Ντοκιμαντέρ-σοκ προβλήθηκε σε κρατικό κανάλι της Ρωσίας – Οι επτά τρομο-ομάδες. Οι συνομιλίες των πρακτόρων της CIA. Ενα πολιτικό θρίλερ για τη δράση των παραλίγο δολοφόνων
Επτά τρομοκρατικές ομάδες από τις οποίες οι τρεις ειδικεύονται σε κλοπές και απαγωγές εύπορων επιχειρηματιών και οι άλλες τέσσερις γνώριζαν καλά και ήταν υπεύθυνες για την οργάνωση ταραχών και χάους στους δρόμους, αποτελούσαν τα άτομα που είχαν επιφορτιστεί με το σχέδιο «εξουδετέρωσης» του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή το 2009 τόσο από το αξίωμά του όσο και από την φυσική του παρουσία.
Αυτό υποστηρίζει ένα άκρως αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ που πρόβαλε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων η κρατική τηλεόραση της Ρωσίας αναφερόμενη στο γνωστό πλέον σε μας, «σχέδιο Πυθία» που άρχισε να γίνεται γνωστό όταν η Ρωσική FSB αποκάλυψε μία συνομιλία πρακτόρων της CIA που αναφερόταν στην «εξουδετέρωση» Καραμανλή.
Ένα πολιτικό θρίλερ που κατά τους ερευνητές – επιμελητές του ντοκιμαντέρ θυμίζει μυθιστορήματα γνωστών συγγραφέων, όπως του Τζον Λε Καρέ η του Ίαν Φλέμινγκ. «Από τη Ρωσία με αγάπη» συμπληρώνουμε εμείς τιτλοφορούνταν μία ταινία με τον Σον Κόνερι στο ρόλο του James Bond. Οποία σύμπτωση!
Κατά τους ίδιους ερευνητές «το σχέδιο αυτό έπρεπε να εκτελεστεί από κάποιους ξένους πράκτορες, που αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα. Κανείς δεν ξέρει από ποιες χώρες προήλθαν. Αλλά είναι γνωστό ότι είχαν συμμάχους μεταξύ των Ελλήνων σε στρατό, αρχές και βουλευτές. Πρόκειται για μία καλά προετοιμασμένη, καλά οργανωμένη ομάδα, η οποία παρακολουθούσε τον Έλληνα ηγέτη. Φαίνεται ότι ετοίμαζαν τη δολοφονία του.»
Υπογραμμίζουν στο ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε από το Κρατικό κανάλι οι Ρώσοι ερευνητές: «Στην εξωτερική πολιτική του, προσπαθεί να έρθει πιο κοντά στη Ρωσία σε πολλές καίριες κατευθύνσεις. Από την αύξηση του όγκου των συναλλαγών μέχρι την αγορά όπλων. Ο τότε Έλληνας Πρωθυπουργός αποκάλεσε τον Βλαντιμίρ Πούτιν φίλο του και η Μόσχα ήταν πλέον στρατηγικός συνεργάτης του. Αλλά το κύριο θέμα ήταν ο τομέας της ενέργειας και ο Καραμανλής υποστήριξε τη συμμετοχή της Ελλάδας στον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και στον αγωγό South stream. Αυτός ήταν ένας αγωγός φυσικού αερίου για την μεταφορά ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου στη νότια και Κεντρική Ευρώπη».
Και συνεχίζουν: «Για τους Έλληνες και τα δύο έργα ήταν πράγματι επικερδή. Υπογράφηκαν συμφωνίες μεταξύ των δύο κυβερνήσεων. Ο Κώστας Καραμανλής δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι εξαιτίας αυτών των συναντήσεων και διαπραγματεύσεων, ορισμένες δυνάμεις στην Ελλάδα και πέραν αυτής θα ξεκινούσαν ένα περίπλοκο σχέδιο για να διαταράξουν τα έργα. Από την τυπική κατάσταση αποσταθεροποίησης στη χώρα μέχρι την αλλαγή της πολιτικής πορείας, και την εκκαθάριση του κύριου στόχου. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος ο Καραμανλής βρέθηκε στο στόχαστρο. Αυτό το σενάριο έγινε διάσημο και φιλοξενήθηκε σε πολλά ελληνικά άρθρα των ΜΜΕ. Οι δημοσιογράφοι πήραν στα χέρια τους κομμάτια πληροφοριών. Τώρα όμως είναι δυνατό να προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε ολόκληρη την εικόνα και να φτιάξουμε μαζί αυτό το περίπλοκο παζλ. Αν θέλουμε να πιστέψουμε το τι έχει δημοσιευθεί το σχέδιο ονομάστηκε Πυθία – 1».
