«Κατηγορήστε μας για αυταπάτες, όχι για ψέματα» δήλωσε στη Βουλή ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας κατά τη διαδικασία υπερψήφισης του ασφαλιστικού νομοσχεδίου.
Έστω, λοιπόν, ότι όλα αυτά που έλεγε και υποσχόταν, κρατώντας ψηλά την αντιμνημονιακή σημαία, ο κ. Τσίπρας δεν ήταν ψέματα, αλλά αυταπάτες. Όμως, τέτοιες «αυταπάτες» πολύχρωμων κομματαρχών «σωτήρων» μετά το 1980, με τα γνωστά ηχηρά συνθήματα «Αλλαγή», «Για ακόμη καλύτερες μέρες», «Νέες Ιδέες», «Εκσυγχρονισμός» και άλλα παρόμοια για ένα καλύτερο «μέλλον» που «αξίζουν οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι μικρομεσαίοι, οι αγρότες κλπ» τις «πλήρωσε ο ελληνικός λαός ως σήμερα με περίπου 2 τρις ευρώ.
Πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό, το οποίο εισέρρευσε στα δημόσια ταμεία με τη μορφή άμεσων και έμμεσων φόρων, κοινοτικών πόρων, δανείων και ιδιωτικοποιήσεων. Όλοι αυτοί οι πόροι κατασπαταλήθηκαν τήδε κακείσε. Είναι μελαγχολική η διαπίστωση ότι σε μια περίοδο που έγινε η θάλασσα γιαούρτι από δραχμές και ευρώ, οι περισσότερες δημόσιες υποδομές παραμένουν τρισάθλιες, το βιοτικό επίπεδο ουδέποτε συνέκλινε με εκείνο των Ευρωπαίων, ενώ όλα σχεδόν τα βασικά οικονομικά μεγέθη απείχαν παρασάγγας τόσο από τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Επίσης, η χώρα μας βρισκόταν σε επιτήρηση για τα υψηλά ελλείμματα, τον υψηλό πληθωρισμό και το υψηλό δημόσιο χρέος, το οποίο ουδέποτε πλησίασε έστω και με κάλια το κοινοτικό κριτήριο (60% του ΑΕΠ), ενώ σήμερα είναι κοντά στο… 190% του ΑΕΠ.
Συμφορά, λοιπόν! Συμφορά για τη χώρα μας επί 35 χρόνια, η οποία εξελίχθηκε σε λεηλασία των ελληνικών νοικοκυριών, των επιχειρήσεων και του οικογενειακού εισοδήματος. Και η συμφορά αυτή συνεχίζεται, καθώς, για πολλοστή φορά, οι περιττές, οι άσκοπες και μη παραγωγικές δημόσιες δαπάνες παραμένουν στο απυρόβλητο από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως χρώματος και «ιδεολογίας»!
