Οι προχθεσινές συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς, μας υπενθύμισαν τη διαχρονική σημασία της συνεννόησης, αλλά και της συναίνεσης, για τα εθνικά μας θέματα.
Πολλώ δε μάλλον όταν από παράγοντες με βαθιά γνώση των πραγμάτων, επισημαίνεται η κρισιμότητα της περιόδου που διανύουμε. Η νεότερη, αλλά και η πρόσφατη ιστορία μας, άλλωστε, έχουν πολλά να μας διδάξουν επ` αυτού και ως προς το πόσο αναγκαία είναι, αν μη τι άλλο, η ύπαρξη διαύλων επικοινωνίας, μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, ακόμη και σε φάσεις εσωτερικής πολιτικής όξυνσης.
Λέγεται, για να μείνουμε στην πρόσφατη ιστορική περίοδο, πως ακόμη και το περίφημο «βυθίσατε το Χόρα», που εκτόξευσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, το φθινόπωρο του 1976, στην πρώτη «επίσκεψη» τουρκικού σκάφους, στα όρια της υφαλοκρηπίδας μας, ήταν σε συνεννόηση, αν και μη με την έγκριση, του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Είναι γνωστό άλλωστε πως, ανάμεσα στους δύο αδιαμφισβήτητους πρωταγωνιστές της μεταπολίτευσης, υπήρχε διαρκής δίαυλος επικοινωνίας, σε όλη την περίοδο που κατείχαν κρίσιμα αξιώματα, με τους πιο έμπιστους συνεργάτες τους, τον αείμνηστο Αντώνη Λιβάνη και τον αειθαλή Πέτρο Μολυβιάτη.
Όσο δε κι αν προκαλεί έκπληξη αντίστοιχος δίαυλος επικοινωνίας υπήρχε και μεταξύ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και Ανδρέα Παπανδρέου, στην ταραχώδη περίοδο 1990-93. Ηταν ο πρέσβης Λουκάς Τσίλας, που κατ` εντολή του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ενημέρωνε ανελλιπώς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ανδρέα Παπανδρέου, επί των απόρρητων φακέλων, για τα εθνικά μας θέματα, χωρίς να διαρρεύσει ποτέ το παραμικρό. Το γεγονός, που ήταν γνωστό στη δημοσιογραφική «πιάτσα», επιβεβαιώθηκε πρόσφατα, από τη μετά θάνατο μαρτυρία του ίδιου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Αλλά και μεταξύ Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή, που δε θα έλεγε κανείς ότι διέθεταν και την καλύτερη προσωπική «χημεία», φαίνεται πως υπήρχε αντίστοιχος δίαυλος. Λέγεται πως ρόλο «ενδιάμεσου» διαδραμάτισε ο αείμνηστος Νίκος Θέμελης, στενός συνεργάτης του Κώστα Σημίτη. Ο οποίος όμως είχε αναπτύξει, μέσα από τη συγγραφική του παραγωγή, κοινά διανοητικά ενδιαφέροντα με τον τότε πρόεδρο της ΝΔ.
Στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, η ανάγκη εθνικής συνεννόησης, απαιτούσε πιο προωθημένους τρόπους συνεννόησης, που έφταναν μέχρι τις κυβερνήσεις συνεργασίας.
