Δεν ξέρουμε αν η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, το εννοούσε, όταν μιλούσε για το ενδεχόμενο υποψηφιότητας κάποιου εκ των τριών πρώην προέδρων του ΠΑΣΟΚ, για την Προεδρία της Δημοκρατίας ή ήθελε απλώς να τους «κάψει».
Ο αδιάφορος έως ελαφρά σκωπτικός τρόπος, με τον οποίο υποδέχθηκε ο υπουργός Επικρατείας, αυτή τη νέα έξαρση Προεδρικής ονοματολογίας, δε δείχνει και ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Κατά τα άλλα ο καθηγητής Γιώργος Γεραπετρίτης συνέχισε με την παράθεση «γρίφων» που εντείνουν την αβεβαιότητα, σχετικά με την τελική επιλογή του πρωθυπουργού.
Ο υπουργός Επικρατείας έκανε πάλι μια αόριστη αναφορά, στο ζητούμενο της ευρύτερης συναίνεσης, μιλώντας για έναν Πρόεδρο που πρέπει «να συγκεντρώνει και όχι να αποσυγκεντρώνει». Κι όποιος κατάλαβε. Συγκρατούμε επίσης από τη νέα τοποθέτηση του, για το ζήτημα, τη μάλλον χλιαρή υποδοχή της προτροπής, να ανήκει στο γυναικείο φύλλο, ο κάτοχος του ύπατου πολιτειακού αξιώματος.
Επανέλαβε, ωστόσο, ξανά, ότι ο νέος Πρόεδρος θα πρέπει να είναι «σθεναρός υπερασπιστής των εθνικών θεμάτων». Μια διατύπωση που δείχνει, αν μη τι άλλο, το πρωταρχικό, ίσως, κριτήριο επιλογής.
