό τρόπο αναφέρονται στο Κεφάλαιο που αφορά τις Γενικές Αρχές Δεοντολογικής Συμπεριφοράς (άρθρο 17), στο οποίο αναφέρονται και οι απαγορεύσεις εκπτώσεων, ωφελημάτων ή παροχών από όλους ανεξαιρέτως.
Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται και η επιβολή ανάρτησης πινακίδας, σε εμφανές σημείο, με τα στοιχεία όσων συμμετέχουν στην άμεση διανομή ασφαλιστικών προϊόντων, όπου και θα αναγράφονται και οι απαραίτητες πιστοποιήσεις.
πηγή : underwriter.gr/
