Στην πτώση της κατανάλωσης και των επενδύσεων στο δεύτερο εξάμηνο του 2015 οφείλεται ο η εκ νέου ύφεση της οικονομίας στο διάστημα αυτό, σύμφωνα με στοιχεία του εβδομαδιαίου Δελτίου της Alpha Bank.
Μάλιστα, όπως επισημαίνει με συγκεκριμένα στοιχεία, η εξέλιξη στην ύφεση της χώρας μας θα ήταν χειρότερη, αν δεν σημειωνόταν σημαντική θετική συμβολή του εξωτερικού τομέα στο δεύτερο εξάμηνο 2015, κυρίως λόγω της ικανοποιητικής επίδοσης του τουρισμού.
Για μιαν ακόμη φορά οι οικονομικές εξελίξεις στη χώρα μας και ιδιαίτερα στην πολύπαθη ανάπτυξη επιβεβαιώνουν τη διαπίστωση ότι οι οικονομικοί νόμοι είναι «φιλέκδικοι». Θυμήθηκα όλους αυτούς, κόμματα της αντιπολίτευσης, συνδικαλιστές, εφημερίδες, ραδιοτηλεοπτικά μέσα με τις γνωστές κραυγές αγωνίας που ακόμα αντηχούν στα αυτιά μου, όπως «αβάσταχτη υπερχρέωση των νοικοκυριών και επιχειρήσεων», «ανάπτυξη με δανεικά», που ξόρκιζαν την κατανάλωση. Μέχρι και τη Βουλή με συζητήσεις επίκαιρων ερωτήσεων είχαν φέρει το θέμα αυτό οι εκάστοτε αντιπολιτεύσεις! Κι έγινε το χατίρι τους, αλλά από την άλλη μεριά οι οικονομικοί νόμοι εκδικούνται συνεχώς μετά το 2009 όλες τις κυβερνήσεις που ήταν «πονόψυχες» ως αντιπολιτεύσεις.
Τότε, που η εγχώρια ζήτηση είχε αρχίσει να επιβραδύνεται (κι αυτή η τάση συνεχίζεται δραματικά έως σήμερα), οι υψηλοί ρυθμοί χορήγησης δανείων, που στήριζαν την ιδιωτική κατανάλωση και τις επενδύσεις σε κατοικίες, συρρικνώνονται συνεχώς, διαπιστωνόταν συνεχώς ότι αποδυναμωνόταν η αναπτυξιακή διαδικασία και στη χώρα μας από τους παράγοντες αυτούς που σχεδόν εξολοκλήρου την προσδιόριζαν. Έτσι, οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής (4% κατά μέσον όρο την τελευταία 13ετία) εξελίχθηκαν σε βαθιά ύφεση – ρεκόρ όλων των εποχών. Οι επιπτώσεις βέβαια έχουν γίνει εφιαλτικές. Και δεν περιορίζονται μόνο στην ανεργία, την απασχόληση, την ανάπτυξη, τα δημόσια οικονομικά, αλλά και στις επιχειρήσεις. Υπενθυμίζουμε ότι η IBR (International Business Report), όπως ανακοίνωσε η Grant Thornton το 2009 με τη συμμετοχή υψηλόβαθμων στελεχών 7.200 ιδιωτικών επιχειρήσεων σε 36 χώρες, συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας, παρουσιάζει με συντριπτικά ποσοστά πως η μειωμένη καταναλωτική ζήτηση αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τις επιχειρήσεις. Οι 33 από τις 36 χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, ανέφεραν ως βασικό παράγοντα ανησυχίας για τις επιχειρήσεις την πτώση στην καταναλωτική ζήτηση και την έλλειψη επιχειρησιακής πίστωσης ως δευτερεύουσας σημασίας. Όπερ και εγένετο!
Είναι αλήθεια ότι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στηρίζονταν σε όλα τα τελευταία χρόνια έως το 2007 κυρίως στην υψηλή εγχώρια ζήτηση και πολύ λιγότερο στις επενδύσεις και τις εξαγωγές. Η ανάπτυξη στη χώρα μας στηριζόταν κυρίως στην εγχώρια ζήτηση, διότι δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ οι μακροοικονομικές ανισορροπίες και οι διαρθρωτικές αδυναμίες της οικονομίας μας προκειμένου να διασφαλίζονταν οι μακροχρόνιες προοπτικές υψηλής και βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης με μια νέα και εξωστρεφή αναπτυξιακή δυναμική, η οποία θα στηριζόταν κυρίως στην ενίσχυση της παραγωγικής βάσης μέσω επενδύσεων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
