Ποιος ενδιαφέρεται για την αντικατάσταση της Φώφης Γεννηματά;

Του Σπύρου Σουρμελίδη από την Κυριακάτικη Kontranews

Δύσκολα τα πράγματα για το ΚΙΝΑΛ, το οποίο δέχεται τα βέλη της… ΝΔ και του συστή­ματος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αν και βρισκόμαστε ένα χρόνο πριν από τις εκλογές για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ (οι οποίες θα γίνουν τον Νοέμβριο του 2021) άνοιξε από τώρα και εν μέσω κορωνοϊου και ελληνοτουρκικών. Το θέμα της επανεκλογής ή της διαδοχής της Φώφης Γεννηματά. Και οι πληρο­φορίες λένε ότι περισσότερο ενδιαφέ­ρον γι’ αυτό δείχνουν οι κυβερνητικοί παρά το ίδιο το ΚΙΝΑΛ. Έτσι είδαμε μια «παρέλαση» ονομάτων, στελεχών που θα μπορούσαν ή θα ήθελαν να διεκδι­κήσουν την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Μετα­ξύ αυτών της Εύας Καϊλή (ευρωβου­λευτής), του Οδυσσέα Κωνσταντινό­πουλου, της Νάντιας Γιαννακοπούλου και του Νίκου Ανδρουλάκη (ευρωβου­λευτής). Για να μείνει τελικώς μόνο ο Ν. Ανδρουλάκης ο οποίος δηλώνει ότι θα θέσει και πάλι υποψηφιότητα για την ηγεσία. Δεν είδαμε βεβαίως και ορισμένα άλλα ονόματα όπως του Παύλου Γερουλάνου που προετοιμά­ζει την υποψηφιότητά του ή του Μιχά­λη Κατρίνη (βουλευτής Ηλείας). Δεν αποκλείεται να θέλει και ο Ανδρέας Λοβέρδος να κάνει την κίνησή του.

Να μην ξεχνάμε βεβαίως ότι η Φώφη Γεννηματά δεν πρόκειται να αφήσει τις εξελίξεις να τρέχουν χωρίς να παρεμβαίνει ούτε και εκφράζει διά­θεση να εγκαταλείψει την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Κάθε άλλο.

Στην πραγματικότητα το θέμα είναι ακόμα μακριά, ειδικά λόγω της ρευ­στότητας της πολιτικής κατάστασης. Το ζήτημα άνοιξε στο πλαίσιο των πιέ­σεων που ασκούνται στο ΚΙΝΑΛ από την ΝΔ και ειδικότερα από το σύστημα του Κ. Μητσοτάκη. Η απόφασή του να στηρίξει την υποψηφιότητα της Άννας Διαμαντοπούλου στον ΟΟΣΑ , επα­νάφερε τη δημόσια συζήτηση για τη διεμβόληση του ΚΙΝΑΛ από τη ΝΔ. Και αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης στηρίζει το επιτελι­κό του κράτος στους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ και πολύ λιγότερο στη ΝΔ. Η σχέση αυτή –με τους εκσυγ­χρονιστές– είναι από τους βασικότε­ρους παράγοντες της διακυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη και της εκλογικής του νίκης. Και παρα το γεγονός ότι το ΚΙΝΑΛ υποτάχθηκε στην πολιτική του Μετώπου κατά του ΣΥΡΙΖΑ, ο Κ. Μητσοτάκης φαίνεται ότι τώρα θέλει να ισοπεδώσει το ΚΙΝΑΛ. Πρώτον για να διαμορφώσει μια δική του ισορ­ροπία μέσα στο κυβερνητικό στρα­τόπεδο και δεύτερον για να καλύψει τις τυχόν απώλειες του και σε εκλο­γικό επίπεδο.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαία η διαμαρτυρία του Ανδρέα Λοβέρδου όταν είδε την στήριξη της Άννας Δια­μαντοπούλου. «Κυβερνάμε τη ΝΔ και δεν το ξέρουμε…» έγραψε ο Α. Λοβέρ­δος. Δεν είναι τυχαία και η έντονη αντιδεξιά ρητορική που χρησιμοποι­εί πλέον η Φώφη Γεννηματά.

Η αλήθεια είναι πως το ΚΙΝΑΛ πιέζεται και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι με τον ίδιο απροκάλυπτο τρόπο που το κάνει το σύστημα Μητσοτάκη αλλά εκ των πραγμάτων. Όμως μέσα στο ίδιο το ΚΙΝΑΛ στο επίπεδο των βουλευ­τών και παλαιών σημαντικών στε­λεχών, το κλίμα είναι αρνητικό για την οποιαδήποτε συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι τόσο έντονη η αντιπα­ράθεση, που υπάρχουν γκρίνιες προς τη Φώφη Γεννηματά από συγκεκριμέ­νους παράγοντες όταν παραείναι έντο­νη και επικριτική προς την κυβέρνη­ση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Εκτός όλων αυτών υπάρχει πάντα η αγωνία όσων οργάνωσαν και στή­ριξαν το αντιΣΥΡΙΖΑμέτωπο υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για το μέλλον. Οι συγκεκριμένοι παράγοντες συνε­χίζουν να σκέφτονται τρόπους ώστε να μην πάνε ψήφοι προς τον ΣΥΡΙ­ΖΑ. Τα σχέδιά του όμως δεν είναι υποβοηθητικά για το ΚΙΝΑΛ. Αντι­θέτως υπονομεύουν την προσπάθειά του να αποφασίσει τη δική του ξεχω­ριστή γραμμή και πολιτική. Γιατί οι παλαιές ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, θέλουν πάντα το ΚΙΝΑΛ όργανο σε σχεδια­σμούς άλλων. Άλλωστε έγιναν πολ­λές προσπάθειες και από τον ίδιο τον Κ. Σημίτη, πριν φτάσουμε στην τυπική διάλυση του ΠΑΣΟΚ, στην συγκρότηση μιας κεντροαριστεράς, φιλικής με την κεντροδεξιά. Για να θυσιαστεί στην συνέχεια και το Ποτά­μι. Μένει να δούμε τα επόμενα επει­σόδια αυτής της προσπάθειας από το… παρελθόν.