Για την «απερισκεψία», ημών των πολιτών βεβαίως-βεβαίως, ομίλησε μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής.
Κοντεύουμε να συνηθίσουμε αυτό το εισαγγελικό ύφος και «κατηγορώ» αλλά Ζολά, αλλά μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει να μας εξηγήσουν οι σεβαστοί επιστήμονες -μέλη της Επιτροπής- ποιο είναι το δικό τους υπόδειγμα, προς ημάς τους «απερίσκεπτους»;
Για να μην πάμε πιο πίσω, ας δούμε το παράδειγμα του πιθανού λοκντάουν στην Αττική. Έτοιμος να το επιβάλει, «από χθες», ο καθηγητής κ. Σύψας, που, ως φαίνεται, έχει αναλάβει το «ρόλο του κακού», έχοντας τη σύμφωνη γνώμη της και συνδικαλίστριας κ. Παγώνη.
Κατηγορηματικά αντίθετοι δηλώνουν οι καθηγητές Αθηνά Λινού και Μανώλης Δερμιτζάκης, εκτός Επιτροπής αλλά με συχνή τηλεοπτική παρουσία και με επίσημους ρόλους κατά καιρούς.
Ο εκ Γενεύης μάλιστα κ. Δερμιτζάκης επισημαίνει στους συναδέλφους του τον κίνδυνο στρατηγικού αδιεξόδου, σε περίπτωση νέας επιδημικής έξαρσης, το χειμώνα. Η κ. Λινού δε, με τη γνωστή κοινωνική της ευαισθησία, κρούει ξανά τον κώδωνα του κινδύνου, για την κατάσταση στα μέσα μεταφοράς, αλλά και για τα σχολεία, για την οποία δεν ευθύνονται κάποιοι «απερίσκεπτοι» πολίτες και για τα οποία ουδέν έχουμε ακούσει από τα «σκεπτόμενα» μέλη της Επιτροπής. Βρίσκονται εκτός του βεληνεκούς τους, ως φαίνεται,
Με την τιμητική, είναι αλήθεια, εξαίρεση του καθηγητή και μάχιμου γιατρού, επί του κλινικού πεδίου, Χαράλαμπου Γώγου, που προκρίνει το «μοντέλο της Μαδρίτης», προς το οποίο φαίνεται να κλίνει και η κυβέρνηση.
Την ίδια στιγμή επανέρχεται, από τον καθηγητή Δερμιτζάκη, το θέμα της «θείας κοινωνίας», για την οποία όμως δεν υπάρχει καν σύσταση από την Επιστημονική Επιτροπή. Γιατί αν όντως ισχύει η άποψη του κ. καθηγητή, ότι η συγκεκριμένη λατρευτική πράξη συνιστά βέβαιη πηγή μετάδοσης, τότε είναι ανεύθυνο έως εγκληματικό, να μην υπάρχει ρητή απαγόρευση.
Θα περιμένουμε. Άλλωστε τους πήρε κάτι μήνες να συμφωνήσουν στο θέμα της μάσκας. Εν τω μεταξύ, δε μας εξηγούν τι έγινε στα σχολεία, με τον τρόπο που άνοιξαν, ή με το χώρο των μεταναστών;
Γιατί δεν είναι μόνο οι κλειστές δομές, όπως στη Λέσβο, αλλά και οι χώροι ανοιχτών συναθροίσεων, όπως στο κέντρο της Αθήνας, που λειτουργούν ως εστίες υπερμετάδοσης.
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
