Σημειώνω προκαταβολικά ότι με τον επιστημονικό αυτό όρο καταδεικνύεται κάθε χρόνο το αβάσταχτο βάρος που επωμίζονται τα οιονεί υποζύγια, δηλαδή οι φορολογούμενοι και οι καταναλωτές. Όταν η σχέση μεταξύ ρυθμού μεταβολής του ονομαστικού ΑΕΠ και ρυθμού μεταβολής των φορολογικών εσόδων ή ΦΠ είναι μεγαλύτερη από τη μονάδα, τότε το κράτος επιβάλλει φορολογία που δεν δικαιολογείται από την ανάπτυξη και, συνεπώς, είναι αδικαιολόγητη.
Από τα στοιχεία που παρατίθενται στην Εισηγητική Έκθεση επί του νέου Προϋπολογισμού, προκύπτει ότι το 2016 (προβλέψεις) ο ρυθμός μεταβολής του ονομαστικού ΑΕΠ είναι -0,7% (ύφεση δηλαδή!), ενώ ο ρυθμός αύξησης των φορολογικών εσόδων είναι 4,7%!!! Επίσης, από τον ίδιο πίνακα προκύπτει ότι το 2016 προβλέπεται ύφεση (-0,7%), αλλά το ίδιο έτος προβλέπεται αύξηση των εσόδων από ΦΠΑ κατά 6,3%! Τρελά, οικονομικά, δηλαδή!
Έτσι, από τη σύγκριση των στοιχείων αυτών προκύπτουν σχέσεις ή «τάσεις μεταβολής» τόσο για τα φορολογικά έσοδα όσο και για το ΦΠΑ, οι οποίες δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν μόνο με το χαρακτηρισμό «αβάσταχτος φορομπηχτισμός»!
Για τη δημοσιονομική και φορολογική ιστορία απλώς αναφέρω ότι το προηγούμενο ρεκόρ φορομπηχτισμού με βάση τη σχέση ονομαστικού ΑΕΠ και φορολογικών φόρων σημειώθηκε το 2008, όταν το ονομαστικό ΑΕΠ είχε αυξηθεί κατά 4,5% και τα φορολογικά έσοδα κατά 5,5%.
Επίσης, το προηγούμενος ρεκόρ φορμπηχτισμού με βάση το ΦΠΑ είχε σημειωθεί το 2010, όταν το ονομαστικό ΑΕΠ είχε μειωθεί κατά 3,9%, αλλά ο ΦΠΑ είχε αυξηθεί κατά… 4,8%!!!
Σημειώνεται ακόμα ότι το 2016, αν οι προβλέψεις του κρατικού προϋπολογισμού επιβεβαιωθούν, θα καταρριφθεί κι ένα ακόμη φορολογικό ρεκόρ: Το σύνολο των φορολογικών εσόδων θα διαμορφωθεί στο 25,7% του ΑΕΠ, έναντι 25% που ήταν το προηγούμενο το 2014!
