ΔΥο χρΟνια μετά το πρώτο Μνημόνιο, οι ολιγωρίες και οι καθυστερήσεις στην εφαρμογή των υπεσχημένων στους δανειστές, οι οποίες συνεχώς προκαλούσαν εμπλοκές με τους ελεγκτές της τρόικας, η ύφεση βάθαινε ολοένα και περισσότερο, ενώ επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο η δυναμική του δημόσιου χρέους.
Έτσι, ενώ όλα αυτά καθιστούσαν αναπόφευκτη τη νέα συμφωνία χρηματοδοτικής στήριξης της Ελλάδος από την τρόικα, ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αντώνης Σαμαράς κρατούσε ψηλά την αντιμνημονιακή σημαία στα «Ζάππεια» για να γίνει πρωθυπουργός, όπως πριν από τρία χρόνια ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος δήλωνε ότι η επίκληση της κρίσης από την τότε κυβέρνηση ήταν «φτιαχτή»!
Ματαίως πάλι η Τράπεζα της Ελλάδος, με την έκθεσή της για το 2011 (σελίδα 19), η οποία αναγνώσθηκε στις 24 Μαϊου 2012 από τον κ. Προβόπουλο, προειδοποιούσε ότι οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις «δεν επιτρέπουν χαλάρωση ή εφησυχασμό», ότι «για να αξιοποιηθεί η νέα ευκαιρία πρέπει τώρα να εφαρμοστούν, χωρίς καμιά χρονοτριβή, όσα έχουν συμφωνηθεί» και ότι «πρέπει τώρα να απαντήσουμε με πράξεις και όχι με λόγια, αναλαμβάνοντας την ιστορική ευθύνη της επιλογής, ως κοινωνία, ως πολιτικό σύστημα και ως υπεύθυνοι πολίτες».
Αλλά, δυστυχώς, οι στόχοι του πρώτου Μνημονίου δεν επετεύχθησαν, παρά τις εφιαλτικές θυσίες. Επετεύχθη όμως ο στόχος του κ. Σαμαρά να γίνει πρωθυπουργός, μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον κ. Λουκά Παπαδήμο. Στην Έκθεσή της για το 2012 (σελίδες 19-22), η οποία αναγνώσθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2013 από τον κ. Προβόπουλο, η Τράπεζα της Ελλάδος εμφανίζεται πιο αισιόδοξη «βλέποντας» «αισθητή βελτίωση των προοπτικών», τονίζοντας όμως ότι «αυτές οι ενθαρρυντικές εξελίξεις δεν επιτρέπουν εφησυχασμό» καθώς, όπως σημείωνε, «η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε βαθιά κρίση και οι κίνδυνοι εκτροχιασμού δεν έχουν εξαλειφθεί».
Φθάσαμε ήδη στο 2013, με την Τράπεζα της Ελλάδος να υποστηρίζει στην έκθεσή της (σελίδες 19-24) για το ίδιο έτος, η οποία αναγνώσθηκε στις 27 Απριλίου 2014 από τον κ. Προβόπουλο, ότι «ισχυροποιούνται οι πιθανότητες το 2012 να είναι ο τελευταίος χρόνος της ύφεσης» και να προβλέπει «ανάκαμψη το 2014».
Αλλά, το 2014 ήταν, όπως και όλα τα προηγούμενα χρόνια, μοιραίο για τη χώρα μας, αφού, ενώ για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια μεγάλης ύφεσης ανακόπηκε η πτώση και σημειώθηκαν θετικοί ρυθμοί μεταβολής του ΑΕΠ, οι ευρωεκλογές και η αντιμνημονιακή σημαία του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Αλέξη Τσίπρα για να γίνει κι εκείνος πρωθυπουργός, προκάλεσαν παράταση της αβεβαιότητας όσον αφορά στην έκβαση της διαπραγμάτευσης των συμφωνιών με τους δανειστές, η οποία είχε ήδη αρχίσει.
Κι άλλες προειδοποιήσεις στου «κουφού την πόρτα» στο επόμενο.
