Οι τεχνικές συζητήσεις

Με αφορμή τις πυρκαγιές, ξεκινά και πάλι η συζήτηση για τα μέσα που διαθέτει η χώρα να αντιμετωπίσει έκτακτες καταστάσεις. Άρχισε και πάλι η αντιπαράθεση για τον τεχνικό εξοπλισμό, τις προμήθειες, την έγκυρη παραγγελία εναέριων μέσων (ελικόπτερα ή αεροπλάνα κλπ, κλπ). Η συζήτηση αυτή έχει περιορισμένη και σχετική αξία, αν μάλιστα δει κανείς και τη διεθνή εμπειρία. Ναι, υπάρχει πάντα η υπόνοια για τις μίζες γιατί πολύ απλά είναι πολλές και …πλούσιες οι εμπειρίες. Όμως παρόλα αυτά η Ελλάδα είναι από τις χώρες που έχουν δυνατότητες. Δυνατότητες όμως που φτάνουν κάθε φορά ως ένα σημείο, γιατί πολύ απλά τα φαινόμενα είναι απρόβλεπτα. Αν π.χ κτυπήσει σεισμός 9-10 ρίχτερ (κάτι το απίθανο και το οποίο δεν έχει συμβεί ποτέ) θα πέσουν όλες οι γέφυρες. Τι θα λέμε ότι δεν ήταν σωστά φτιαγμένες; Έχουν πρόβλεψη έως κάποια ρίχτερ. Όπως τα φράγματα στην Νέα Ορλεάνη πριν χτυπήσει ο τυφώνας Κατρίνα, είχαν πρόβλεψη έως κάποια μποφόρ. Τα φράγματα όμως έσπασαν διότι συνέβη το απρόβλεπτο. Η χώρα έχει συγκεκριμένες οικονομικές δυνατότητες και έχει και συγκεκριμένες προβλέψεις, βάσει της εμπειρίας. Από ένα σημείο και μετά οι καταστάσεις δεν αντιμετωπίζονται εύκολα. Πόσο μάλλον αν πρέπει να αντιμετωπισθεί δολιοφθορά.