ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΛΕΦΤΑ, ΛΙΓΟ ΜΥΑΛΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΓΑΜΩΤΟ ΣΑΣ!..
Για να μην ζουν σαν τα γουρούνια μέσα στις λάσπες οι πρόσφυγες
Τι κάνει η κυβέρνηση, τι κάνει η αντιπολίτευση, τι κάνει η εκκλησία, τι κάνουν οι περιφερειάρχες, τι κάνουν οι Δήμαρχοι, τι κάνουν οι πλούσιοι και ευκατάστατοι Έλληνες; Αυτή την ντροπή στην Ειδομένη, πως την ανέχονται;
ΚΑΘΕ βράδυ, κάθε που βρέχει και βλέπουμε ξαπλωμένοι στις αναπαυτικές πολυθρόνες μας, στα ζεστά σπίτια μας, ή ξάπλα στα κρεβάτια μας, τις χιλιάδες των ξεριζωμένων προσφύγων, άνδρες και γυναίκες με παλιόξυλα και με παλιόχαρτα να προσπαθούν με τα χέρια και τα νύχια τους να διώξουν τα νερά γύρω από τις σκηνές τους, που ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ και στάζουν, γιατί οι περισσότερες δεν είναι αδιάβροχες, μας ΠΝΙΓΕΙ η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ, ΘΟΛΩΝΕΙ το μυαλό μας και βρίζουμε όχι σαν… Κεφαλονίτες, αλλά σαν παλιοί ΤΟΥΡΚΟΙ ΧΑΜΑΛΗΔΕΣ!
Και βρίζουμε όχι μόνο το κράτος, την κυβέρνηση, τους υπουργούς, την αντιπολίτευση, τους περιφερειάρχες, τους δημάρχους, τους παπάδες, τους αρχιμανδρίτες και τους δεσποτάδες αλλά και όλους, όχι μόνο τους πλούσιους αλλά ακόμα και τους ευκατάστατους Έλληνες!
Επίσης βρίζουμε τους εμπορικούς συλλόγους, τα επιμελητήρια, τους αθλητικούς συλλόγους, τις τράπεζες και τους Δημόσιους Οργανισμούς γιατί κανένας τους, μα κανένας τους, δεν σκέφθηκε το εξής απλό πράγμα.
Να πάνε να αγοράσουν 50-100 φορτηγά αυτοκίνητα χαλίκι από κάποιο κοντινό νταμάρι και να το απλώσουν στο χώρο που είναι οι σκηνές των προσφύγων.
Δεν ξέρουμε τι σκέφτονται όλοι αυτοί οι κύριοι με τις… «φιλεύσπλαχνες κυράτσες» που μας παρουσιάζονται από τις σελίδες των περιοδικών και των εφημερίδων, ότι πήραν μέρος στον τάδε γάμο ή την τάδε δεξίωση, που γύρευε πόσο έχει στοιχίσει, αλλά εμάς ΠΙΑΝΕΤΑΙ η ΨΥΧΗ μας, όταν βλέπουμε κάθε μέρα μικρά παιδάκια, ξυπόλυτα να πλατσουρίζουν μέσα στις λάσπες και στα νερά και τα ρυάκια να παρασέρνουν τα σκουπίδια και να μολύνουν ολόκληρη την περιοχή.
Μας ΚΟΒΕΤΑΙ η ψυχή όχι μόνο γιατί ΠΟΝΑΜΕ από τη ΔΥΣΤΥΧΙΑ αυτών των παιδιών, αλλά μας πονάει επίσης η ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ, η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ του κράτους και όλων αυτών των χιλιάδων των Ελλήνων που αποτελούν την ηγέτιδα υποτίθεται τάξη της χώρας, των οποίων δυστυχώς η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ φθάνει μέχρι τον ουρανό. Μας ενοχλεί όμως ακόμα περισσότερο η πρωτοφανής ΕΛΛΕΙΨΗ ΜΥΑΛΟΥ για ένα τόσο απλό πράγμα! Δεν είναι δυνατόν 1-2 εκατομμύρια ανθρώπων, τόσοι περίπου είναι όσοι «ασχολούνται» κατά κάποιο τρόπο, με το κράτος στις διάφορες υπηρεσίες, στους δημόσιους οργανισμούς, στα κόμματα, στις νομαρχίες και στους δήμους, σε όλη την Ελλάδα και να μην σκέφτονται ότι με 50-100 αυτοκίνητα χαλίκι θα μπορούσαν να έκαναν ΠΟΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ τη ζωή 14.000 πονεμένων και πεινασμένων ανθρώπων, ΠΕΡΑΣΤΙΚΩΝ από τη χώρα μας. Γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν έρθει για να μείνουν, αλλά για να περάσουν και σε αυτούς τους ανθρώπους οφείλουμε να τους προσφέρουμε ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ συνθήκες παραμονής και διαβίωσης.
