H Δάφνη Αργυράκη ίδρυσε τον δικό της οργανισμό με το όνομα «Mundus – The Model United Nations Association of the University of Lille II»
Ήταν 16 ετών, όταν της δόθηκε η ευκαιρία να συμμετάσχει σε ένα συνέδριο προσομοίωσης του ΟΗΕ. Η εξαιρετική εμπειρία, όπως σημειώνει, τη σημάδεψε και ο σπόρος των πολιτικών επιστημών είχε μόλις φυτρώσει. Τέσσερα χρόνια αργότερα η Δάφνη Αργυράκη, πρωτοετής φοιτήτρια στις Πολιτικές Επιστήμες στο πανεπιστήμιο της Λιλ στη Γαλλία, ιδρύει το δικό της οργανισμό με το όνομα «Mundus – The Model United Nations Association of the University of Lille II». Σκοπός είναι η οργάνωση και η συμμετοχή των φοιτητών αλλά και γενικότερα των νέων σε συζητήσεις προσομοίωσης των επιτροπών των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το εγχείρημά της στέφεται αμέσως από επιτυχία. Φοιτητές από τη Γαλλία, την Αγγλία, την Ιταλία, το Μαρόκο, το Μεξικό και την Υεμένη αποτελούν τα υπόλοιπα μέλη του ιδιωτικού οργανισμού που έχει την έδρα του στη Λιλ, με την ίδια να κατέχει τη θέση της προέδρου. Η πρωτοβουλία της δεν εντυπωσίασε μόνο τους συμφοιτητές της αλλά και το πανεπιστήμιο της Λιλ, το οποίο άμεσα αναγνωρίζει τον οργανισμό «Mundus», δίνει την άδειά του να χρησιμοποιείται το όνομα του πανεπιστημίου στις δράσεις του και αναλαμβάνει τη βασική χρηματοδότηση.
Η λατινική λέξη «Mundus» σημαίνει «κόσμος» και η νεαρή φοιτήτρια φαίνεται πως δεν την επέλεξε τυχαία, καθώς ο οργανισμός ασχολείται με τα διεθνή θέματα, τη σύνδεσή τους με την επιχειρηματολογία και τη διπλωματία αλλά και τη δημιουργία κινήτρων, ώστε οι νέοι να ασχοληθούν και να πάρουν μέρος στις συζητήσεις και τα ντιμπέιτ που αφορούν παγκόσμια ζητήματα. Όταν τη ρωτούν για τη δημιουργία αυτού του οργανισμού, συνήθως απαντά με την αγαπημένη της λέξη «association», που στα ελληνικά αποδίδεται ως «σύνδεσμος».
Έχοντας μελετήσει από πολύ μικρή ηλικία τη μορφή οργάνωσης και λειτουργίας του ΟΗΕ, αποφάσισε να υιοθετήσει τους ίδιους κανόνες στην πιο απλουστευμένη μορφή τους στις δράσεις που οργανώνει. Στο επίκεντρο της ενασχόλησής της βρίσκονται θέματα επικαιρότητας, όπως το προσφυγικό και η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Καλλιεργώντας προσόντα που σχετίζονται με τη διπλωματία, της αρέσει να μιλά για την «καλή» και την «κακή» διπλωματία, για την καλή συνεργασία που οδηγεί σε «φανταστικά πράγματα», όπως λέει με περίσσιο ενθουσιασμό, στην εφημερίδα «Μακεδονία», στη δημοσιογράφο Έλενα Αποστολίδου.
Το εντυπωσιακό στην περίπτωσή της είναι το γεγονός πως η ίδια και η ομάδα της, στην οποία αποδίδει την επιτυχία του εγχειρήματος, έχουν το ρόλο να εκπαιδεύουν τους νέους που συνεργάζονται με σκοπό τη σωστή χρήση της επιχειρηματολογίας και τη διεξαγωγή συμπερασμάτων πάνω σε ζητήματα που απασχολούν την παγκόσμια κοινότητα.
Αυτές τις ημέρες η Δάφνη Αργυράκη ολοκλήρωσε την τελευταία προσομοίωση ακόμη ενός συνεδρίου στα πρότυπα του ΟΗΕ, αυτή τη φορά στο Λονδίνο, με τη συμμετοχή 30 νέων από όλο τον κόσμο, όπου κατείχε και τη θέση της επιτρόπου για την Ύπατη Αρμοστεία των Προσφύγων, και δείχνει ενθουσιασμένη. Εξάλλου αυτό που αγαπά, όπως συνηθίζει να λέει στα ντιμπέιτ, είναι ο ρόλος που ο κάθε νέος αναλαμβάνει εκπροσωπώντας μία χώρα που πολλές φορές είναι μακριά από τις δικές του, διαφορετικές προσλαμβάνουσες. Όπως τότε που μία ομάδα νέων από τη Γαλλία έπρεπε να μιλήσει για τα ανθρώπινα δικαιώματα εκπροσωπώντας τη χώρα της Σομαλίας. Η επαφή με τις αρχές κάθε χώρας που οι νέοι εκπροσωπούν, η συλλογή πληροφοριών, η σωστή χρήση της γλώσσας της διπλωματίας, ακόμη και εκεί όπου συναντώνται το «χάσμα και η διαφορετικότητα», είναι μορφές δυσκολίας που τη συναρπάζουν.
Με την απαιτούμενη σοβαρότητα στο λόγο της σε συνδυασμό με την ευγένεια και τη γλυκύτητα που τη διακρίνουν η 21χρονη πρόεδρος της «Mundus» μοιάζει φτιαγμένη από εκείνο το υλικό που διακρίνει όσους έχουν γεννηθεί, για να ξεχωρίσουν. Η νεαρή Θεσσαλονικιά δεν φοβάται να ονειρεύεται και να δουλεύει με πείσμα για την κατάκτηση των στόχων της.
«Αν δεν μπορούν να βρουν λύσεις, να τις δημιουργήσουν. Να μη φοβηθούν να αναζητήσουν δημιουργικές λύσεις», λέει πολύ συχνά, όταν τη ρωτούν για τους νέους της χώρας της. Άλλωστε η δημιουργία του οργανισμού προέκυψε, όταν αντιλήφθηκε το κενό αυτών των δράσεων στο πανεπιστήμιό της και με τη θέληση και την υπομονή που τη διακρίνουν και χωρίς να φοβηθεί τις μεγάλες ευθύνες προχώρησε στην υλοποίησή του. Η καθημερινότητά της στη γαλλική πόλη μοιάζει δύσκολη και η ίδια καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στους ρόλους της προέδρου και της φοιτήτριας στο δεύτερο έτος στις Πολιτικές Επιστήμες. Τα σχέδιά της για το μέλλον είναι δεμένα με το «Mundus».
