Η άνοδος του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ άνοιξε ευρύ κύκλο συζητήσεων περί της οικονομικής ισχύς των διαφόρων χωρών της παγκόσμιας οικονομίας. Συζητήσεις που αναμένεται στο μέλλον να ενταθούν. Η οικονομική ισχύς μιας χώρας καθρεφτίζεται σε διάφορα μακροοικονομικά μεγέθη, όπως είναι το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) σε σταθερές τιμές, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ή ΑΕΠ ανά κάτοικο, η συνολική αξία των εξαγόμενων αγαθών και υπηρεσιών, κ.λπ. Οπωσδήποτε, το απόλυτο επίπεδο του ΑΕΠ σε σταθερές τιμές αποτελεί ίσως τον σημαντικότερο δείκτη, που αντανακλά τη σπουδαιότητα και τη συμβολή μιας χώρας στα δρώμενα της διεθνούς οικονομίας. Όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή μιας χώρας στην παραγωγή του παγκόσμιου ΑΕΠ, τόσο σημαντικότερη αξιολογείται η θέση της στον πίνακα των ανταγωνιστικότερων χωρών της διεθνούς οικονομίας.
Τα στοιχεία του πίνακα προέρχονται από τη βάση δεδομένων της Παγκόσμιας Τράπεζας και είναι προσιτά στον οποιοδήποτε επισκέπτη του ιστότοπού της. Ο υπολογισμός του ΑΕΠ των διαφόρων χωρών έχει γίνει με βάση τη μέθοδο PPS (Purchasing Power Standards), που οι περισσότεροι ερευνητές την θεωρούν ως την πιο αξιόπιστη και αντικειμενική προσέγγιση.
Το παγκόσμιο ΑΕΠ αποτελείται από το άθροισμα του ΑΕΠ όλων των χωρών της υφηλίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία του πίνακα και με βάση τα στοιχεία του 2015, η Κίνα με 19.418 δις δολάρια ($) θεωρείται ως η χώρα με το μεγαλύτερο ΑΕΠ στον κόσμο και ακολουθούν οι ΗΠΑ με 18.138 δις $, η Ινδία με 7.890 δις $, η Ιαπωνία με 4.935 δις $, η Γερμανία με 3.929 δις $, η Ρωσία με 3.483 δις $, κ.λπ. Η Ευρωζώνη με ΑΕΠ 13.622 δις αξιολογείται ως η τρίτη οικονομική οντότητα του κόσμου μετά την Κίνα και τις ΗΠΑ.
Λαμβάνοντας υπόψη την διάρθρωση του παγκόσμιου ΑΕΠ, σαφές είναι ότι η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Ευρωζώνη αποτελούν τους τρεις κυριότερους πόλους της παγκόσμιας οικονομίας. Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι χώρες σαν τις ΗΠΑ, Ιαπωνία και Γερμανία, έχουν πολύ μεγαλύτερη συμβολή στην διαμόρφωση του παγκόσμιου ΑΕΠ, λόγω της εκτεταμένης δραστηριοποίησης των τεράστιων πολυεθνικών τους εταιριών στις οικονομίες άλλων χωρών. Για παράδειγμα, η δραστηριοποίηση πολυεθνικών επιχειρήσεων από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ιαπωνία, σε χώρες όπως Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία, κ.ά., συντελεί σε σημαντικό βαθμό στην παραγωγή του ΑΕΠ των χωρών αυτών, συμβάλλοντας έτσι άμεσα στην ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας.
Τα επόμενα χρόνια η Ρωσία αναμένεται να επιταχύνει τους αναπτυξιακούς της ρυθμούς, με προοπτική να βελτιώσει περαιτέρω τη θέση στον πίνακα των ανταγωνιστικότερων χωρών της διεθνούς οικονομίας. Τα διαθέσιμα ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα συγκλίνουν στην καίρια διαπίστωση, ότι, σε μερικά χρόνια Κίνα, ΗΠΑ, Ευρωζώνη και Ρωσία, θα αποτελέσουν τους βασικούς πόλους της παγκόσμιας οικονομίας. Με την προϋπόθεση βέβαια να μην διαρραγεί το οικοδόμημα της Ευρωζώνης.
