ΣΕ μια περίοδο κατά την οποία ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει φτωχοποιηθεί και η πάλαι ποτέ μεσαία τάξη βρίσκεται σε κατάσταση ομηρίας, εγκλωβισμένη από τα χρέη σε δημόσιο και τράπεζες, κάθε προκλητική απόφαση που ευνοεί επώνυμους μπαταχτζίδες συνιστά πρόκληση προς την κοινωνία.
ΓΙΑ τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, το γεγονός ότι ο γνωστός κοσμικός και κατά δήλωσή του επιχειρηματίας, Κώστας Πηλαδάκης, εξασφάλισε δάνειο εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από φίλο του τραπεζίτη, δεν αποτελεί έκπληξη.
ΓΙΑΤΙ το τραπεζικό σύστημα λειτουργούσε ανεξέλεγκτα στην αλήστου μνήμης εποχή της διαπλοκής, της ρεμούλας και της αρπαχτής.
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΠΗΛΑΔΑΚΗΣ εξασφάλισε χωρίς καμία εγγύηση δάνειο εκατοντάδων εκατομμυρίων από τον Ανδρέα Βγενόπουλο, εν γνώσει του τραπεζίτη ότι δεν επρόκειτο να εξοφληθεί.
Η MARFIN χρεοκόπησε και το δάνειο μεταφέρθηκε στην Τράπεζα Πειραιώς.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ της εν λόγω Τράπεζας, αντί να διεκδικήσει το δάνειο και να στείλει τον σχετικό φάκελο στη Δικαιοσύνη, προτίμησε να χαρίσει 138 εκατομμύρια ευρώ του δανείου.
ΤΗΝ ίδια ώρα, εκατοντάδες χιλιάδες μεροκαματιάρηδες που δεν μπορούν να πληρώσουν τη δόση του στεγαστικού τους δανείου βρίσκονται αντιμέτωποι με πλειστηριασμούς.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ αποτελεί απαίτηση της κοινωνίας να αποδοθεί δικαιοσύνη γι’ αυτό το μεγάλο σκάνδαλο.
ΤΟΣΟ οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές, όσο και οι εισαγγελείς, θα πρέπει να παρέμβουν, γιατί οι τράπεζες δεν είναι ξέφραγο αμπέλι, ούτε οι τραπεζίτες υπεράνω νόμου για να χαρίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια τα οποία δεν είναι δικά τους, αλλά προέρχονται από το δημόσιο χρήμα με το οποίο εξασφάλισε την ανακεφαλοποίηση το τραπεζικό σύστημα που είχε καταρρεύσει.
