Το φαινόμενο των «πεφτοσυννεφάκηδων», κατά την αργκό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, εμφανίστηκε ξανά με αφορμή τις αποκαλύψεις των «Pandora Papers» για τους «ισχυρούς του κόσμου» -διάσημους, αναγνωρίσιμους, ή και άσημους- που φοροαποφεύγουν σκανδαλωδώς μέσω ενός πολυπλόκαμου δικτύου υπεράκτιων εταιρειών.
Μερικά μόλις χρόνια μετά τα «Panama Papers», οι ίδιες διαπιστώσεις, η ίδια αρνητική έκπληξη, οι ίδιοι άνθρωποι που πέφτουν από τα σύννεφα, για τους ίδιους λόγους: άλλος εντυπωσιάζεται με το μέγεθος του «μαύρου» πλούτου. Άλλος με τις δαιδαλώδεις «διαδρομές» που έχουν εφερευθεί προκειμένου να αποφύγουν να πληρώσουν τους φόρους τους οι πολύ πλούσιοι. Άλλος με το πόσους τομείς της οικονομίας και της δημόσιας ζωής έχουν «διαβρώσει» αυτές οι πρακτικές, καθώς στην περίφημη λίστα της «Πανδώρας» δεν υπάρχουν μόνο οι συνήθεις ύποπτοι, δηλαδή οι επιχειρηματίες που φοροαποφεύγουν, αλλά υπάρχουν βασιλείς, καλλιτέχνες, παγκόσμιοι ηγέτες και πολιτικοί –ακόμη κι από εκείνους που κάποτε ευαγγελίζονταν «φορολογική δικαιοσύνη» και «Προοδευτικές λύσεις», όπως ο πρώην βρετανός πρωθυπουργός, Τόνι Μπλερ.
Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ως εύλογο συμπέρασμα ότι η φοροαποφυγή είναι μία γενική πρακτική, που θέλγει ακόμη και προσωπικότητες «υπεράνω υποψίας». Και απ’ αυτό το συμπέρασμα, προκύπτει ένα ακόμη: πως η φοροαποφυγή μέσω των υπεράκτιων εταιρειών, των εταιρειών «φάντασμα» και διάφορων άλλων σύνθετων διαδρομών του μαύρου χρήματος καθιστά επιτακτική την ανάγκη να δει η διεθνής κοινότητα το πράγμα από την αρχή: τώρα που οι ΗΠΑ φαίνεται πως διαθέτουν στην ηγεσία τους έναν πρόεδρο που έχει την πολιτική βούληση να σπάσει κάποια αβγά, θα ήταν μία καλή ώρα για να ξεκινήσει μία παγκόσμια συζήτηση πώς μπορούν να καταλήξουν οι μεγαλύτερες χώρες διεθνώς σε κάποιες παγκόσμιας ισχύος ρυθμίσεις, που θα περιόριζαν τη ροή του μαύρου χρήματος. Γιατί εδώ δεν μιλάμε για πέντε, δέκα ή πενήντα πονηρούς, αλλά για τους λόγους για τους οποίους συρρικνώνεται το κοινωνικό κράτος διεθνώς, οι κυβερνήσεις χάνουν πολύτιμους πόρους και οι πολίτες βλέπουν τη ζωή τους να δυσχεραίνει, όταν άλλοι τους αντιμετωπίζουν με τη φράση «εις υγείαν των κορόιδων».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
