Της Μαρίας Κομνηνάκα από την Κυριακάτικη Kontranews
Όσο κι αν ψάξει κανείς αδυνατεί να βρει τη «δεύτερη ευκαιρία» που ευαγγελίζεται ότι προσφέρει ο νέος νόμος για τη «Ρύθμιση των οφειλών και την παροχή δεύτερης ευκαιρίας», όπως κατά προκλητικό ευφημισμό βάφτισε η κυβέρνηση το νέο Πτωχευτικό Κώδικα. Αδυνατεί να δει τη «δεύτερη ευκαιρία» για τους εγκλωβισμένους στα χρέη εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και αγρότες, συνολικά για τα λαϊκά νοικοκυριά, αφού κανένας πλέον δεν εξαιρείται από τις πτωχευτικές διαδικασίες.
Είναι όμως προφανής η πρώτης τάξεως ευκαιρία για τράπεζες, funds, άλλους επιχειρηματικούς ομίλους, να συγκεντρώσουν σε λίγα χέρια ακίνητα, γη αλλά και την ίδια την επαγγελματική δραστηριότητα, αφού από το κάδρο της κατάσχεσης δεν εξαιρείται ούτε καν η κύρια κατοικία της λαϊκής οικογένειας πολύ δε περισσότερο η επαγγελματική στέγη, τα χωράφια, τα επαγγελματικά εργαλεία των αυτοαπασχολουμένων.
Για όλους αυτούς λοιπόν αναρωτιέται κανείς ποια είναι η δεύτερη ευκαιρία, όπως μονότονα επαναλάμβαναν τα κυβερνητικά στελέχη στην πολυήμερη συζήτηση στη Βουλή, να συνεχίσουν τη ζωή τους «ανάλαφροι», απαλλαγμένοι… αλλά όχι μόνο από τα χρέη αλλά και από το σύνολο της περιουσίας τους και με δεσμευμένα έως και για 3 χρόνια των εισοδημάτων τους που υπερβαίνουν τις «ελάχιστες δαπάνες διαβίωσης», αυτές δηλαδή που θα τους επιτρέπουν να ζουν λίγο πάνω από τα όρια της εξαθλίωσης.
Πώς τελικά ο οφειλέτης των πολύ χαμηλών εισοδημάτων, θα καταφέρει να αγοράσει από την αρχή το σπίτι του, στην εμπορική αξία που μετά από 12 χρόνια θα ορίσει ο ιδιωτικός φορέας που θα το διαχειρίζεται μέχρι τότε, χωρίς μάλιστα να αφαιρεθούν από την αξία του τα ενοίκια που θα καταβάλλει όλα αυτά τα χρόνια για να μένει ως νοικάρης (!) στο σπίτι του, ούτε ότι είχε καταφέρει να εξοφλήσει από το δάνειο του τα προηγούμενα χρόνια; Και με παρούσα σε όλα αυτά τα χρόνια την απειλή της έξωσης και του πλειστηριασμού σε περίπτωση καθυστέρησης καταβολής 3 μηνιαίων μισθωμάτων. Αποκαλύπτεται λοιπόν το μέγεθος της απάτης της υποτιθέμενης εξασφάλισης της προστασίας της κύριας κατοικίας, έστω και για τους πιο ευάλωτους από τους οφειλέτες, οι οποίοι και μόνο μπορούν να κάνουν χρήση αυτών των «προστατευτικών» ρυθμίσεων.
Όμως μπορεί η ΝΔ να ρίχνει την οριστική ταφόπλακα και για τα τελευταία απομεινάρια της προστασίας της πρώτης κατοικίας, όμως στο έγκλημα αυτό υπάρχει έντονη η συμβολή και προηγούμενων κυβερνήσεων και ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα ανεβάζει υποκριτικά τους τόνους της αντιπαράθεσης. Γιατί όχι μόνο άνοιξε το δρόμο για τη διάλυση της όποιας προστασίας της κύριας κατοικίας, αλλά φρόντισε και για την επιτάχυνση των διαδικασιών, με τη θέσπιση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, ενώ δε δίστασε να μετατρέψει σε ιδιώνυμο αδίκημα τις κινητοποιήσεις για την παρεμπόδιση των πλειστηριασμών, τις οποίες κατέστειλε με ΜΑΤ στα χρόνια της διακυβέρνησής του.
Κοινές με τη ΝΔ ευθύνες μοιράζονται και τα υπόλοιπα κόμματα που άσκησαν διακυβέρνηση, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, με τα κάθε φορά συμπληρώματα μίας ή περισσότερων χρήσεων. Γιατί όχι μόνο με την αντιλαϊκή πολιτική που άσκησαν, με το τσάκισμα μισθών και συντάξεων, με τη φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα, την εκτίναξη των ασφαλιστικών εισφορών των αυτοαπασχολουμένων δημιούργησαν τους όρους για την εκτίναξη της υπερχρέωσης. Αλλά και γιατί, η όποια νομοθετική ρύθμιση με βάση την οποία επιχείρησαν να λύσουν το πρόβλημα των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών και την προστασία της πρώτης κατοικίας, έθετε στο επίκεντρο τη διασφάλιση της βιωσιμότητας των τραπεζών και της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Αρνούνταν να ανακουφίσουν ουσιαστικά τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, κουρεύοντας δραστικά μέρος των χρεών τους προς τις τράπεζες και το δημόσιο, όπως μόνο το ΚΚΕ υποστήριξε με επανειλημμένες προτάσεις νόμου, ώστε να δοθεί πραγματική διέξοδος και δεύτερη ευκαιρία σε όλους αυτούς που πλήρωσαν όλα αυτά τα χρόνια τα σπασμένα της κρίσης αλλά και της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
*Βουλευτής Λέσβου του ΚΚE