Στο ιδιαίτερα καλογυρισμένο βίντεο που όντως έχει προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση, συνδέεται το «σχέδιο Πυθία» με τις ταραχές στην Αθήνα που ακολούθησαν τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το Δεκέμβρη του 2008. Εκεί, κατά τους ερευνητές εντοπίζεται και η δράση των τρομοκρατικών ομάδων στην πρόκληση των ταραχών στους δρόμους της Αθήνας.
Πώς φτάσαμε τώρα στο ξετύλιγμα της υπόθεσης; Οι ρωσικές αρχές μετά τη διαπίστωση ότι παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα Πούτιν-Καραμανλή, Παρβάνοφ (πρώην πρόεδρος της Βουλγαρίας) απέστειλαν κλιμάκιο της FSB στην Αθήνα το οποίο έπεσε επάνω στην ομάδα που προετοίμαζε τη δολοφονία του Έλληνα πρωθυπουργού. Aναφέρουν οι ερευνητές στο ντοκιμαντέρ:
«Ωστόσο οι εισβολείς δεν κατάφεραν αρκετά ώστε να δολοφονήσουν τον Πρωθυπουργό. Εν τούτοις, τον παρακολουθούσαν όμως προσεκτικά. Σε αυτό το πολύ μυστικό έγγραφο περιγράφεται ένα επεισόδιο, όταν οι Ρώσοι συναντήθηκαν με τους συνωμότες πρόσωπο με πρόσωπο. Υποτίθεται ότι το περιστατικό συνέβη τον Απρίλιο του 2008 γύρω από τη Νέα Μάκρη της Αττικής, μετά από μία εκκένωση στο δρόμο προς τη μονή του Αγίου Εφραίμ. Υποστηρίζεται πως οι κινήσεις των φρουρών του Έλληνα πρωθυπουργού και των Ρώσων κατασκόπων καταγράφονταν από ένα παράξενο μίνι βαν. Τα άτομα που ήταν μέσα σε αυτό, κατάφεραν και έφυγαν μετά το συμβάν με μοτοποδήλατα χωρίς πινακίδες κυκλοφορίας. Μέσα στο μίνι βαν οι αρχές βρήκαν ένα οπλοστάσιο στο οποίο περιλαμβάνονταν εκρηκτικά, τουφέκια καλάσνικοφ, συστήματα επικοινωνίας, εξοπλισμό νυχτερινής όρασης, λεπτομερείς χάρτες με τη διαδρομή του πρωθυπουργού και πληροφορίες για τους σωματοφύλακές του».
Στη συνέχεια το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στον πράκτορα της CIA William Basil που παραπέμφθηκε σε δίκη μαζί με τον πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη και υπαλλήλους της ΕΥΠ για άλλη όμως υπόθεση, και καταλήγοντας κάνει τις ακόλουθες διαπιστώσεις:
«Ο Καραμανλής ήταν ζωντανός αλλά έπρεπε να φύγει. Έχασε τις εκλογές του 2009 (…) η Ελλάδα απομακρύνθηκε από τους αγωγούς και δεν αγόραζε στρατιωτικό εξοπλισμό από τη Ρωσία. Αν και οι σχέσεις συνέχιζαν να είναι καλές, ο πρωθυπουργός που ανέλαβε μετά τον Καραμανλή δεν μιλούσε για ένα στρατηγικό εταίρο. Ας θυμηθούμε την αλληλογραφία Αμερικανών διπλωματών από τα Wikileaks. Η εξωτερική πολιτική του Κώστα Καραμανλή δεν τους ικανοποιούσε καθόλου. Πάντως το θέμα δεν ήταν μόνο η αγωγή, αλλά πολλά άλλα θέματα όπως το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν αναγνώριζε το Κόσοβο, δεν άφηνε τα Σκόπια να μπουν στο ΝΑΤΟ εξαιτίας του ονόματος και το Κυπριακό».
