Προφανώς και δεν είναι τυχαία η άπλετη και δυσανάλογη, με την κοινοβουλευτική του δύναμη, προβολή του προέδρου της Ενωσης Κεντρώων και προφανώς δεν είναι άσχετη με το γεγονός ότι ο κος. Λεβέντης είναι διαπρύσιος κήρυκας της οικουμενικής κυβέρνησης και μάλιστα με τεχνοκρατικό πρόσημο.
Σε προηγούμενη παρέμβαση μας επισημαίναμε τις πιέσεις, που, έστω και διακριτικά, ασκούνται από το λεγόμενο διεθνή παράγοντα, για άρον-άρον «κλείσιμο» των εθνικών θεμάτων, από το Κυπριακό ως το Σκοπιανό, κάτι που θα διευκολυνόταν από το σχηματισμό μιας άχρωμης και άοσμης, τεχνοκρατικής κυβέρνησης, που, επί του πρακτέου, θα είναι ανέλεγκτη ακόμη και από το Κοινοβούλιο, γι` αυτό και θα διαθέτει την απαιτούμενη «ευελιξία», για την αποδοχή λύσεων, βλαπτικών για τα εθνικά μας συμφέροντα. Φαίνεται, όμως, πως μια τέτοια κυβέρνηση εξυπηρετεί και άλλους στόχους. Μας έκανε εντύπωση, κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, επί του προϋπολογισμού, η «επίθεση φιλίας» του προέδρου της Ενωσης Κεντρώων, προς την πλευρά των προηγούμενων κυβερνητικών εταίρων και, μάλιστα, προσωπικά προς τον κ. Βενιζέλο, με την ένθερμη συνηγορία του, υπέρ του περιβόητου PSI. Τόσο ισχυρή υπεράσπιση, ούτε ο ίδιος ο δημιουργός εκείνης της πολιτικής δεν είχε αποτολμήσει, χωρίς, μάλιστα, επιφυλάξεις ή αστερίσκους. Είχε προηγηθεί, σε πιο διακριτικούς τόνους είναι αλήθεια, μια, ανάλογα, θετική αναφορά, από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, που, άλλωστε, είχε υπηρετήσει στην προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Χρειάστηκε να υπενθυμίσει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας ότι το «ευεργετικό» PSI, μπορεί, πράγματι, να προκάλεσε ονομαστική διαγραφή χρέους, της τάξης των 100, περίπου δις, αλλά δεν οδήγησε στην πραγματική απομείωση του, αφού ακολούθησε, αμέσως μετά, νέος δανεισμός, 108,5 δις ευρώ. Γι` αυτό και το χρέος, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, αυξάνεται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, προσεγγίζοντας το ιλιγγιώδες 200%(!), ενώ και σε απόλυτους αριθμούς η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί. Χωρίς, εννοείται, να συνεκτιμώνται οι «παράπλευρες απώλειες», ειδικά στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Φαίνεται, όμως, πως αυτή η απρόσμενη συνηγορία, δεν έγινε εν κενώ, αφού πληροφορίες και δημοσιεύματα, εκτός Ελλάδος, φέρουν και την πλευρά των δανειστών-εταίρων μας, να επιθυμεί και εκ του παρασκηνίου να προωθεί μια τέτοια λύση (βλέπε και προχθεσινές δηλώσεις του επικεφαλής του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ. Γερούν Ντάισελμπλουμ) με ομολογημένο στόχο, την ευχερέστερη προώθηση των μνημονιακών δεσμεύσεων, ανομολόγητη, όμως, πρόθεση, τη δικαίωση αυτού τούτου του Μνημονίου, στη διαχρονική του εφαρμογή. Ας το λάβουν υπόψη όσοι, καλοπροαίρετα ίσως, τείνουν ευήκοο ους.
