Περί Οικονομικής Ανάπτυξης και Πολιτικής

Ένα από τα σπουδαιότερα διδάγματα που αντλούνται από την παγκόσμια οικονομική ιστορία, είναι ότι η επίτευξη αξιόλογων αναπτυξιακών ρυθμών και η διατηρησιμότητα της αναπτυξιακής διαδικασίας της οποιασδήποτε χώρας του κόσμου, εξαρτώνται καθοριστικά από την αύξηση των εξαγωγών της. Με το πέρασμα του χρόνου, ο συναγωνισμός μεταξύ των διαφόρων χωρών της παγκόσμιας οικονομίας καθίσταται ολοένα και εντονότερος και πιο πολυσύνθετος. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών στο στίβο της διεθνούς οικονομίας δίνεται σε επίπεδο προϊόντων. Εκτός της Ελλάδας το προϊόν Χ παράγεται και από άλλες χώρες. Συνεπώς, αν το προϊόν Χ που παράγει η Ελλάδα είναι ανταγωνιστικότερο από το αντίστοιχο προϊόν Χ των άλλων χωρών, λογικό είναι οι ελληνικές εξαγωγές του προϊόντος Χ να σημειώνουν ανοδική πορεία στις διεθνείς αγορές, συντελώντας άμεσα στην ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας.

Παρατηρήσεις: Πηγή των στοιχείων είναι ο Οργανισμός Παγκόσμιου Εμπορίου (ΟΠΕ). Οι εξαγωγές αγαθών απεικονίζουν εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων, όπως αγροτικά προϊόντα, καύσιμα, μεταφορικά μέσα, φάρμακα, χημικά προϊόντα, κ.λπ. Στα οχήματα περιλαμβάνονται τα επιβατικά αυτοκίνητα, οι μοτοσυκλέτες, τα φορτηγά και τα λεωφορεία.

Η διάρθρωση του παγκόσμιου εμπορίου συνιστά βασικότατη παράμετρο για την άσκηση μιας αποδοτικής αναπτυξιακής πολιτικής. Εννοείται ότι η οποιαδήποτε χώρα παράγει εκείνα τα προϊόντα, που ζητούνται από τα 7,4 δις καταναλωτών της υφηλίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία του πίνακα την περίοδο 2000-2014 οι παγκόσμιες εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών από 7.934 αυξήθηκαν σε 23.434 δις δολάρια ($). Με βάση τα στοιχεία του 2014, οι παγκόσμιες εξαγωγές καυσίμων ανήλθαν σε 3.068 δις $ και με σειρά κατάταξης ακολουθούν τα χημικά και τα φαρμακευτικά προϊόντα με 2.054 δις $, τα είδη γραφείου και τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού με 1.794 δις $, τα αγροτικά προϊόντα με 1.765 δις $, τα οχήματα με 1.395 δις $, οι υπηρεσίες τουρισμού με 1.240 δις $, κ.λπ. Η άνοδος των εξαγωγών σε βιομηχανικά προϊόντα και υπηρεσίες, συνδράμει στην αύξηση της εγχώριας παραγωγής και άρα στην άνοδο του πραγματικού ΑΕΠ, συντελώντας έτσι στην ενίσχυση της αναπτυξιακής διαδικασίας.

Για παράδειγμα, η Ελλάδα δεν παράγει οχήματα, δηλαδή επιβατικά αυτοκίνητα, νταλίκες, λεωφορεία, κ.λπ., που σημαίνει ότι έχει συγκριτικό μειονέκτημα στα προϊόντα αυτά. Απεναντίας, η Ελλάδα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα σε πολλά αγροτικά προϊόντα, στις υπηρεσίες τουρισμού, στη ναυτιλία, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κ.λπ. Η αύξηση των εξαγωγών σε αυτές τις κατηγορίες αγαθών και υπηρεσιών, θα συντελούσε στην άνοδο της εγχώριας παραγωγής, δίνοντας έτσι αναπτυξιακή πνοή στην αποτελματωμένη εθνική μας οικονομία. Τα στοιχεία του πίνακα δείχνουν ότι το 2014, οι παγκόσμιες εξαγωγές αγροτικών προϊόντων, υπηρεσιών τουρισμού και υπηρεσιών μεταφορών (ναυτιλία, κ.ά.) ανήλθαν σε 3.960 δις $ και αντιπροσώπευαν το 16,9% των παγκόσμιων εξαγωγών. Η χώρα μας θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στην παραγωγή εκείνων των αγαθών και υπηρεσιών, που έχει αξιοσημείωτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και η ζήτησή τους σημειώνει διαχρονική άνοδο στις διεθνείς αγορές. Οι μνημονιακές πολιτικές προκάλεσαν την αποσύνθεση του παραγωγικού ιστού, προκαλώντας την οπισθοδρόμηση και το μαρασμό σημαντικών κλάδων της οικονομίας. Άρα, η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της ελληνικής οικονομίας και η ενδυνάμωση της παραγωγικής της βάσης, προϋποθέτουν την εφαρμογή καλομελετημένων και άρτια επεξεργασμένων μέτρων μακροοικονομικής πολιτικής.