Το γεγονός και μόνο ότι γυρίστηκε αυτό το βίντεο – ντοκιμαντέρ και κυρίως ότι προβλήθηκε από κρατικό ρωσικό κανάλι έχει από μόνο του ιδιαίτερη σημασία και υποδηλώνει το βάρος που δίνει η Ρωσική πλευρά σε αυτή τη μυστηριώδη υπόθεση. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι το βούλευμα για το «σχέδιο Πυθία» τέθηκε στο αρχείο λόγω «αγνώστων δραστών» αλλά τίποτα δεν αποκλείει στο μέλλον, αν προκύψουν νέα στοιχεία, να ανασυρθεί.
Τι έλεγε το βούλευμα για το σχέδιο Πυθία
Αξίζει να υπενθυμίσουμε τι σημείωνε το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών για το περιβόητο « σχέδιο Πυθία».
«…Σκοπός των αγνώστων δραστών φέρεται να ήταν η διακοπή της οικονομικής κυρίως προσέγγισης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η οποία κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα είχε αρχίσει να εκδηλώνεται σε διαφόρους τομείς και ιδίως στους τομείς της ενέργειας, των εξοπλισμών και των κρατικών προμηθειών.
Ειδικότερα, η συνεργασία των δύο κρατών στον «ενεργειακό τομέα» ενισχύθηκε από τη σύναψη μεταξύ των δύο κρατών (Ελλάδας και Ρωσίας) των συμφωνιών για την κατασκευή, αφενός του πετρελαιαγωγού «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη», αφετέρου του αγωγού φυσικού αερίου «SOUTHSTREAM», μέσω του οποίου θα διοχετευόταν ρωσικό φυσικό αέριο προς τη Δυτική Ευρώπη. Επρόκειτο, δε, για έργα μείζονος ενδιαφέροντος για την ελληνική οικονομία, λόγω της επίδρασής τους στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της Χώρας, κατά την κατασκευή τους και κατά τη λειτουργία τους, διά της δημιουργίας θέσεων εργασίας και της είσπραξης τελών διέλευσης από τον δεύτερο αγωγό, ήτοι έργα ικανά να ενισχύσουν το σύνολο των προϊόντων και αγαθών που παράγει η οικονομία της Χώρας, και ως εκ τούτου να ενισχύσουν το εισόδημα που αποκτούν οι πολίτες της Χώρας σε ετήσια βάση.
Παράλληλα, με την προώθηση του σχεδιαζόμενου αγωγού «I-TGI» εξασφαλιζόταν η δυνατότητα προμήθειας φυσικού αερίου μέσω διαφορετικών οδεύσεων και από διαφορετικές πηγές. Πέραν των οικονομικών αποτελεσμάτων, οι ως άνω συμφωνίες επηρέαζαν ταυτόχρονα και τον συσχετισμό των οικονομικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Εύξεινου Πόντου και του Καυκάσου, καθώς υποβάθμιζαν τη σημασία των σχεδιαζόμενων στον Ευρωπαϊκό χώρο, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, αγωγών «ΤΑΡ» και «NABUCCO», σχέδια τα οποία απολάμβαναν της στήριξης των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και της Γερμανίας (και άλλων ευρωπαϊκών χωρών), αντιστοίχως. Ιδίως δε, ο προαναφερθείς νότιος κλάδος του αγωγού «SOUTHSTREAM», αναβάθμιζε τη στρατηγική θέση της Ελλάδας, καθώς παρέκαμπτε τα εδάφη της Ουκρανίας και της Τουρκίας, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποκτά ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία για την προώθηση του διακινουμένου προς την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη φυσικού αερίου, έναντι άλλων χωρών της περιοχής, ενώ η Χώρα αποκτούσε επιπλέον γεωπολιτικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας, από τη συμμετοχή της σε έναν αγωγό στον οποίο δεν θα συμμετείχε η γείτονα χώρα…»
